کد مطلب:295224 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:102
کوثر
الكوثر، فوعل من الكثرة و هو الشی ء الّذی من شانه الكثرة و الكوثر، الخیر الكثیر. [1] .
«كوثر مبالغه ی در كثرت است و به قول زمخشری «المفرط الكثرة»، یعنی چیزی كه كثرت آن فزون از حد است. به یك زن بادیه نشین كه پسرش از سفر برگشته بود گفتند: «بم آبَ إبنك؟ قالت آبَ بكوثر» یعنی پسرت با چه چیز برگشت؟ گفت: با فایده ی فزون از حد (كشاف) راغب گوید: «تكوثر الشی ء»، یعنی شی ء تا آخرین حد زیاد شد. در قاموس و اقراب آمده: «الكوثر، الكثیر من كل شی ء» طبرسی (رحمه اللَّه) فرموده: «كوثر چیزی است كه كثرت از شان آن است و كوثر، خیر كثیر است.» [2] .
كوثر، وصف است كه از كثرت گرفته شده و به معنی خیر و بركت فراوان است و به افراد سخاوتمند، كوثر گفته می شود.
[1] مجمع البيان في تفسير القرآن، ابوعلي الفضل بن الحسن الطبرسي، داراحياء التراث العربي، چاپ اول، 1406 ه.ق، ج 10، ص 703.
[2] قاموس قرآن، سيد علي اكبر قرشي، دارالكتب الاسلاميه، چاپ هفتم 1361، ج 6، ص 93.