کد مطلب:33861 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:296

مقدمه











نهج البلاغه، بی تردید پس از قرآن كریم گرانقدرترین و ارزشمندترین میراث فرهنگی اسلام است. مجموعه ای كامل برای هدایت فرد و جامعه از نازلات و صادرات انسانی كامل است كه پس از پیامبر اكرم (ص) والاترین انسانهاست.

نهج البلاغه، شفای دردهای روحی بشری و راز هدایت اجتماعی و سیاسی است و نیز منشور انسان سازی و دریچه ای به نور و راهی از ملك تا ملكوت است.

نهج البلاغه، مكتوب مبارزه با ستم و بیداد و زراندوزی و رساله ی مبارزه با جهل و جمود و خشك مغزی است و نیز راه برپایی حدود الهی و افق ارزشهای آرمانی است، صحیفه ی ساختن فرد و جامعه، آموزگار كفر ستیزی و فقر ستیزی و نه تنها راه روشن بالغات (نهج البلاغه) كه چشمه ی خورشید و راه روشن هدایت است.

نهج البلاغه می تواند پاسخگوی خلاءهای عمیق فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی و جوابگوی مسائل و مشكلات گوناگون مسلمانان و جوامع عصر حاكمیت شرك باشد.

این دفتر در هشت بخش به مطور آشنایی با این كتاب بی بدیل و بازگشت بدان تنظیم شده است. در بخش اول بحثی در جهت شناخت صاحب این كلمات نورانی آمده است تا مشخص شود كه نهج البلاغه نازلات كدام گنیجنه الهی است. در بخش دوم به شناخت مولفان كلام علی (ع) پرداخته شده است، با این عنایت كه والاترین تالیف از كلام امیرمومنان (ع) به دست مبارك سید رضی صورت گرفته است و هیچ تالیفی با آن قابل قیاس نیست و این اثر سگانه و جاودان است و نیز به مولفان كلام امام (ع) پیش از سید رضی و تالیفاتشان و مولفان پس از سید رضی و تالیفاتشان پرداخته شده است. در بخش سوم گامهایی برای شناخت این

[صفحه 14]

تالیف بی بدیل برداشته شده است، اینكه انگیزه سید رضی در تالیف نهج البلاغه چه بوده و چگونه و با چه دید و به چه روشی آن را تالیف نموده و چرا آن را بدین نام خوانده و وجه شخص و برجسته این كتاب چیست و چرا سندهای خود را ذكر نكرده است و اینكه نهج البلاغه كتابی شگفت است كه هر كس را مبهوت و مقهور و مرید خود می سازد و در صحت انتساب آن به امیرمومنان (ع) هیچ تردیدی نیست. در بخش چهارم بحثی درباره ی منابع و مصادر این كتاب ارزشمند شده است تا مشخص گردد كه از چه پشتوانه ی گرانسنگی از نظر منابع و مصادر برخوردار است. در بخش پنجم مباحثی در جهت شناخت رابطه ی نهج البلاغه و قرآن آمده است كه نهج البلاغه بحق «اخ القرآن» است و در بندبند آن روح قران كریم متجلی است. در بخش ششم مطالبی درباره صورت شناسی نهج البلاغه و جلوه های شگفت و هندسه ی بی مانند و زیبایی افسون كننده و ساختار سحر كننده ی آن آمده است و اینكه چگونه امیر بیان (ع) الفاظ و عبارات و صنایع ادبی و اشارات را به كار گرفته و سخن را به نهایت مقام خویش رسانده و معارف و حقایق را در اوج بلاغت بیان فرموده است. در بخش هفتم بحثی در روشهای مرور و مطالعه ی نهج البلاغه شده است تا راههای سیر در این گنجینه ی هدایت مشخص گردد و در بخش هشتم به كتاب شناسی نهج البلاغه پردخته شده است تا زمینه ای برای آشنایی بهتر و مرور و مطالعه ی آن فراهم گردد.

در طی این مباحث، نهج البلاغه خود محور گرفته شده است تا رنگ و بوی آن در این مرور حفظ شود و جلوه هایی از آن در معرض دیده و دل قرار گیرد.

مطالب كتاب حاضر در سال 1367 به صورت جزوه ی درسی منتشر گردیده است و اینك با افزایش و پیرایش به قصد مقدمه ای در آشنایی با «نهج البلاغه» و راهی به سوی «چشمه ی خورشید» به دوستداران حقیقت و شیفتگان عدالت تقدیم می شود.

و فقنا الله للاستناره بانوار هدایته

مصطفی دلشاد تهرانی

[صفحه 15]


صفحه 14، 15.