کد مطلب:280053 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:517
القاب و كنيتهاي حضرت مهدي
(المحجة البيضا ج 4 ص 337 و يوم الخلاص ص 73):
و القابة المعروفة (ع) من الاخبار القدسية، حجة الله، و المهدي و خاتم الأئمة، و منقذ الأمة و المنتظر و الباعث و الوارث و الخلف الصالح و القائم بالحق و المظهر للدين و الباسط للعدل و بقية الله في الأرض و صاحب الزمان و صاحب السيف و المنتظر لدولة الايمان.
و القاب معروف حضرت مهدي (ع) از اخبار قدسي: حجت الله و مهدي (ع) و خاتم امامان (ع) و نجات بخش امت، و كسي كه چشمها به راه اوست، و برانگيزاننده و وارث و جانشين شايسته و قيام كننده ي بحق و آشكار كننده ي دين و گسترش دهنده عدل و اثر باقي خدا در زمين و صاحب زمان (ص) و صاحب شمشير و كسي كه همه چشم براه اويند براي دولت ايمان.
(يوم الخلاص ص 73):
و كناه (ع): ابوالقاسم و ابوعبدالله و ابوجعفر و ذوالاسمين و خلف محمد.. معه راية الحق من تبعها لحق.
و كنيه حضرت: ابوالقاسم و ابوعبدالله و ابوجعفر و داراي دو اسم و جانشين محمد (ص)...پرچم حق با اوست هركس پيروي او كند بحق ملحق شود.
[ صفحه 122]
و القابه (ع): المنصور و الصاحب، و الحجة و الخالص، و صاحب الدار و صاحب الأمر، و المأمول و التالي، و النائب و البرهان، و الباسط و التائر، و المنتقم و المؤيد، و السيد، و الجابر و الخازن.
القاب حضرت: منصور و صاحب حجة و خالص، و صاحب خانه و صاحب امر و مورد آرزو و تابع و نائب و برهان بسط دهنده عدل (ع) و صاحب خون (ع) و انتقام گير و تاييد شده و سرور و جبران كننده و نگهبان است.
(اثبات الهداة ج 3 ص 601 و كشف الغمه ج 2 ص 471 و عقدالدرر ص 31):
عن حذيقة قال: قال رسول الله (ص): لو لم يبق من الدنيا الا يوم واحد لبعث الله فيه رجلا اسمه اسمي و خلقه خلقي، يكني اباعبدالله.
بنقل از حذيفه (رض) گفت: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: اگر از دنيا جز يك روز باقي نمانده البته خدا در آنروز مردي را برمي انگيزد كه اسم او اسم من و اخلاق او اخلاق من و كنيه اش ابوعبدالله باشد.
(عقدالدرر ص 32):
عن حذيفة (رض) عن رسول الله (ص) انه قال: لو لم يبق من الدنيا الا يوم واحد لبعث الله فيه رجلا اسمه اسمي و خلقه خلقي، يكني اباعبدالله يبايع له الناس بين الركن و المقام يرد الله به الدين و يفتح له فتوح فلا يبقي علي وجه الارض الا من يقول: لا اله الا الله. فقام سلمان، فقال: يا رسول الله من اي ولدك؟ قال: من ولد ابني هذا و ضرب بيده علي الحسين.
بنقل از حذيفه (رض) از رسول خدا (ص) فرمود: اگر از دنيا تنها يك روز باقي ماند خدا در آن روز مردي را مبعوث فرمايد كه اسم او اسم من و اخلاق او اخلاق من و كنيه اش ابوعبدالله باشد مردم در ميان ركن و مقام با او بيعت كنند خدا بوسيله او دين را برگرداند فتحهاي بسياري براي او باشد بر روي زمين كسي باقي نماند جز آنكه «لا اله الا الله» گويد، سلمان (رض) برخاست و عرض كرد: يا رسول الله (ص) از كدام
[ صفحه 123]
فرزندت باشد؟ فرمود: از فرزندان اين پسرم و دست مبارك را بر حضرت امام حسين (ع) نهاد.
(اثبات الهداة ج 3 ص 509):
عن داود بن غسان البحراني قال: قرأت علي ابي سهل اسمعيل بن علي النوبختي قال ولد م ح م د بن الحسن بن علي بن محمد بن علي الرضا (ع) ولد بسامرا سنة ست و خمسين و مائتين امه صيقل و يكني اباالقاسم بهذه الكنية اوصي النبي (ص) قال: اسمه اسمي: و كنيته كنيتي و لقبه المهدي هو الحجة و هو المنتظر و هو صاحب الزمان. الحديث.
