کد مطلب:369836 شنبه 14 اسفند 1395 آمار بازدید:220
»»» فهرست کتاب
خداجويي
خدا جويي، خدا خواهي و خدا دوستي به عنوان ويژگي عمومي انسان‌ها يكي از مباني مهم تعليم و تربيت در صحيفه است. اين حس مشترك به طور فطري در همه انسان‌ها، حتي كساني كه در يافتن مصداق حقيقي خدا به انحراف رفته‌اند، وجود دارد. حضرت (ع) در دعاي بيستم از خداوند درخواست مي‌كند كه: «اللهم اجعلني اصول بك عند الضروره و اسالك عند الحاجة و اتضرع اليك عند المسكنه و...» (دعاي 12/20)؛ خداوندا! مرا چنان قرار ده كه هنگام اضطرار به [ياري] تو [بر دشواري‌ها] حمله آورم و به هنگام نيازمندي از تو بخواهم و هنگام تنگدستي به درگاه تو تضرع و زاري كنم. اين فراز دلالت دارد بر اين كه نيرويي دروني انسان را به سوي خدا مي‌كشاند و هنگام گرفتاري و نيازمندي رو به سوي او مي‌كند.