کد مطلب:117158 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:352
نخستین فضیلتی كه در كلام امام برای قرآن ذكر شده، صداقت و صحت هدایت قرآن است در اندرزگویی و موعظه ی انسان. چرا كه در دوران زندگی انسان افراد بی شماری اندیشه ها و توطئه های شوم و نیتهای پلید خود را در پوششی از اندرزهای دلنشین و موعظه های فریبنده پنهان می كنند، در حالی كه در ورای این نصیحتها و موعظه ها اغراض شوم و اهداف شیطانی آنان پنهان است. چه بسیارند ناصحانی كه به ظاهر دلسوز و شفیق و راهنما جلوه می كنند، در حالی كه نیت و هدف آنها از این دلسوزیها و نصیحتها نابودی و شكست طرف نصیحت است. و در حقیقت با این موعظه ها و پندها راه را برای دستیابی به خواستها و تحقق نقشه های شوم خویش هموار می كنند. نگاهی به تاریخ حكومت سلطه جویان خودكامه ی مستبد گویای این واقعیت تلخ است كه همواره دیكتاتورهای [صفحه 56] حاكم در برخورد با مردم مستضعف و انبوه آزادیخواهان برخاسته به ستیز با ستم و جور حاكمان، زبان به پند و اندرز می گشایند و از راه خیرخواهی و دلسوزی نسبت به ملتها، می كوشند تا آنان را دوباره بفریبند. و با تظاهر به صلاح اندیشی و مصلحت خواهی مردم، سلطه ی شوم و سایه ی كثیف خود را همچنان بر سر جوامع انسانی تحت سلطه حفظ كنند. در دنیای كنونی و عالم دیپلماسی امروز هم، تمامی سیاستمداران حقه باز و مردم فریب با تظاهر به دفاع از آزادی و حمایت از جهان سوم و ایجاد فضای باز اندیشه و فرهنگ و حركت به سوی تمدن و ترقی، توده های محروم و مستضعف را تحت استثمار و نفوذ و حاكمیت خویش قرنهاست كه اسیر كرده و همچنان برای حفظ موقعیت و پرستیژ حاكمانه ی خویش سیاست بازی می كنند. و ماسك فریب بر چهره دارند و بر سرنوشت و مقدرات مردم حكومت می كنند. همه ی این دژخیمان بدسگال و اهریمنان فرشته روی با توطئه ها و دسیسه های گوناگون در پی چپاول و نابودی مردم محروم و درمانده اند، در حالی كه فریاد خیرخواهی و اندرز مصلحت اندیشی و نجات محرومان از حلقوم كثیف و ناپاكشان دنیا را پر كرده است. دیپلماسی غرب متجاوز با شعار رسیدن به تمدن و رشد علمی و فرهنگی و اقتصادی ملتها را تاراج می كند. و سیاست بازی شرق چپاولگر با تظاهر به حمایت از محرومان و كارگران و پیشه وران و به حكومت رساندن محرومان به غارت و چپاول توده های محروم و مستضعف سرگرم است. دكترین سیاستهای غربی و پروگرام سیاستهای شرقی همه بر اساس فریب، خدعه، دروغ، خیانت و اسارت ملتهای محروم و ناآگاه استوار است، اگر چه به ظاهر منادی آزادی، صلح، علم، تمدن، فرهنگ و حكومت مردم بر مردم می باشند. [صفحه 57] در این میانه قرآن كتاب هدایت و موعظه، ناصحی شفیق و اندرزگوی صادقی است كه در نهایت رحمت و شفقت و كرامت به موعظه و ارشاد و هدایت برخاسته و تاریخ گواه است كه هر كس به دامان قرآن پناه آورده و گوش جان به نصایح و مواعظ الهی سپرده است، رستگاری و پیروزی را به حقیقت یافته است. چرا كه قرآن كلام و بیان و موعظه ی الهی است و خدای علیم و حكیم از گذرگاه علم و حكمت بی پایان به ارشاد و هدایت و موعظه ی بندگان خویش پرداخته و منطق وحی نیز در نهایت صراحت گویای این حقیقت است آنجا كه می فرماید: یا ایها الناس قد جاءتكم موعظه من ربكم و شفاء لما فی الصدور و هدی و رحمه للمومنین.[1]. «ای مردم به تحقیق كه از سوی پروردگارتان موعظه ای برای شما فرود آمد كه شفای دلها و هدایت و رحمت برای گرویدگان است». پیامبر اسلام (ص) كه رحمت خدا برای جهانیان و راهنمای مردم به فلاح و نجاح است درباره ی قرآن، این عروه الوثقای الهی اینگونه سفارش می كنند: ان هذا القرآن سبب طرفه بید الله و طرفه بایدیكم فتمسكوا به فانكم لن تضلوا و لن تهلكوا ابدا.[2]. «به تحقیق این قرآن ریسمانی است كه یك سوی آن در دست خدا و دیگر سویش به دست شماست، پس به آن چنگ زنید، به درستی كه با این اعتصام هرگز تا ابد گمراه و هلاك نمی شوید». [صفحه 58] امام علی (ع) این آشنای با كتاب خدا و پرورده ی معارف و مواعظ قرآن در كلامی بس بلیغ و شیوا درباره ی كتاب حق تعالی می فرماید: فالقرآن آمر زاجر و صامت ناطق و حجه الله علی خلقه.[3]. «پس این قرآن (كتاب خدا) فرمانده و بازدارنده و خاموش سخنگو و حجت پروردگار بر آفریدگان است».
هو الناصح الذی لایغش
صفحه 56، 57، 58.