بنقل از داود بن غسان بحراني گفت: بر ابي سهل بن علي نوبختي خواندم گفت: م ح م د بن حسن بن علي الرضا صلوات الله عليهم در سامرا به سال دويست و پنجاه و شش متولد شد مادرش صيقل و كنيه اش ابوالقاسم است كه اين كنيه را رسول خدا (ص) وصيت كرد و فرمود: اسم او اسم من و كنيه اش كنيه من و لقبش مهدي (ع) است و او است كه چشم ها براه او است و او صاحب الزمان (ع) باشد.
(كمال الدين و تمام النعمة ص 385):
زيدبن علي عن جعفر بن محمد عن ابائه (ع) قال: قال رسول الله (ص) ابشروا ثم ابشروا ثلث مرات انما مثل امتي كمثل غيث لا يدري اوله خير ام اخره انما مثل امتي كمثل حديقة اطعم منها فوج عاما ثم اطعم منها فوج عاما لعل آخرها فوجا ان يكون اعرضها بحرا و اعمقها طولا و فرعا و احسنها حبا و كيف تهلك امة انا اولها و اثني عشر من بعدي من السعداء و اولي الالباب و المسيح بن مريم اخرها و لكن يهلك بين ذلك (نطح خ ل) الهرج ليسوا مني و لست منهم.
زيدبن علي از حضرت امام صادق (ع) از پدران بزرگوارش فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) سه بار فرمود: شما را مژده و بشارت باد همانا مثل امت من مثل باران است دانسته نمي شود كه اولش يا آخرش خير است همانا مثل امت من مثل باغي است كه
[ صفحه 124]
در سالي گروهي از آن مي خورند و بهره ور مي شوند و گروهي دگر در سالي دگر شايد قومي كه بعد آيند از حيث عرض و طول عميق تر باشند و شاخه هاي نيكوتري داشته باشند و چگونه امتي هلاك شود كه من در اولش باشم و دوازده تو (امام) از سعيدان و خردمندان و مسيح عيسي بن مريم (ع) در آخرش باشند ولي هلاك مي شوند در اين ميان مردم در هرج و مرج كه آنها از من نيستند و من نيز از آنها نيستم.
(كمال الدين و تمام النعمه ص 398):
عن زيد بن علي بن الحسين بن علي ابيه علي بن الحسين عن ابيه الحسين بن علي (ع) قال قال رسول الله (ص): كيف تهلك امة انا و علي و احد عشر من ولدي اولوالباب الايات اولها و المسيح بن مريم اخرها و لكن يهلك بين ذلك من لست منه و ليس مني.
بنقل از زيد بن علي بن الحسين بن علي از پدر بزرگوارش حضرت امام سجاد (ع) از پدر بزرگوارش حضرت امام حسين بن علي صلوات الله و سلامه عليهم فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: چگونه هلاك شود امتي كه من و علي (ع) و يازده فرزندم (ع) كه همه صاحبان عقل و بينش باشد در اولش و مسيح بن مريم (ع) در آخرش باشيم ولي در ميان آن كساني بهلاكت رسند كه نه من از آنها و نه آنها از من باشند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 447):
عن عمر بن زاهر عن ابيعبدالله (ع) قال: سأله رجل عن القائم يسلم عليه بامره المؤمنين؟ قال: لا ذاك اسم سمي الله به اميرالمؤمنين لم يسم به احدا قلبه و لا يسمي بعده الا كافر قبل: جعلت فداك كيف يسلم عليه؟ قال: يقولون: السلام عليك يا بقيةالله، ثم قرأ «بقية الله خير لكم ان كنتم مؤمنين».
بنقل از عمر بن زاهر از امام صادق (ع) مردي درباره ي حضرت قائم (ع) پرسيد كه آيا در مقام خطاب و سلام او را اميرالمؤمنين (ع) گويند؟ فرمود: نه اميرالمؤمنين (ع) نامي
[ صفحه 125]
است كه خدا علي (ع) را بدان ناميده و هيچكس نه پيش از آن و نه پس از آن نام كسي نبوده مگر شخص كافر عرض كرد: فدايت شوم پس چگونه به مهدي (ع) سلام گويند؟ فرمود: گويند: سلام بر تو اي بقية الله سپس حضرت آية شريفه «بقية الله براي شما بهتر است اگر مؤمن باشد» قرائت فرمود.
