کد مطلب:189006 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:162
اندیشه
باقر العلوم علیه السلام اندیشه ی ستیز با ستمگران را بارور و شكوفا می سازد، جعفر بن محمد عن آبائه قال قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم اذا كان یوم القیمة نادی مناد این اعوان الظلمة و من لاق لهم دواتا و او ربط كیسا او مد له مدة قلم فاحشروهم معهم. [1] «هنگامی كه قیامت برپا شود منادی ندا خواهد داد یاوران ستمگران كجا هستند، هر كس برای ستمگران دوات فراهم نموده یا كیسه ای را برای آنان آماده ساخته، یا قلمی را برای آنان فراهم ساخته؛ با ستمگران محشور خواهند شد.» در این گفتار امام همام از هر گونه همكاری و همیاری با ستمگران را هشدار می دهد. فرجام تلخ همسو شدن با ستمگر را شفاف می سازد.
در گفتار دیگر باقر العلوم و امام صادق (علیهما السلام) از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم این گونه نقل می كنند: ایاكم و ابواب السلطان و حواشیها فان اقربكم من ابواب السلطان و حواشیها ابعدكم من الله عزوجل. [2] «بپرهیزید از مراجعه به حكام و پیرامونیان آنان، هر كس به مقداری كه به دربار سلطان جائر نزدیك باشد، به همان مقدار از خدای عزوجل دور خواهد بود».
[ صفحه 206]
در گفتار دیگر آمده: هر كس ستمگری و ستم و ظالم را به عهده گیرد و یا به وی امدادرسانی نماید، فرشته مرگ به وی مژده ی لعن و نفرین و آتش جهنم می دهد. [3] به این مضمون روایات فراوان دیگر نیز وجود دارد. [4] این روایات و برخی دیگر گرچه از زبان صادق آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم می باشند، لیكن از زبان امامان پیشین از جمله باقر العلوم علیه السلام، از زبان رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم بیان شده اند.
در گفتار دیگر شرایط مدیریت ها و رهبری جامعه را آشكار و رسا عنوان می كند. شرایطی كه هر هوشمند به آنها توجه كند، این نكته را درك خواهد نمود كه این شرایط در حاكمان اموی فراهم نیستند و حاكمان اموی شایسته مقام و منصب رهبری جامعه را ندارند، ان الامامة لا تصلح الا لرجل فیه ثلاث خصال ورع یحجزه عن المحارم و حلم یملك به غضبه و حسن الخلافة علی من ولی حتی یكون له كالوالد الرحیم. [5] «راهبری برای كسی شایسته نیست مگر این كه سه ویژگی را فراهم ساخته باشد، تقوایی كه از حرام الهی دوری گزیند، بردباری كه بر غضب خویش تسلط یابد، و مدیریت صحیح و صمیمی همانند یك پدر مهربان نسبت به فرزندش».
همچنین می فرماید: ان من دان الله بعبادة الله یجهد فیها نفسه بلا امام عادل من الله فان سعیه غیر مقبول. [6] «هر كس بدون رهنمون امام عادل به خدا تقرب جوید تلاش وی بیهوده است.» این حقیقت را شفاف ساخت
[ صفحه 207]
كه زندگی بدون رهبری الهی فرجام آن مرگ جاهلیت است، من مات و لیس علیه امام مات میتة الجاهلیة. [7] .
در سخن دیگر ولایت و رهبری عترت را محور در مدیریت و اجرای احكام عنوان می نماید، بنی الاسلام علی خمس علی الصلوة و الزكاة و الصوم و الحج و الولایة و لم یناد بشی ء كما نودی بالولایة [8] «اسلام بر پنج پایه ی نماز و زكات و روزه و حج و رهبری بنیان نهاده شده است و بر هیچ یك از اینان به مقدار «رهبری» فراخوانی نشده است».
