کد مطلب:318949 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:1165
نوید
بی گمان قرآن كتاب خداست، تمامی مسلمانان جهان تعالیم و دستورهای این كتاب را بگوش جان می پذیرند.
آن هنگام كه این كتاب را گشوده و به آیات آن نظری می افكنیم، با دورنمائی روشن و گویا از آینده و سرانجام جامعه ی جهانی مواجه می شویم كه فوق العاده شورانگیز و هیجان آفرین است.
قرآن مجید می گوید هدف نهائی رسالت پیامبر گرامی اسلام، استیلا و چیرگی این آئین مقدس، بر تمامی ادیان است. و سرانجام روزی این آرمان مقدس الهی تحقق خواهد پذیرفت:
«خدا كسی است كه پیامبرش را با دلائل روشن به
سوی مردم گسیل داشت تا آنكه در نهایت، دینش را بر تمامی ادیان گیتی چیره گرداند، اگر چه مشركان را خوش نیاید.»
كتاب آسمانی آخرین پیام آور الهی مژده می دهد كه سرانجام حكومت زمین از آن نیكوكاران و پرهیزكاران خواهد شد:
«زمین از آن خداست، بهر كه بخواهد واگذار می كند و سرانجام، نصیب پرهیزكاران خواهد كرد.» [1] .
زمین پر از فساد و جهل و تباهی، كه همچون پیكر بی جان و بی روحی است، بفرموده كتاب خدا با پرتو تابان و فروزنده ی عدالت زنده خواهد شد. [2] .
هم چنین در آن كتاب مقدس می خوانیم:
«خداوند به مؤمنان درست كردار وعده فرموده است كه از ایشان گروهی را به خلافت رساند همانگونه كه پیشینیان را خلیفه گردانید و دینی را كه خود از آن خشنود است پابرجا نماید، ترس و خوف اهل ایمان را به امن و آسایش تبدیل نماید تا در آن هنگام - بی هیچ بیم - تنها خدای را بپرستند.» [3] .
و باز خداوند كریم می فرماید:
«می خواهند نور هدایت الهی را با دهانشان خاموش كنند اما پروردگار هدایتش را بتمامی كامل خواهد ساخت اگر چه كافران را خوش نیاید.» [4] .
اینها نمونه های مختصری است از انبوه بشارت های الهی كه در قران مجید آمده است، با مطالعه این موارد ده ها نظیر آن درمی یابیم كه رسالت اسلام آن هنگام تحقق كامل می پذیرد كه چنین آرمانهای مقدس الهی رخ بنماید؛ تمامی مرام های باطل و خرافی از میان برخیزد و تنها اسلام - این یگانه آئین راستین آسمانی - در شرق و غرب عالم، مورد اعتقاد و ایمان مردم گردد، ظلم و جفا و اجحاف و نابرابری نابود گردد و همه جا عدالت و مساوات كه قانون آفرینش جهان است جاری شود، حكومت خلفاء الهی كه دامنه اش كران تا كران زمین است نمایان گردد؛ نور هدایت خدا به تمامی جلوه كند و زمین از آن پرهیزكاران شود.
آری قرآن بشارت می دهد كه چنین روزی خواهد آمد و تمامی مسلمانان جهان با اشتیاق كامل، منتظر چنین روزگاری می باشند.
پس از قرآن كریم گران بهاترین و پرارج ترین گنجینه ی
معارف اسلامی، گفتار پیامبر اكرم و امامان گرامی است. برای یك فرد مسلمان، تبعیت و پیروی سخنان پیامبر و ائمه دین واجب و ضروری است بخصوص كه در كتاب خدا صریحا فرمان اطاعت از پیامبر و ائمه معصومین آمده است. [5] .
در دریای گهربار احادیث اسلامی نیز، نویدهای حكومت عدل و داد به چشم می خورد، علاوه بر آن، ویژگیها و خصوصیات این «انقلاب الهی» گوشزد گردیده و آن رهبر الهی كه عهده دار بانجام رساندن چنین آرمان مقدسی است، معرفی شده است.
