کد مطلب:117166 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:159
[صفحه 91] عزوجل عليك. و الذكر ذكران، ذكر الله عز و جل عند المصيبه و افضل من ذلك ذكر الله عند ما حرم عليك، فيكون حاجزا.[1]. «اميرالمومنين علي بن ابي طالب (ع) فرمود: صبر دو نوع است، شكيبائي به هنگام مصيبت كه نيكو و زيباست، ولي نيكوتر از آن صبر در برابر آنچه كه خداي عزوجل بر تو حرام كرده، مي باشد. و ياد خدا نيز دو نوع است، ياد خدا به هنگام مصيبت و برتر از آن ياد خداست در برابر آنچه كه بر تو حرام كرده تا مانع تو باشد.» قال علي بن الحسين (ع): الصبر من الايمان بمنزله الراس من الجسد و لا ايمان لمن لاصبر له.[2]. امام علي بن الحسين (ع) فرمود: «شكيبائي در برابر ايمان، مانند سر است نسبت به بدن و كسي كه صبر ندارد، ايمان ندارد.» قال محمد بن علي الباقر (ع): الجنه محفوفه بالمكاره و الصبر، فمن صبر علي المكاره في الدنيا دخل الجنه، و جهنم محفوفه باللذات و الشهوات فمن اعطي نفسه لذتها و شهوتها دخل النار.[3]. امام محمد باقر (ع) فرمود: «بهشت پيچيده شده به ناگواريها و شكيبائي، پس هر كس در دنيا در برابر سختي ها بردباري كند، به بهشت وارد مي شود و جهنم نيز پيچيده شده به لذتها و شهوات، پس هر كه به لذت و شهوت نفس تن دهد وارد آتش مي شود.» [صفحه 92] علامه ي خوئي ذيل فرمان امام به صبر مي نويسد: بعد مواظبه الاعمال الصالحه و ملاحظه نهاياتها و الثبات علي ما يوصل اليها من الاعمال لابد من الصبر عن المعاصي و الكف عن الشهوات و الورع عن محارم الله.[4]. «پس از مراقب به انجام اعمال صالح و ملاحظه نهايت و پايان راه اين اعمال و پايداري كردن بر آنچه كه باعث پيوستگي به اعمال صالح مي شود، چاره اي جز صبر در برابر گناهان و خودداري از شهوات و پرهيز از آنچه خدا حرام كرده نيست.»
قال اميرالمومنين علي بن ابي طالب (ع): الصبر صبران، صبر عند المصيبه حسن و جميل و احسن من ذلك، الصبر عند ما حرم الله
صفحه 91، 92.