در این نوع گفتار نورانی، امام همام پیروان خویش را از هر گونه امداد رسانی و پذیرش مسؤولیت از جانب ستمگران به هر شكلی كه به ستم آنها كمك شود هشدار می دهد. امام به هیچ وجه اجازه نمی دهد كسی كوچك ترین حركتی در راستای تثبیت موقعیت ستمگران صورت دهد.
در گفتار دیگر باقر العلوم و امام صادق (علیهما السلام) از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم این گونه نقل می كنند: ایاكم و ابواب السلطان و حواشیها فان اقربكم من ابواب السلطان و حواشیها ابعدكم من الله عزوجل. [2] «بپرهیزید از مراجعه به حكام و پیرامونیان آنان، هر كس به مقداری كه به دربار سلطان جائر نزدیك باشد، به همان مقدار از خدای عزوجل دور خواهد بود».
[ صفحه 206]
در گفتار دیگر آمده: هر كس ستمگری و ستم و ظالم را به عهده گیرد و یا به وی امدادرسانی نماید، فرشته مرگ به وی مژده ی لعن و نفرین و آتش جهنم می دهد. [3] به این مضمون روایات فراوان دیگر نیز وجود دارد. [4] این روایات و برخی دیگر گرچه از زبان صادق آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم می باشند، لیكن از زبان امامان پیشین از جمله باقر العلوم علیه السلام، از زبان رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم بیان شده اند.
در گفتار دیگر شرایط مدیریت ها و رهبری جامعه را آشكار و رسا عنوان می كند. شرایطی كه هر هوشمند به آنها توجه كند، این نكته را درك خواهد نمود كه این شرایط در حاكمان اموی فراهم نیستند و حاكمان اموی شایسته مقام و منصب رهبری جامعه را ندارند، ان الامامة لا تصلح الا لرجل فیه ثلاث خصال ورع یحجزه عن المحارم و حلم یملك به غضبه و حسن الخلافة علی من ولی حتی یكون له كالوالد الرحیم. [5] «راهبری برای كسی شایسته نیست مگر این كه سه ویژگی را فراهم ساخته باشد، تقوایی كه از حرام الهی دوری گزیند، بردباری كه بر غضب خویش تسلط یابد، و مدیریت صحیح و صمیمی همانند یك پدر مهربان نسبت به فرزندش».
همچنین می فرماید: ان من دان الله بعبادة الله یجهد فیها نفسه بلا امام عادل من الله فان سعیه غیر مقبول. [6] «هر كس بدون رهنمون امام عادل به خدا تقرب جوید تلاش وی بیهوده است.» این حقیقت را شفاف ساخت
[ صفحه 207]
كه زندگی بدون رهبری الهی فرجام آن مرگ جاهلیت است، من مات و لیس علیه امام مات میتة الجاهلیة. [7] .
در سخن دیگر ولایت و رهبری عترت را محور در مدیریت و اجرای احكام عنوان می نماید، بنی الاسلام علی خمس علی الصلوة و الزكاة و الصوم و الحج و الولایة و لم یناد بشی ء كما نودی بالولایة [8] «اسلام بر پنج پایه ی نماز و زكات و روزه و حج و رهبری بنیان نهاده شده است و بر هیچ یك از اینان به مقدار «رهبری» فراخوانی نشده است».
در این نوع گفتار نورانی، امام همام پیروان خویش را از هر گونه امداد رسانی و پذیرش مسؤولیت از جانب ستمگران به هر شكلی كه به ستم آنها كمك شود هشدار می دهد. امام به هیچ وجه اجازه نمی دهد كسی كوچك ترین حركتی در راستای تثبیت موقعیت ستمگران صورت دهد.
[1] وسائل، ج 12، ص 130.
[2] همان.
[3] همان، ص 131.
[4] همان.
[5] خصال، ج 1، ص 116.
[6] محاسن، ص 92، بحار، ج 23، ص 86.
[7] همان.
[8] فروع كافي، ج 2، ص 18.