کد مطلب:125090 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:177
خطبه ي امام و بيعت
اميرمؤمنان علي عليه السلام پس از فروخواباندن فتنه ي خوارج در نهروان، به كوفه بازگشت و در تدارك سپاه براي سركوبي معاويه بود كه در 19 ماه مبارك رمضان سال 40 ه ق به شمشير جهل و كين ابن ملجم مرادي خارجي - آن شقي ازل و ابد - فرق مباركش شكافت در بستر شهادت افتاد و دو روز بعد روح بزرگش به ملكوت اعلي پيوست و از دردهاي اين جهان رست.
پس از دفن شبانه و مخفيانه ي آن حضرت، و قصاص قاتل [1] صبح آن روز امام مجتبي عليه السلام به منبر رفت، پس از حمد و ثناي الهي و درود بر پيامبر صلي و الله و آله و سلم فرمود:
«امشب مردي از دنيا رفت كه نه گذشتگان در عمل بر او پيشي گرفتند و نه آيندگان به پاي عمل او مي رسند. همراه
[ صفحه 85]
پيامبر مي جنگيد، در راه او جانبازي مي نمود و حضرتش او را پرچم به دست به ميدان نبرد مي فرستاد، جبرئيل و ميكائيل از راست و چپ او را محافظت مي كردند تا بالاخره پيروزمندانه بازمي گشت... وي درهم و ديناري از خود به جاي ننهاد و تنها هفتصد درهم از بخششها اضافه آمده بود كه مي خواست خادمي خريداري كند...» در اينجا گريه گلوي امام را فشرد و مردم نيز سخت به گريه آمدند.سپس امام به معرفي خود پرداخت و فرمود:
«من فرزند پيامبر نويدبخش و بيم كننده ام، من فرزند پيامبر دعوت كننده ي به سوي خدايم، من فرزند آن چراغ درخشان هدايتم، من از خانداني هستم كه آيه ي تطهير درباره ي آنان نازل شده و دوستي با آنان در قرآن واجب گرديده...»
آن گاه نشست و عبدالله بن عباس ايستاد و گفت: اي مردم، اين فرزند دختر پيامبر و وصي امام شماست، با او بيعت كنيد. مردم فرياد برآوردند: او محبوبترين نزد ماست و حق او بر ما واجب است. سپس همگي به بيعت شتافتند...
امام از منبر فرود آمد و به رتق و فتق امور پرداخت، كارگزاران را معين كرد و اميران را به شهرها فرستاد و عبدالله بن عباس را به امارت بصره گماشت....
[ صفحه 86]
پس از دفن شبانه و مخفيانه ي آن حضرت، و قصاص قاتل [1] صبح آن روز امام مجتبي عليه السلام به منبر رفت، پس از حمد و ثناي الهي و درود بر پيامبر صلي و الله و آله و سلم فرمود:
«امشب مردي از دنيا رفت كه نه گذشتگان در عمل بر او پيشي گرفتند و نه آيندگان به پاي عمل او مي رسند. همراه
[ صفحه 85]
پيامبر مي جنگيد، در راه او جانبازي مي نمود و حضرتش او را پرچم به دست به ميدان نبرد مي فرستاد، جبرئيل و ميكائيل از راست و چپ او را محافظت مي كردند تا بالاخره پيروزمندانه بازمي گشت... وي درهم و ديناري از خود به جاي ننهاد و تنها هفتصد درهم از بخششها اضافه آمده بود كه مي خواست خادمي خريداري كند...» در اينجا گريه گلوي امام را فشرد و مردم نيز سخت به گريه آمدند.سپس امام به معرفي خود پرداخت و فرمود:
«من فرزند پيامبر نويدبخش و بيم كننده ام، من فرزند پيامبر دعوت كننده ي به سوي خدايم، من فرزند آن چراغ درخشان هدايتم، من از خانداني هستم كه آيه ي تطهير درباره ي آنان نازل شده و دوستي با آنان در قرآن واجب گرديده...»
آن گاه نشست و عبدالله بن عباس ايستاد و گفت: اي مردم، اين فرزند دختر پيامبر و وصي امام شماست، با او بيعت كنيد. مردم فرياد برآوردند: او محبوبترين نزد ماست و حق او بر ما واجب است. سپس همگي به بيعت شتافتند...
امام از منبر فرود آمد و به رتق و فتق امور پرداخت، كارگزاران را معين كرد و اميران را به شهرها فرستاد و عبدالله بن عباس را به امارت بصره گماشت....
[ صفحه 86]
[1] ممكن است قصاص قاتل پس از خطبه و بيعت انجام گرفته باشد.؛.