کد مطلب:210162
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:372
بقعه ابراهيم
تنها فرزندي كه در مدينه نصيب رسول خدا (صلي الله عليه وآله) شد، ابراهيم بود كه از مادري با نام ماريه قبطيه به دنيا آمد. اين زن توسط حاكم مصر به رسم هديه براي رسول خدا (صلي الله عليه وآله) فرستاده شد. ابراهيم در ذيحجه سال هشتم هجرت چشم به دنيا گشود و با تولد او موجي از شادي و سرور مدينه را فراگرفت. محل تولد وي، مكاني بود با نام مشربه ام ابراهيم
[ صفحه 342]
كه جاي آن هنوز در مدينه مشخص است و تا اين اواخر، بنايي نيز در آنجا وجود داشت.
ابراهيم پس از آن كه شانزده يا هيجده ماه از عمرش گذشت، از دنيا رفت و رسول خدا (صلي الله عليه وآله) را در غم فقدان خود سخت اندوهگين كرد. ابراهيم به توصيه پيامبر (صلي الله عليه وآله) در كنار عثمان بن مظعون، كه ياري فداكار و مورد علاقه رسول خدا (صلي الله عليه وآله) بود، دفن شد.
قبر ابراهيم به دليل محل زيارتي بودن آن، مورد توجه اصحاب و تابعين بود و بعدها كه براي برخي از قبور، بقعه ساخته شد، براي ابراهيم نيز بقعه اي بنا گرديد.
سيد جعفر مدني (م 1317) نوشته است كه قبر سه خواهر وي، زينب، رقيه و ام كلثوم نيز در كنار او داخل يك بقعه بوده است. [1] اين در حالي است كه اكنون، محل ديگري به عنوان مقبره بنات النبي (صلي الله عليه وآله) مشخص شده است. [2] البته مؤلف ياد شده، خود نيز در باره آن سخنش اظهار ترديد كرده و اشاره دارد كه در زمان او قبه بنات النبي جدا از قبه ابراهيم است. همو افزوده است كه قبر عثمان بن مظعون نيز بايد در همانجا; يعني كنار قبر ابراهيم زيارت شود. همچنين گفته شده كه قبر عبدالله بن مسعود، خنيس بن حذافه و اسعدبن زراره نيز در همان حوالي است. [3] .
[1] نزهة الناظرين، ص 277.
[2] بنگريد به نقشه بقيع.
[3] نكـ: ترغيب اهل المودة و الوفاء، ص 95.