پیامبر گرامی اسلام می فرمود:
«اگر بیش از یك روز از عمر دنیا باقی نمانده باشد، خداوند آن روز را چنان طولانی گرداند تا فردی از خاندان من به پا خیزد، كه نامش نام من «محمد» و كنیه اش كنیه من «ابوالقاسم» است، وی جهان را پر از عدل و داد كند به همانگونه كه پر از ظلم و جور شده باشد.» [6] .
مضامین این حدیث پرارزش كه بیش از هر چیز دیگر بیان یك بشارت قطعی، و آگاه كردن مردم از حكومت عدل و داد و تحقق وعده های الهی است، در اغلب منابع حدیث شیعه و سنی آمده است.
در روایت دیگری پیامبر اكرم به حضرت امیر مؤمنان علی (ع) اینگونه می فرماید:
«امامان پس از من دوازده نفرند كه اولینشان تو هستی ای «علی» و آخرینشان «قائم» است همان كس كه خداوند بزرگ شرق و غرب زمین را به دستش فتح خواهد كرد.» [7] .
ائمه اطهار (ع) نیز ضمن احادیث متعددی، مردم را به اهمیت «وعده الهی» و «حكومت دوازدهمین وصی و جانشین پیامبر اكرم» متوجه گردانیده و خود را از مشتاقان ظهور امام دوازدهم معرفی كرده، و انتظار فرج آن بزرگوار را پرارج ترین اعمال، و شیعیان و جانبازان آن حضرت را نیكوترین و گرامی ترین افراد بشر بشمار آورده اند.
ما برای اینكه نمونه ای از این روایات را بدست داده باشیم به ذكر چند مورد از آنها اكتفا می كنیم:
1 - هنگامی كه امام حسن مجتبی (ع) به خلافت نشست با معاویه منافق و دورو، مصاف داد، اما وی به دستیاری وزیر حیله گرش به تدریج یاران امام حسن (ع) را فریفت و امام تنها و بی یاور ماند، ناچار در مقابل صلح نامه ی معاویه كه در آن متعهد شده بود وظایفی را انجام دهد و پس از خود جانشینی تعیین نكند، شمشیر برنیاورد، اما خود به موقع،
اشتباهات و اعمال ناشایست معاویه را گوشزد می نمود و مردم را آگاه می ساخت؛ در این میان برخی از مردم نادان، خرده گیری بر امام آغاز كردند كه چرا صلح را پذیرفته است؟! حضرت امام حسن (ع) پس از آنكه معنای امام و رهبر را روشن می سازد و اینكه نباید در فرمان امام، كه تمامی مصالح را دربر دارد چون و چرا كرد، مسأله حكومت امام دوازدهم را چنین بیان می فرماید:
«آیا نمی دانید كه هر یك از ما ائمه بیعت گردن كش زمان را بگردن دارد، جز قائم ما كه عیسی روح الله با او نماز می گزارد و خداوند ولادت او را از مردم پوشیده می دارد و خود وی از نظرها پنهان خواهد شد تا چون ظهور كند بیعت هیچ كس در گردن وی نباشد، او نهمین فرزند برادرم حسین پسر شهزاده ای اسیر است، خداوند در دوران غیبت، عمر او را طولانی گرداند، آنگاه با قدرت كامله ی خود بصورت جوانی كه كمتر از چهل سال داشته باشد ظاهر سازد تا همه بدانند كه خداوند بر همه چیز تواناست.» [8] .
2 - حضرت امام صادق (ع) در پاسخ یكی از شیعیان خود كه از جانشین آن حضرت پرسیده بود فرمود:
«امام بعد از من فرزندم موسی است و امامی كه همه آرزو دارند ظهور كند «محمد» فرزند حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی است.» [9] .
