کد مطلب:210653 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:133

صیب
او كصیب من السماء فیه ظلمات و رعد و برق و یجعلون اصابعهم فی آذانهم من الصواعق حذر الموت

آیه ی 19 سوره بقره

صیب در لغت ابر بارنده است صیب و سحاب صیب ذوالصوب است و صوب نزول باران را گویند و غیث باران شدید را گویند.

و در این آیه دل های مردم را به زمین مرده خشك تعبیر نموده و دین اسلام ابر بارنده است كه اراضی دلها را سرسبز و خرم و میوه دار می سازد. [1] .

می فرماید یا مثل آنها مثل باران درشت و رگبار قطرات بزرگی است كه به هیبت تمام به زیر می ریزد و ابر غیث بسیار تاریك و مانند شب تیره است.

می نویسند آواز رعد و روشنی برق این ابرها چنان شدید است كه مردم از هیبت آن انگشت بر گوش ها می گذارند و از ترس مرگ بر خود می لرزند.

صیب ابر بارنده ی دانه درشت است یا بگوئیم ابری است غربال صفت كه دانه های درشتی چون تگرگ فرومی ریزد چنانچه دیده شده به اندازه یك فندق بود.


[1] مجمع البحرين ص 119.