(اثبات الهداة ج 3 ص 481 و بحار ج 51 ص 161):
عن احمد بن اسحاق بن سعد قال: سمعت ابامحمد الحسن بن علي العسكري (ع) يقول: الحمد لله الذي يخرجني من الدنيا حتي اراني الخلف من بعدي، اشبه الناس برسول الله (ص) خلقا و خلقا يحفظه الله تبارك و تعالي في غيبته ثم يظهره فيملاء الأرض عدلا و قسطا كما ملئت جورا و ظلما.
بنقل از احمد بن اسحق بن سعد گفت: از حضرت امام ابومحمد حسن بن علي العسكري (ع) شنيدم مي فرمود: حمد و ستايش خداي را كه مرا از دنيا خارج نفرمود تا به من نشان داد جانشين پس از مرا كه شبيه ترين مردم به حضرت رسول اكرم (ص) در اخلاق و خلقت است خداي تبارك و تعالي در غيبت حفظش فرمايد سپس ظاهرش مي كند و زمين را پر از عدل و قسط نمايد همچنانكه پر از ظلم و جور شده باشد.
(بحار ج 51 ص 30 و اثبات الهداة ج 3 ص 527):
عن ابي عبدالله (ع) قال: اذا قام القائم دعا الناس الي الاسلام جديدا و هداهم الي امر قد و ثر و ضل عنه الجمهور و انما سمي المهدي مهديا لقيامه بالحق.
امام صادق (ع) فرمود: وقتي كه قائم (ع) قيام كند مردم را به اسلام جديد دعوت كند و آنان را به امري كه جمهور مردم از آن گمراه مانده اند رهبري نمايد و از آن جهت حضرت مهدي (ع) نام گرفت كه قيام بحق فرمايد.
(بحار ج 51 ص 30):
و الظاهر ابومحمد عليه السلام: حين ولد الحجة: زعم الظلمة انهم يقتلونني ليقطعوا هذا النسل فكيف رأوا قدرة الله و سماه المؤمل.
[ صفحه 126]
امام عسكري (ع) موقعي كه حجت (ع) متولد شد فرمود: ظالمان پنداشتند كه مرا مي كشند تا اين نسل پاك را از ميان ببرند پس قدرت خدا را چگونه ديدند؟ و او را مؤمل يعني آرزو و اميد مردم ناميد.
[ صفحه 127]
و القابة المعروفة (ع) من الاخبار القدسية، حجة الله، و المهدي و خاتم الأئمة، و منقذ الأمة و المنتظر و الباعث و الوارث و الخلف الصالح و القائم بالحق و المظهر للدين و الباسط للعدل و بقية الله في الأرض و صاحب الزمان و صاحب السيف و المنتظر لدولة الايمان.
و القاب معروف حضرت مهدي (ع) از اخبار قدسي: حجت الله و مهدي (ع) و خاتم امامان (ع) و نجات بخش امت، و كسي كه چشمها به راه اوست، و برانگيزاننده و وارث و جانشين شايسته و قيام كننده ي بحق و آشكار كننده ي دين و گسترش دهنده عدل و اثر باقي خدا در زمين و صاحب زمان (ص) و صاحب شمشير و كسي كه همه چشم براه اويند براي دولت ايمان.
(يوم الخلاص ص 73):
و كناه (ع): ابوالقاسم و ابوعبدالله و ابوجعفر و ذوالاسمين و خلف محمد.. معه راية الحق من تبعها لحق.
و كنيه حضرت: ابوالقاسم و ابوعبدالله و ابوجعفر و داراي دو اسم و جانشين محمد (ص)...پرچم حق با اوست هركس پيروي او كند بحق ملحق شود.
[ صفحه 122]
و القابه (ع): المنصور و الصاحب، و الحجة و الخالص، و صاحب الدار و صاحب الأمر، و المأمول و التالي، و النائب و البرهان، و الباسط و التائر، و المنتقم و المؤيد، و السيد، و الجابر و الخازن.
القاب حضرت: منصور و صاحب حجة و خالص، و صاحب خانه و صاحب امر و مورد آرزو و تابع و نائب و برهان بسط دهنده عدل (ع) و صاحب خون (ع) و انتقام گير و تاييد شده و سرور و جبران كننده و نگهبان است.
(اثبات الهداة ج 3 ص 601 و كشف الغمه ج 2 ص 471 و عقدالدرر ص 31):
عن حذيقة قال: قال رسول الله (ص): لو لم يبق من الدنيا الا يوم واحد لبعث الله فيه رجلا اسمه اسمي و خلقه خلقي، يكني اباعبدالله.
