کد مطلب:300627 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:238
بدآموزیها
بسیاری از مفاهیم مذهبی و اخلاقی به گونه ای مطرح شد كه از آن استفاده های نامطلوب می شود و كج سلیقگی های متعددی را سبب می گردد. برداشت های ناروا از مفاهیمی چون: شفاعت، دعا، توسل، بدا، عفو، توبه و غفران وضع عمل ما را به گونه ای مسخره آمیز درآورده است.
مردم گمان دارند كه هر خلافی را می توانند به امید بخشش های بی حساب خدا مرتكب شوند. هر لكه گناهی را با اشك توسل و عزاداری می توانند بشویند، و هر مشكلی را با ورد و دعا حل كنند و بالاخره هر خواسته و آرزویی را تنها باامید به قدرت مطلقه خدا تحقق بخشند.
شك نیست كه اینگونه جرات دهی هاو اندیشه های خلاف از سوی كسانی بوده است كه آگاهی و اطلاع كافیاز مذهب و خط مشی
آن نداشته اند و دیدی كوته بینانه را در این زمینه ها مطرح كرده اند. خیال كردند كه كار خدا مانند كار یك تكنسین در حد شل و سفت كردن است. غافل كه او به كوچكترین عمل خوب یا بد حسابرسی دارد.
مردم جامعه و به خصوص آنها كه در صدد شرعی كردن عمل ناروای خویش اند، منتظر یافتن یك سخن یا یك روایت اند اگر چه بی مایه و بی حساب باشد. زیرا مردم عادت دارند كه معامله را ارزان تمام كنند و تجارتشان پرسودتر و بی رنج تر باشد. پس چه بهتر كه سالی در گناه و روزی در توسل و عزا باشند. این بدآموزیها چه ویرانگریهائی در جنبه فكر و عمل ایجاد كرده است، چه بی بند و باریهائی را موجب شده، و اینك برای زدودن آن باید تلاشهائی وسیع و پردامنه شود.