کد مطلب:210159
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:393
امام باقر
امام محمد باقر (عليه السلام) پنجمين امام شيعه، در سال 58 قمري به دنيا آمد و تا سال 94 قمري در كنار پدرش در مدينه زندگي مي كرد. پس از رحلت پدر، رهبري شيعه را در دست گرفت. آن امام مشغول حفظ عقايد ديني از تحريف شد و كوشيد تا با تربيت شاگردان فراوان، معارف اصيل اسلام را از تحريف امويان حفظ كند. امام باقر را به دليل علم و دانش فراوانش، باقرالعلوم; يعني شكافنده علوم لقب دادند. جابر انصاري، از آخرين صحابه برجاي مانده، سلام رسول خدا (صلي الله عليه وآله) را به او رساند و امام را بوسيد. امام در اوج نزاع هايي كه ميان عالمان مدينه بر سر مسائل اعتقادي و احكام فقهي درگرفته بود، خطوط روشني را در فقه و تفسير و سيره نبوي تبيين كرد كه تكيه گاه شيعيان در مذهب
[ صفحه 338]
اصيل شيعه است.
امام باقر (عليه السلام) در سال 114 يا 117 قمري به تحريك هشام بن عبدالملك به شهادت رسيد و در كنار پدرش حضرت سجاد (عليه السلام) در بقيع مدفون شد.