بنقل از حذيفه (رض) گفت: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: اگر از دنيا جز يك روز باقي نمانده البته خدا در آنروز مردي را برمي انگيزد كه اسم او اسم من و اخلاق او اخلاق من و كنيه اش ابوعبدالله باشد.
(عقدالدرر ص 32):
عن حذيفة (رض) عن رسول الله (ص) انه قال: لو لم يبق من الدنيا الا يوم واحد لبعث الله فيه رجلا اسمه اسمي و خلقه خلقي، يكني اباعبدالله يبايع له الناس بين الركن و المقام يرد الله به الدين و يفتح له فتوح فلا يبقي علي وجه الارض الا من يقول: لا اله الا الله. فقام سلمان، فقال: يا رسول الله من اي ولدك؟ قال: من ولد ابني هذا و ضرب بيده علي الحسين.
بنقل از حذيفه (رض) از رسول خدا (ص) فرمود: اگر از دنيا تنها يك روز باقي ماند خدا در آن روز مردي را مبعوث فرمايد كه اسم او اسم من و اخلاق او اخلاق من و كنيه اش ابوعبدالله باشد مردم در ميان ركن و مقام با او بيعت كنند خدا بوسيله او دين را برگرداند فتحهاي بسياري براي او باشد بر روي زمين كسي باقي نماند جز آنكه «لا اله الا الله» گويد، سلمان (رض) برخاست و عرض كرد: يا رسول الله (ص) از كدام
[ صفحه 123]
فرزندت باشد؟ فرمود: از فرزندان اين پسرم و دست مبارك را بر حضرت امام حسين (ع) نهاد.
(اثبات الهداة ج 3 ص 509):
عن داود بن غسان البحراني قال: قرأت علي ابي سهل اسمعيل بن علي النوبختي قال ولد م ح م د بن الحسن بن علي بن محمد بن علي الرضا (ع) ولد بسامرا سنة ست و خمسين و مائتين امه صيقل و يكني اباالقاسم بهذه الكنية اوصي النبي (ص) قال: اسمه اسمي: و كنيته كنيتي و لقبه المهدي هو الحجة و هو المنتظر و هو صاحب الزمان. الحديث.
بنقل از داود بن غسان بحراني گفت: بر ابي سهل بن علي نوبختي خواندم گفت: م ح م د بن حسن بن علي الرضا صلوات الله عليهم در سامرا به سال دويست و پنجاه و شش متولد شد مادرش صيقل و كنيه اش ابوالقاسم است كه اين كنيه را رسول خدا (ص) وصيت كرد و فرمود: اسم او اسم من و كنيه اش كنيه من و لقبش مهدي (ع) است و او است كه چشم ها براه او است و او صاحب الزمان (ع) باشد.
(كمال الدين و تمام النعمة ص 385):
زيدبن علي عن جعفر بن محمد عن ابائه (ع) قال: قال رسول الله (ص) ابشروا ثم ابشروا ثلث مرات انما مثل امتي كمثل غيث لا يدري اوله خير ام اخره انما مثل امتي كمثل حديقة اطعم منها فوج عاما ثم اطعم منها فوج عاما لعل آخرها فوجا ان يكون اعرضها بحرا و اعمقها طولا و فرعا و احسنها حبا و كيف تهلك امة انا اولها و اثني عشر من بعدي من السعداء و اولي الالباب و المسيح بن مريم اخرها و لكن يهلك بين ذلك (نطح خ ل) الهرج ليسوا مني و لست منهم.
زيدبن علي از حضرت امام صادق (ع) از پدران بزرگوارش فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) سه بار فرمود: شما را مژده و بشارت باد همانا مثل امت من مثل باران است دانسته نمي شود كه اولش يا آخرش خير است همانا مثل امت من مثل باغي است كه
[ صفحه 124]
در سالي گروهي از آن مي خورند و بهره ور مي شوند و گروهي دگر در سالي دگر شايد قومي كه بعد آيند از حيث عرض و طول عميق تر باشند و شاخه هاي نيكوتري داشته باشند و چگونه امتي هلاك شود كه من در اولش باشم و دوازده تو (امام) از سعيدان و خردمندان و مسيح عيسي بن مريم (ع) در آخرش باشند ولي هلاك مي شوند در اين ميان مردم در هرج و مرج كه آنها از من نيستند و من نيز از آنها نيستم.
