کد مطلب:122817 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:270

دیباچه
پس از شهادت امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام فرزند بزرگ ایشان حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام از جانب خداوند بر مسند پدر بزرگوار خود نشست تا رسالتی را كه پیامبر برگزیده ی خداوند، حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم آغاز كرده بود، به انجام رساند.

با شهادت امیرالمؤمنین، خط «انحراف از اسلام» و «بازگشت به جاهلیت» كه از زمان «سقیفه» پی ریزی شده بود، یكه تاز میدان شد و مسلمانان سست پیمان و گریزان از نبرد، به پیروی از آن پرداختند.

آنچه اتفاق افتاد و سرگذشت پر حادثه ی امام علیه السلام را تا شهادت ایشان رقم زد، یكی از عبرت آموزترین صحنه های مبارزه ی جاوید حق علیه باطل بود.

امام حسن مجتبی معصومی مظلوم بود. دوستان قدرش را نشناختند و از پیرامونش متفرق شدند، اما دشمن مكار و حیله گر كه به عظمت او واقف بود، تمام نیروی اهریمنی خود را علیه وی به كار گرفت و عاقبت، آن امام تنها و بی یاور را مظلومانه به شهادت رساند.

اینك به گذشته بازمی گردیم و زندگی سراسر افتخار و عبرت آموز آن امام مظلوم را از ابتدا پی می گیریم.



[ صفحه 224]