کد مطلب:122812 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:245
مراسم نماز امام حسن
(721)- 3 - ابن صباغ گويد:
امام حسين (ع) بر او، نماز خواند. [1] .
(722)- 4 - طبراني با سند خودش از ابوحازم، نقل كرده كه گفت:
وقتي كه [امام] حسن (ع) وفات كرد، [امام] حسين (ع) را ديدم كه سعيد بن عاص را از پشت سر به پيش مي خواند و به او مي گفت: [براي اقامه نماز] تو پيش برو. شيبه مي گويد: [امام افزود] اگر مرسوم نبود، تو را مقدم نمي داشتم و سعيد در آن دوران، حاكم مدينه بود. [2] .
(723)- 5 - ابن عساكر گفته است:
سعيد بن عاص آماده شد كه بر او نماز بخواند. بني هاشم گفتند: هرگز كسي جز حسين (ع) نبايد بر او، نماز بخواند. سعيد بن عاص، خود را كنار كشيد و گفت: به خدا سوگند! بر سر نماز با شما درگير نخواهم شد و افزود: شما به مرده ي خودتان سزاوارتريد. اگر خواستيد من پيش روم، پيش خواهم رفت.
[ صفحه 412]
حسين بن علي (ع) گفت: پيش برو كه اگر پيشوايان، پيش نمي افتادند، تو را مقدم نمي داشتم. [3] .
(724)- 6 - ابوالفرج اصفهاني نيز با سند خود از ابوحازم، روايت كرده است كه:
حسين بن علي (ع)، «سعيد به عاص» را براي نماز حسن بن علي (ع)، پيش انداخت و گفت: پيش برو كه اگر اين كار مرسوم نبود، تو را مقدم نمي داشتم. [4] .
پوشيده نماند كه آنچه در روايت اخير ديده مي شود، حاكي از اين است كه امام حسين (ع)، سعيد بن عاص را براي نماز برادرش، امام حسن (ع) پيش فرستاد و منافاتي با آن خبر نخست كه نقل آن گذشت ندارد؛ چرا كه اخبار اخير از تقيه امام (ع) حكايت مي كنند.
زينت صفحه تاريخ، چو نام حسن (ع) است
اثر صلح ثمربخش، پيام حسن (ع) است
دم زنند ار ملل راقيه از صلح و صفا
پيروي از نظريات و مرام حسن (ع) است
صلح او، حفظ جوانان بني هاشم كرد
نظم اسلام ز صلح به نظام حسن (ع) است
صلح او بود كه پي ريزي عاشورا كرد
صبح عاشور، درخشنده ز شام حسن (ع) است
هيبت و صولت او، همچو رسول (ص) مدني
چون علي (ع) قاطع و كوبنده، كلام حسن (ع) است
يوسف، آن شاهد كنعان و عزيز مصري
با همه حسن و ملاحت، چو غلام حسن (ع) است
خون دل خورد به هنگام حياتش، همه عمر
چه حيات؟! آب دهن، تلخ به كام حسن (ع) است
چه حيات از ستم و طعنه احباب دورو؟!
به خدا! خون جگر، شرب مدام حسن (ع) است [5] .
امام حسين (ع) بر او، نماز خواند. [1] .
(722)- 4 - طبراني با سند خودش از ابوحازم، نقل كرده كه گفت:
وقتي كه [امام] حسن (ع) وفات كرد، [امام] حسين (ع) را ديدم كه سعيد بن عاص را از پشت سر به پيش مي خواند و به او مي گفت: [براي اقامه نماز] تو پيش برو. شيبه مي گويد: [امام افزود] اگر مرسوم نبود، تو را مقدم نمي داشتم و سعيد در آن دوران، حاكم مدينه بود. [2] .
(723)- 5 - ابن عساكر گفته است:
سعيد بن عاص آماده شد كه بر او نماز بخواند. بني هاشم گفتند: هرگز كسي جز حسين (ع) نبايد بر او، نماز بخواند. سعيد بن عاص، خود را كنار كشيد و گفت: به خدا سوگند! بر سر نماز با شما درگير نخواهم شد و افزود: شما به مرده ي خودتان سزاوارتريد. اگر خواستيد من پيش روم، پيش خواهم رفت.
[ صفحه 412]
حسين بن علي (ع) گفت: پيش برو كه اگر پيشوايان، پيش نمي افتادند، تو را مقدم نمي داشتم. [3] .
(724)- 6 - ابوالفرج اصفهاني نيز با سند خود از ابوحازم، روايت كرده است كه:
حسين بن علي (ع)، «سعيد به عاص» را براي نماز حسن بن علي (ع)، پيش انداخت و گفت: پيش برو كه اگر اين كار مرسوم نبود، تو را مقدم نمي داشتم. [4] .
پوشيده نماند كه آنچه در روايت اخير ديده مي شود، حاكي از اين است كه امام حسين (ع)، سعيد بن عاص را براي نماز برادرش، امام حسن (ع) پيش فرستاد و منافاتي با آن خبر نخست كه نقل آن گذشت ندارد؛ چرا كه اخبار اخير از تقيه امام (ع) حكايت مي كنند.
زينت صفحه تاريخ، چو نام حسن (ع) است
اثر صلح ثمربخش، پيام حسن (ع) است
دم زنند ار ملل راقيه از صلح و صفا
پيروي از نظريات و مرام حسن (ع) است
صلح او، حفظ جوانان بني هاشم كرد
نظم اسلام ز صلح به نظام حسن (ع) است
صلح او بود كه پي ريزي عاشورا كرد
صبح عاشور، درخشنده ز شام حسن (ع) است
هيبت و صولت او، همچو رسول (ص) مدني
چون علي (ع) قاطع و كوبنده، كلام حسن (ع) است
يوسف، آن شاهد كنعان و عزيز مصري
با همه حسن و ملاحت، چو غلام حسن (ع) است
خون دل خورد به هنگام حياتش، همه عمر
چه حيات؟! آب دهن، تلخ به كام حسن (ع) است
چه حيات از ستم و طعنه احباب دورو؟!
به خدا! خون جگر، شرب مدام حسن (ع) است [5] .
[1] الفصول المهمه، ص 157.
[2] المعجم الكبير، ج 3 ص 7 136 ح 2912.
[3] تاريخ ابن عساكر زندگينامه ي امام حسن، ص 223.
[4] مقاتل الطالبيين ص 76.
[5] سعدي زمان، حسين: نجوم درخشان، صص 117 -116، چاپ اول، تهران.