کد مطلب:125060 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:218

آيه ي مودت
پيامبران الهي در برابر دعوت مردم به خداپرستي هيچ اجر و مزدي طلب نمي كردند و اجر خود را تنها بر عهده ي خداوند مي نهادند. پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم نيز بر همين شيوه بود، جز آنكه در برابر رنج رسالت به امر پروردگار چيزي از مردم خواست كه سود آن نيز عايد خود آنها مي شد، و آن دوستي خاندان خود بود. قل لا اسألكم عليه اجرا الا المودة في القربي 23 [1] (بگو: من از شما بر رسالت خويش مزدي نمي خواهم جز دوستي خاندانم را) [2] و بي ترديد يكي از اين افراد امام حسن مجتبي عليه السلام است كه دوستي او سپاس و قدراني امت اسلامي از رنجهاي جانكاه پيامبر در اداي



[ صفحه 30]



رسالت است.

امام مجتبي عليه السلام در خطبه اي كه پس از شهادت پدر ايراد كرد، در فضيلت خود بدين آيه و آيه ي تطهير استشهاد نمود.


[1] شوري.

[2] اكثر تفاسير و كتابهاي حديث فريقين روايات آن را آورده اند.