کد مطلب:13033 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:561

مقدمه
«لقد كان لكم فی رسول الله اسوة حسنة»

باللعجب، تنها كلامی است كه در مواجهه با وجود مقدس حضرت نبوی (ص) می توان به زبان آورد، وجودی كه تحیر همه عقول ابناء بشر را برانگیخته و تحسین تمامی موجودات ذی شعور عالم امكان را حائز شده.

از كجای این اقیانوس بیكرانه ی فضائل می توان سخنی آغاز كرد كه به انجامی هر چند سطحی و مختصر برسد و در كدامین نقطه از ساحل بحر مواج صفات عالیه ی او می توان دامن تر نمود كه غریق قطره ها و ترشحات آن نشد.

انسانی كه تنها حامل كامل و حقیقی امانت الهی است و سرشت وجودی او از امتزاج رشحه و نفخه حضرت باری است. در كیمیای درج«انی اعلم مالا تعلمون» كه پرورده ی دامان رحمانیت و رحیمیت ذات احدیث است، آنكه از ابتدای پیدایش و تكوین حامل ثقل ثقیل ثقلین بوده و هماره در سریر عزت و شرف و سربلندی غنوده، آن كه تنزیل جلوه ی الوهی ملكوت است و عصاره ی غرائب لاهوت، نوری كه صلب آدم ابوالبشر را شرافت بخشید و بشر را برای خلیفة اللهی لیاقت، آن كه مژده ی ظهورش دل ملائك را لرزانید و طباق عرش و فرش به یمن ظهور او سر و دست جنبانید، سر مستور احد لم یزل كه كشف او تنها حقیقت ملموس و دست یافتنی عالم بالا برای بشریت بود و سلسبیل فیاض رشد و هدایت كه در عبور خود از مشربه ی اذهان و افكار انسان بما هو انسان تنها عبودیت را تغزل نمود.

انسانی در نهایت وصال به عالم بالا و در عین حال بشری در اوج ارتباطات مادی این دنیا.

چهره ای به نهایت اعتدال و جلوه ای بر سبیل اكمال، خاك نشینی افلاكی و ملكوتی



[ صفحه 2]



خاكی، عقلی حسابگر و دلربایی دلباخته حضرت داور.

شجره ی خاتمیت را به نام او غرس كردند و سكه ی شرافت را به یاد ضربت.

تنها موجودی كه «قاب قوسین اوادنی» را درك نمود و در سدره ی المنتهی جبین اخلاص و بندگی بدرگاه احدیت سود، انسانی والا از سلاله ی ابراهیم خلیل الرحمان (ع)، قائل صادق قول: لا اله الا الله كه نفی و اثبات آن را به وجود خویش مرئی دیدگان تشنه حقیقت نمود.

حضرت خیر البشر خاتم الانبیاء و المرسلین، اباالقاسم محمد بن عبد الله (صلی الله علیه و آله و سلم).

ای عزیز: اگر در ابعاد وجودی حضرت نبوی (ص) اندك تأملی نمایی، خواهی دید كه به حق تنها اسوه ی كامل بشریت در وجود او تبلور یافته است مثلا، در رفتار فردی: آن وجود ذیجوه در رعایت كلیه ی حقوق انسان نسبت به خود و اعضاء و جوارح، خانواده و آداب و سلوك فردی و حتی رفتار با اشیاء و جمادات و نباتات و حیوانات و.... مصداقی گویا بود كه شرح آن ها در كتب سیره آمده یا در رفتار اجتماعی: بر همگان واضح و مبرهن است كه در بین همه ی افراد بشر از ازل تا ابد هیچ فردی را متخلقتر و مؤدب تر از حضرت نبوی (ص) به آداب و رفتار اجتماعی نمی توان یافت، ایشان قرن ها قبل از پی بردن بشر به ظرائف روانی و اجتماعی و آثار تربیتی سلوك و رفتار اجتماعی نسبت به رعایت حق نزدیكان و همسایگان و حقوق شهروندی و انسانی اقدام و سالها پیش از انسان بدوی متجدد نما به مدنیت حقیقی عملا تحقق بخشیده بودند چرا كه ظهور شریفه «انك لعلی خلق عظیم» در وجود آن حضرت جلوه گر بود.

به طور خلاصه می توان گفت كه تواناییهای نشأت گرفته از تربیت ربوبی كه در آن وجود نورانی مستتر بود در همه ی ابعاد مادی و معنوی، سیاسی و نظامی، اجتماعی و اقتصادی، علمی و عقلی، بهداشتی و روانی و مدیریتی و آموزشی و غیره... سر آمد همه دستاوردهای بشر می باشد و سالها و قرن های متمادی باید طالبان حقیقت



[ صفحه 3]



قلم فرسایی نمایند تا از زوایای سیره و سنت و كلام ایشان ما یحتاج مادی و معنوی، دنیوی و اخروی بشریت را بیرون كشیده و دردمندانه به درمانگری زخمهای ناشی از جهالت انسان بپردازند و از این ذخیره لم یزل الهی ارتزاق نمایند چرا كه علی رغم همه جفاهایی كه آدمی بر خود روا داشته هنوز ذائقه ی حقیقت جویی و كمال طلبی انسان طالب كوثر بیكران فضائل الهی است.

آری، شناخت بیشتر انسانها از مردی كه برای هدایت فرد فرد ابناء بشر ظهور نموده و حتی خود را برای نجات شقی ترین انسان های عصر خویش به مشقت می افكند لازم و ضروری است چرا كه تنها نسخه ی بشر سرخورده از ماده امروزی اوست، مردی برای همه، زبان خدا برای بشارت و انذار، مخاطب خطاب ربوبی، واسطه ماده و معنا، آن كه به دست خویش نهال پر ثمر ولایت را غرس نمود و كوثر هدایت را جاری ساخت، كتاب معرفتی كه ائمه اثنی عشر (ع) هر یك شرحی بر آن آوردند و چراغی فراروی بشریت افروختند، آن كه حتی در روز حساب نیز از سر شفقت، در پی شفاعت عاصیان امت خویش است....

امید است كتاب حاضر (كه ترجمه ی یكی دیگر از مجلدات كتاب الدمعة الساكبة مرحوم بهبهانی (ره) می باشد) افقی جدید از سیره ی مصطفوی (ص) را فراروی پویندگان حقیقت بگشاید. [1] .

تفسر لن ترانی موسی به كوه طور

وجه وجیهاحمد و اولاد احمد است

ابراهیم سلطانی نسب 1382 / 2 / 2



[ صفحه 5]



در بیان ولادت حضرت خاتم الانبیاء و سید الاصفیاء امام المرسلین و فخر عالمین ابی القاسم محمد بن عبد الله صلی الله علیه و آله و سلم سرور اولین و آخرین و جریان وفات و بیان بعضی از اوصاف كریمانه و بزرگواری ها و معجزات بزرگ آن حضرت كه مشتمل بر چند فصل است.



[ صفحه 7]




[1] «تقديم به روح ملكوتي تالي قرآن كريم، مهر تابناك سپر صفا، حاج محمد آرميده (طالب ثراه).