هم چنین از آن حضرت نقل شده كه مكرر این كلمات را بیان می فرمود:
«هر گروهی از مردم منتظر دولتی هستند و دولت ما در آخر الزمان آشكار خواهد شد.» [10] .
3 - امام هفتم حضرت موسی بن جعفر علیه السلام در پاسخ یكی از یاران خویش كه گفته بود آیا تو قائم به حق هستی؟ فرمود:
«من قائم به حق هستم، لیكن آن قائمی كه زمین را از وجود دشمنان خدا پاك می نماید و از عدل و داد پر می كند، پنجمین فرزند من است، چون بر جان خویش بیمناك است مدتی طولانی پنهان می گردد؛ در عصر غیبت گروهی از دین خارج می شوند ولی عده ای هم در عقیده خویش پایدار می مانند.»
و آنگاه فرمود:
«خوشا به حال شیعیانی كه در زمان غیبت امام زمان (ع)، به ولایت ما چنگ زنند و بر دوستی ما و بیزاری از دشمنانمان، ثابت قدم بمانند، آنان
از ما هستند و ما از آنهائیم، آنان به امت ما راضی شده اند، ما نیز از پیروی آنها خشنودیم، پس خوشا به حالشان، بخدا سوگند در درجات بهشت با ما خواهند بود.» [11] .
4 - و سر انجام پیشوای یازدهم حضرت امام حسن عسكری (ع) فرموده است:
«گویا شما را می بینم كه در جانشین من اختلاف نموده اید ولی آگاه باشید هر كس به امام های بعد از پیغمبر ایمان داشته باشد، اما امامت فرزند مرا منكر شود مانند كسی است كه نبوت تمام پیامبران را انكار كند، زیرا اطاعت آخرین امام، مثل اطاعت اولین امام ماست، پس هر كس آخرین فرد ما را منكر شود مانند كسی است كه اولین امام را انكار نموده باشد، بدانید كه غیبت فرزندم به قدری طولانی می شود كه مردم در شك واقع می شوند، مگر افرادی كه خدا ایمانشان را نگه داری كند.» [12] .
احادیثی كه از پیامبر گرامی اسلام و ائمه اطهار، در زمینه معرفی دوازدهمین امام، در دست است ما را به اهمیت این اعتقاد اصیل كاملا آشنا می سازد؛ زیرا كه تعداد این
احادیث بسیار زیاد است، بگونه ای كه می توان گفت مهمترین و بیشترین احادیثی كه در بحث امامت كتب روایت شیعه آمده، پس از مسأله وصایت حضرت امیر (ع)، موضوع امامت و حكومت امام دوازدهم و شؤون مربوط به آن است؛ شماره ی این احادیث كه در كتب هر دو گروه شیعه و سنی آمده، بیش از صدها حدیث می گردد؛ [13] ؛ بسیاری از علمای بزرگ اسلامی از هر فرقه و مذهبی كه بوده اند در این زمینه كتاب های مستقلی تدوین كرده اند، شماره ی این كتاب ها نیز خود بالغ بر ده ها جلد می گردد. [14] .
سالهای امامت پیشوایان اسلام كه همراه با ستمكاری های حكام زمانشان بود یكی پس از دیگری می گذشت تا اینكه نوبت به امام حسن عسكری (ع) رسید، آن حضرت كه در روزگار سختی می زیست در مجامع عمومی كم تر ظاهر می شد و فرزند گرامی خود را، كه آخرین حجت الهی است از انظار اغیار پنهان می داشت، تا آن كه در سال 260 هجری آفتاب وجودش غروب كرد، در حالی كه چشم های همه به در خانه ی امام مهدی (ع) دوخته شده بود:
خلفاء و ستمكاران برای آنكه حضرتش را نابود سازند، و شیعیان و دلباختگان برای آنكه جان در رهش بازند.
