کد مطلب:369837 شنبه 14 اسفند 1395 آمار بازدید:369

غفلت
 از دیگر مبانی تربیت كه در صحیفه بر آن تأكید شده غفلت است. البته این مبنا را می‌توان با مبنای پیشین، یعنی خدا خواهی و خدا جویی انسان، یك جا مورد بحث و بررسی قرار داد. در فراز زیر این دو ویژگی انسان در كنار هم ذكر شده است: «و لا تسمنا الغفله عنك، انا الیك راغبون و من الذنوب تائبون» (دعای 4/34)؛ ما را از جانب خود به غفلت گرفتار مكن، چون ما به سوی تو خواهان و از گناهان توبه كننده‌ایم. با تعمق در دعاهای صحیفه درباره‌ی خدا خواهی و غفلت انسان، دو گزاره‌ی حاوی «است» به دست می‌آید: 1- «انسان خداخواه و خداجو است»؛ 2- «غفلت از ویژگی‌های انسان است». این دو گزاره می‌توانند، به عنوان مبانی تربیت، پایه برخی از اصول تربیت مانند «بازگشت و تذكر» قرار گیرد.