کد مطلب:141584 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:202

بیضه
دشت وسیعی بین «عذیب» و «واقصه» در سرزمین «حزن» از دیار «بنی یربوع» است. [1] آنجا امام علیه السلام در خطابه ای برابر اصحاب «حر» بعد از حمد و ثنای پروردگار و رسولش، فرمود:

«ای مردم، رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «اگر كسی سلطان ستمگری را ببیند كه او حرام خدا را حلال دانسته و پیمان او را شكسته، و مخالفت سنت رسول خدا كرده و بین بندگان او به گناه، ظلم و تعدی رفتار كرده است ولی آن كس با رفتار و گفتار خویش در مقام تغییر وضع او نباشد، خداوند حق دارد او را در جایگاه همان سلطان قرار دهد.» آگاه باشید كه اینها اطاعت شیطان را بر خود لازم دانسته، و اطاعت «رحمان» را ترك كرده اند. اینان فساد را آشكار كرده و حدود (خداوندی) را معطل گذارده اند، و بیت المال را خود می بخشند. اینها حرام خدا را حلال دانسته و حلال خدا را حرام دانسته اند. در حالی كه من از دیگران (بر حكومت) سزاوارترم. نامه های شما به من رسیده و فرستادگانتان نزد من آمده و بر این امر كه مرا تسلیم نسازند و به ذلت نكشند، با من بیعت كرده اند. اگر بیعت خود را به نهایت رسانید به رشد و كمال نائل خواهید شد؛ زیرا كه من حسین پسر علی و پسر فاطمه - دختر رسول الله - هستم. آری، جانم را همراه شما و اهل بیت و خانواده ام را با خاندان شما همراه خواهم داشت، و خودم هم برای شما الگو خواهم بود. ولی اگر نپذیرفتید و عهد و پیمان خود را شكستید و بیعت را با مردان از گردن خویش برداشتید. پس به جانم قسم، این رفتار آشناست و شما این رفتار را پیش از این نسبت به پدرم، برادرم، و پسر عمویم «مسلم» رواداشته اید. آری، فریب خورده كسی است كه توسط


شما فریفته گردد. هر كه پیمان شكنی كند در واقع خود را شكسته است و بزودی خداوند مرا از شما بی نیاز خواهد كرد. سلام و رحمت خدا و بركاتش بر شما باد.» [2] .


[1] معجم البلدان، ج 1، ص 532.

[2] «ايها الناس ان رسول الله قال: من رأي سلطانا جائرا مستحلا لحرام الله، ناكثا عمن مخالفا لسنة رسول الله، لبس في عباد الله بالاثم و العدوان فلم يغير عليه بعمل و لا قول كان حقا علي الله ان يدخله مدخله، الا و ان هولاء قد لزموا طاعة الشيطان و تركوا طاعة الرحمن و اظهروا الفساد و عطلوا الحدود و استأثروا بالفي ء و احلوا حرام الله و حرموا حلاله (حلال الله)، و انا احق ممن غير، و قد اتتني كتبكم و قدمت علي رسلكم ببيعتكم انكم لا تسلموني و لا تخذلوني فان تممتم علي بيعتكم تصيبول رشدكم، فانا الحسين بن علي و ابن فاطمة بنت رسول الله صلي الله عليه و آله، نفسي مع انفسكم، واهلي مع اهليكم فلكم في اسوة، و ان لم تفعلوا و نقضتم عهدكم و خلعتم بيعتي من اعناقكم فلعمري ما هي كم بنكر، لقد فعلتموها بابي و اخي و ابن عمي مسلم! فالمغرور من اغتربكم فحظلكم اخطأتم و نصيبكم ضيقتم و من نكث فانما ينكث علي نفسه و سيغني الله عنكم، والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته». تاريخ الامم و الملوك ج 5، ص 403؛ مقتل الحسين مقرم، ص 218؛ موسوعة كلمات الامام الحسين عليه السلام، ص 360-361؛ الكامل في التاريخ، ج 2، ص 552.