آن هنگام كه این كتاب را گشوده و به آیات آن نظری می افكنیم، با دورنمائی روشن و گویا از آینده و سرانجام جامعه ی جهانی مواجه می شویم كه فوق العاده شورانگیز و هیجان آفرین است.
قرآن مجید می گوید هدف نهائی رسالت پیامبر گرامی اسلام، استیلا و چیرگی این آئین مقدس، بر تمامی ادیان است. و سرانجام روزی این آرمان مقدس الهی تحقق خواهد پذیرفت:
«خدا كسی است كه پیامبرش را با دلائل روشن به
سوی مردم گسیل داشت تا آنكه در نهایت، دینش را بر تمامی ادیان گیتی چیره گرداند، اگر چه مشركان را خوش نیاید.»
كتاب آسمانی آخرین پیام آور الهی مژده می دهد كه سرانجام حكومت زمین از آن نیكوكاران و پرهیزكاران خواهد شد:
«زمین از آن خداست، بهر كه بخواهد واگذار می كند و سرانجام، نصیب پرهیزكاران خواهد كرد.» [1] .
زمین پر از فساد و جهل و تباهی، كه همچون پیكر بی جان و بی روحی است، بفرموده كتاب خدا با پرتو تابان و فروزنده ی عدالت زنده خواهد شد. [2] .
هم چنین در آن كتاب مقدس می خوانیم:
«خداوند به مؤمنان درست كردار وعده فرموده است كه از ایشان گروهی را به خلافت رساند همانگونه كه پیشینیان را خلیفه گردانید و دینی را كه خود از آن خشنود است پابرجا نماید، ترس و خوف اهل ایمان را به امن و آسایش تبدیل نماید تا در آن هنگام - بی هیچ بیم - تنها خدای را بپرستند.» [3] .
و باز خداوند كریم می فرماید:
«می خواهند نور هدایت الهی را با دهانشان خاموش كنند اما پروردگار هدایتش را بتمامی كامل خواهد ساخت اگر چه كافران را خوش نیاید.» [4] .
اینها نمونه های مختصری است از انبوه بشارت های الهی كه در قران مجید آمده است، با مطالعه این موارد ده ها نظیر آن درمی یابیم كه رسالت اسلام آن هنگام تحقق كامل می پذیرد كه چنین آرمانهای مقدس الهی رخ بنماید؛ تمامی مرام های باطل و خرافی از میان برخیزد و تنها اسلام - این یگانه آئین راستین آسمانی - در شرق و غرب عالم، مورد اعتقاد و ایمان مردم گردد، ظلم و جفا و اجحاف و نابرابری نابود گردد و همه جا عدالت و مساوات كه قانون آفرینش جهان است جاری شود، حكومت خلفاء الهی كه دامنه اش كران تا كران زمین است نمایان گردد؛ نور هدایت خدا به تمامی جلوه كند و زمین از آن پرهیزكاران شود.
آری قرآن بشارت می دهد كه چنین روزی خواهد آمد و تمامی مسلمانان جهان با اشتیاق كامل، منتظر چنین روزگاری می باشند.
پس از قرآن كریم گران بهاترین و پرارج ترین گنجینه ی
معارف اسلامی، گفتار پیامبر اكرم و امامان گرامی است. برای یك فرد مسلمان، تبعیت و پیروی سخنان پیامبر و ائمه دین واجب و ضروری است بخصوص كه در كتاب خدا صریحا فرمان اطاعت از پیامبر و ائمه معصومین آمده است. [5] .
در دریای گهربار احادیث اسلامی نیز، نویدهای حكومت عدل و داد به چشم می خورد، علاوه بر آن، ویژگیها و خصوصیات این «انقلاب الهی» گوشزد گردیده و آن رهبر الهی كه عهده دار بانجام رساندن چنین آرمان مقدسی است، معرفی شده است.