(كمال الدين و تمام النعمه ص 398):
عن زيد بن علي بن الحسين بن علي ابيه علي بن الحسين عن ابيه الحسين بن علي (ع) قال قال رسول الله (ص): كيف تهلك امة انا و علي و احد عشر من ولدي اولوالباب الايات اولها و المسيح بن مريم اخرها و لكن يهلك بين ذلك من لست منه و ليس مني.
بنقل از زيد بن علي بن الحسين بن علي از پدر بزرگوارش حضرت امام سجاد (ع) از پدر بزرگوارش حضرت امام حسين بن علي صلوات الله و سلامه عليهم فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: چگونه هلاك شود امتي كه من و علي (ع) و يازده فرزندم (ع) كه همه صاحبان عقل و بينش باشد در اولش و مسيح بن مريم (ع) در آخرش باشيم ولي در ميان آن كساني بهلاكت رسند كه نه من از آنها و نه آنها از من باشند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 447):
عن عمر بن زاهر عن ابيعبدالله (ع) قال: سأله رجل عن القائم يسلم عليه بامره المؤمنين؟ قال: لا ذاك اسم سمي الله به اميرالمؤمنين لم يسم به احدا قلبه و لا يسمي بعده الا كافر قبل: جعلت فداك كيف يسلم عليه؟ قال: يقولون: السلام عليك يا بقيةالله، ثم قرأ «بقية الله خير لكم ان كنتم مؤمنين».
بنقل از عمر بن زاهر از امام صادق (ع) مردي درباره ي حضرت قائم (ع) پرسيد كه آيا در مقام خطاب و سلام او را اميرالمؤمنين (ع) گويند؟ فرمود: نه اميرالمؤمنين (ع) نامي
[ صفحه 125]
است كه خدا علي (ع) را بدان ناميده و هيچكس نه پيش از آن و نه پس از آن نام كسي نبوده مگر شخص كافر عرض كرد: فدايت شوم پس چگونه به مهدي (ع) سلام گويند؟ فرمود: گويند: سلام بر تو اي بقية الله سپس حضرت آية شريفه «بقية الله براي شما بهتر است اگر مؤمن باشد» قرائت فرمود.
(اثبات الهداة ج 3 ص 481 و بحار ج 51 ص 161):
عن احمد بن اسحاق بن سعد قال: سمعت ابامحمد الحسن بن علي العسكري (ع) يقول: الحمد لله الذي يخرجني من الدنيا حتي اراني الخلف من بعدي، اشبه الناس برسول الله (ص) خلقا و خلقا يحفظه الله تبارك و تعالي في غيبته ثم يظهره فيملاء الأرض عدلا و قسطا كما ملئت جورا و ظلما.
بنقل از احمد بن اسحق بن سعد گفت: از حضرت امام ابومحمد حسن بن علي العسكري (ع) شنيدم مي فرمود: حمد و ستايش خداي را كه مرا از دنيا خارج نفرمود تا به من نشان داد جانشين پس از مرا كه شبيه ترين مردم به حضرت رسول اكرم (ص) در اخلاق و خلقت است خداي تبارك و تعالي در غيبت حفظش فرمايد سپس ظاهرش مي كند و زمين را پر از عدل و قسط نمايد همچنانكه پر از ظلم و جور شده باشد.
(بحار ج 51 ص 30 و اثبات الهداة ج 3 ص 527):
عن ابي عبدالله (ع) قال: اذا قام القائم دعا الناس الي الاسلام جديدا و هداهم الي امر قد و ثر و ضل عنه الجمهور و انما سمي المهدي مهديا لقيامه بالحق.
امام صادق (ع) فرمود: وقتي كه قائم (ع) قيام كند مردم را به اسلام جديد دعوت كند و آنان را به امري كه جمهور مردم از آن گمراه مانده اند رهبري نمايد و از آن جهت حضرت مهدي (ع) نام گرفت كه قيام بحق فرمايد.
(بحار ج 51 ص 30):
و الظاهر ابومحمد عليه السلام: حين ولد الحجة: زعم الظلمة انهم يقتلونني ليقطعوا هذا النسل فكيف رأوا قدرة الله و سماه المؤمل.
[ صفحه 126]
امام عسكري (ع) موقعي كه حجت (ع) متولد شد فرمود: ظالمان پنداشتند كه مرا مي كشند تا اين نسل پاك را از ميان ببرند پس قدرت خدا را چگونه ديدند؟ و او را مؤمل يعني آرزو و اميد مردم ناميد.
[ صفحه 127]