پیامبر گرامی اسلام می فرمود:
«اگر بیش از یك روز از عمر دنیا باقی نمانده باشد، خداوند آن روز را چنان طولانی گرداند تا فردی از خاندان من به پا خیزد، كه نامش نام من «محمد» و كنیه اش كنیه من «ابوالقاسم» است، وی جهان را پر از عدل و داد كند به همانگونه كه پر از ظلم و جور شده باشد.» [6] .
مضامین این حدیث پرارزش كه بیش از هر چیز دیگر بیان یك بشارت قطعی، و آگاه كردن مردم از حكومت عدل و داد و تحقق وعده های الهی است، در اغلب منابع حدیث شیعه و سنی آمده است.
در روایت دیگری پیامبر اكرم به حضرت امیر مؤمنان علی (ع) اینگونه می فرماید:
«امامان پس از من دوازده نفرند كه اولینشان تو هستی ای «علی» و آخرینشان «قائم» است همان كس كه خداوند بزرگ شرق و غرب زمین را به دستش فتح خواهد كرد.» [7] .
ائمه اطهار (ع) نیز ضمن احادیث متعددی، مردم را به اهمیت «وعده الهی» و «حكومت دوازدهمین وصی و جانشین پیامبر اكرم» متوجه گردانیده و خود را از مشتاقان ظهور امام دوازدهم معرفی كرده، و انتظار فرج آن بزرگوار را پرارج ترین اعمال، و شیعیان و جانبازان آن حضرت را نیكوترین و گرامی ترین افراد بشر بشمار آورده اند.
ما برای اینكه نمونه ای از این روایات را بدست داده باشیم به ذكر چند مورد از آنها اكتفا می كنیم:
1 - هنگامی كه امام حسن مجتبی (ع) به خلافت نشست با معاویه منافق و دورو، مصاف داد، اما وی به دستیاری وزیر حیله گرش به تدریج یاران امام حسن (ع) را فریفت و امام تنها و بی یاور ماند، ناچار در مقابل صلح نامه ی معاویه كه در آن متعهد شده بود وظایفی را انجام دهد و پس از خود جانشینی تعیین نكند، شمشیر برنیاورد، اما خود به موقع،
اشتباهات و اعمال ناشایست معاویه را گوشزد می نمود و مردم را آگاه می ساخت؛ در این میان برخی از مردم نادان، خرده گیری بر امام آغاز كردند كه چرا صلح را پذیرفته است؟! حضرت امام حسن (ع) پس از آنكه معنای امام و رهبر را روشن می سازد و اینكه نباید در فرمان امام، كه تمامی مصالح را دربر دارد چون و چرا كرد، مسأله حكومت امام دوازدهم را چنین بیان می فرماید:
«آیا نمی دانید كه هر یك از ما ائمه بیعت گردن كش زمان را بگردن دارد، جز قائم ما كه عیسی روح الله با او نماز می گزارد و خداوند ولادت او را از مردم پوشیده می دارد و خود وی از نظرها پنهان خواهد شد تا چون ظهور كند بیعت هیچ كس در گردن وی نباشد، او نهمین فرزند برادرم حسین پسر شهزاده ای اسیر است، خداوند در دوران غیبت، عمر او را طولانی گرداند، آنگاه با قدرت كامله ی خود بصورت جوانی كه كمتر از چهل سال داشته باشد ظاهر سازد تا همه بدانند كه خداوند بر همه چیز تواناست.» [8] .
2 - حضرت امام صادق (ع) در پاسخ یكی از شیعیان خود كه از جانشین آن حضرت پرسیده بود فرمود:
«امام بعد از من فرزندم موسی است و امامی كه همه آرزو دارند ظهور كند «محمد» فرزند حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی است.» [9] .
هم چنین از آن حضرت نقل شده كه مكرر این كلمات را بیان می فرمود:
«هر گروهی از مردم منتظر دولتی هستند و دولت ما در آخر الزمان آشكار خواهد شد.» [10] .
3 - امام هفتم حضرت موسی بن جعفر علیه السلام در پاسخ یكی از یاران خویش كه گفته بود آیا تو قائم به حق هستی؟ فرمود:
«من قائم به حق هستم، لیكن آن قائمی كه زمین را از وجود دشمنان خدا پاك می نماید و از عدل و داد پر می كند، پنجمین فرزند من است، چون بر جان خویش بیمناك است مدتی طولانی پنهان می گردد؛ در عصر غیبت گروهی از دین خارج می شوند ولی عده ای هم در عقیده خویش پایدار می مانند.»
و آنگاه فرمود:
«خوشا به حال شیعیانی كه در زمان غیبت امام زمان (ع)، به ولایت ما چنگ زنند و بر دوستی ما و بیزاری از دشمنانمان، ثابت قدم بمانند، آنان
از ما هستند و ما از آنهائیم، آنان به امت ما راضی شده اند، ما نیز از پیروی آنها خشنودیم، پس خوشا به حالشان، بخدا سوگند در درجات بهشت با ما خواهند بود.» [11] .
4 - و سر انجام پیشوای یازدهم حضرت امام حسن عسكری (ع) فرموده است:
«گویا شما را می بینم كه در جانشین من اختلاف نموده اید ولی آگاه باشید هر كس به امام های بعد از پیغمبر ایمان داشته باشد، اما امامت فرزند مرا منكر شود مانند كسی است كه نبوت تمام پیامبران را انكار كند، زیرا اطاعت آخرین امام، مثل اطاعت اولین امام ماست، پس هر كس آخرین فرد ما را منكر شود مانند كسی است كه اولین امام را انكار نموده باشد، بدانید كه غیبت فرزندم به قدری طولانی می شود كه مردم در شك واقع می شوند، مگر افرادی كه خدا ایمانشان را نگه داری كند.» [12] .
احادیثی كه از پیامبر گرامی اسلام و ائمه اطهار، در زمینه معرفی دوازدهمین امام، در دست است ما را به اهمیت این اعتقاد اصیل كاملا آشنا می سازد؛ زیرا كه تعداد این
احادیث بسیار زیاد است، بگونه ای كه می توان گفت مهمترین و بیشترین احادیثی كه در بحث امامت كتب روایت شیعه آمده، پس از مسأله وصایت حضرت امیر (ع)، موضوع امامت و حكومت امام دوازدهم و شؤون مربوط به آن است؛ شماره ی این احادیث كه در كتب هر دو گروه شیعه و سنی آمده، بیش از صدها حدیث می گردد؛ [13] ؛ بسیاری از علمای بزرگ اسلامی از هر فرقه و مذهبی كه بوده اند در این زمینه كتاب های مستقلی تدوین كرده اند، شماره ی این كتاب ها نیز خود بالغ بر ده ها جلد می گردد. [14] .
سالهای امامت پیشوایان اسلام كه همراه با ستمكاری های حكام زمانشان بود یكی پس از دیگری می گذشت تا اینكه نوبت به امام حسن عسكری (ع) رسید، آن حضرت كه در روزگار سختی می زیست در مجامع عمومی كم تر ظاهر می شد و فرزند گرامی خود را، كه آخرین حجت الهی است از انظار اغیار پنهان می داشت، تا آن كه در سال 260 هجری آفتاب وجودش غروب كرد، در حالی كه چشم های همه به در خانه ی امام مهدی (ع) دوخته شده بود:
خلفاء و ستمكاران برای آنكه حضرتش را نابود سازند، و شیعیان و دلباختگان برای آنكه جان در رهش بازند.
[1] آيه 128 سوره اعراف 7:
«ان الارض لله يورثها من يشاء من عباده و العاقبة للمتقين».
[2] آيه 17 سوره حديد 57:
«اعلموا ان الله يحيي الارض بعد موتها» در تفسير اين آيه امام باقر (ع) مي فرمايند: «يحيي الارض بالعدل بعد موتها بالجور» كتاب كافي.
[3] آيه 55 سوره نور 24:
«وعد الله الذين آمنوا منكم و عملوا الصالحات ليستخلفنهم في الارض كما استخلف الذين من قبلهم و ليمكنن لهم دينهم - الذي ارتضي لهم و ليبدلنهم من بعد خوفهم امنا يعبدونني لا يشركون بي شيئا».
[4] آيه 8 سوره صف 61:
«يريدون ليطفئوا نور الله بافواهم والله متم نوره و لو كره الكافرون».
[5] آيه 59 سوره نساء 4:
«اطيعوا الله و اطيعوا الرسول و اولي الامر منكم» آيا قرآن دستور به اطاعت از غير معصوم مي دهد؟».
[6] منتخب الاثر، لطف الله صافي گلپايگاني، فصل دوم باب اول:
«لو لم يبق من الدنيا الا يوم واحد لطول الله ذلك اليوم حتي يبعث فيه رجلا من امتي و من اهل بيتي يوايط اسمه اسمي يملأ الارض قسطا و عدلا كما ملئت جورا و ظلما».
[7] همان مدرك فصل اول باب چهارم:
«الائمة من بعدي اثني عشر اولهم انت يا علي و آخرهم القائم الذي يفتح الله عز و جل علي يديه مشارق الارض و مغاربها».
[8] همان مدرك فصل دوم باب دهم:
«اما علمتم انه ما منا الا و يقع في عنقه بيعة لطاغية زمانه الا القائم الذي يصلي روح الله (ع) خلفه فان الله عز و جل يخفي ولادته و يغيب شخصه لئلا يكون في عنقه بيعة اذا خرج ذلك التاسع من ولد اخي الحسين ابن سيدة الاماء يطيل الله عمره في غيبته ثم يظهر بقدرته في صورة شاب دون اربعين سنة و ذلك ليعلم ان الله علي كل شيئي قدير».
[9] همان مدرك فصل دوم باب 21:
«الامام من بعدي موسي و الخلف المنتظر محمد بن الحسن بن علي ابن محمد بن علي بن موسي».
[10] امالي، شيخ صدوق، ص 489 مترجم:
«لكل اناس دولة يرقبونها و دولتنا في آخر الدهر يظهر».
[11] اثبات الهداة شيخ حر عاملي جلد 6 صفحه 417:
«انا القائم بالحق و لكن القائم الذي يطهر الارض من اعداء الله و يملأها عدلا كما ملئت جورا هو الخامس من ولدي له غيبة يطول امدها خوفا علي نفسه يرتد فيها اقوام و يثبت فيها آخرون،... طوبي لشيعتنا المتمسكين بحبلنا في غيبة قائمنا الثابتين علي موالاتنا و البراء من اعدائنا اولئك منا و نحن منهم قد رضوا بنا ائمة و رضينا بهم شيعة فطوبي لهم، هم والله معنا في درجتنا يوم القيمة».
[12] همان مدرك صفحه 427:
«كاني بكم و قد اختلفتم بعدي بالخلف اما ان المقر بالائمة بعد رسول الله (ص) المنكر لولدي كمن اقر بنبوة جميع انبياء الله و رسله و انكر نبوة رسول الله (ص) و المنكر لرسول الله كمن انكر جميع النبياء الله لان طاعة آخرنا كطاعة اولنا و المنكر لاخرنا كالمنكر لاولنا اما ان لولدي غيبة يرتاب فيها الناس الا من عصمه الله.
[13] گزيده اي از اين احاديث، در كتاب ارزشمند منتخب الاثر في الامام الثاني عشر عليه السلام تاليف لطف الله صافي گلپايگاني گردآوري شده است.
[14] فهرست مختصري از اين كتاب ها را مي توان در مقدمه كتاب نجم ثاقب تأليف حاج ميرزا حسين طبرسي مشاهده كرد.