کد مطلب:53212 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:137
در كتاب «ابانه» ابن بطه و «فضائل» احمد آمده: آن حضرت در كوفه خرما خريد و آن را در كنار عباي خود گرفت و با خود برد، مردم دويدند كه او را بگيرند و گفتند: اي امير مؤمنان ما آن را مي بريم؛ فرمود: صاحب عيال، خود به حمل آن شايسته تر است. ابوطالب مكي در «قوت القلوب» گويد: علي عليه السلام خرما و نمك را به دست خود حمل مي كرد و مي فرمود: لا ينقص الكامل من كماله ما جر من نفع الي عياله «از كمال آدمي نمي كاهد كه منافعي را براي عيالش حمل كند و با خود ببرد». زيد بن علي گويد: آن حضرت در پنج مورد كفشهاي خود را به دست مي گرفت و پا برهنه راه مي رفت: روز عيد فطر، روز عيد قربان، روز جمعه (هر سه روز هنگام حركت براي نماز)، براي عيادت بيماران و در تشييع جنازه، شركت كرده، مي فرمود:اينها جايگاهي الهي است و دوست دارم كه در آنها پابرهنه باشم. زاذان گويد: آن حضرت به تنهايي در بازارها راه مي رفت و گمشده را راهنمايي و ضعيف را ياري مي كرد، و بر فروشنده و بقال گذر نموده قرآن را برايش مي گشود و اين آيه را مي خواند: «تلك الدار الاخرة نجعلها للذين لا يريدون علوا في الارض و لا فسادا والعاقبة للمتقين.»[1] . «اين سراي آخرت را براي كساني قرار داده ايم كه در زمين قصد گردنكشي و تبهكاري ندارند، و عاقبت نيكو از آن پرهيزگاران است». امام صادق عليه السلام فرمود: اميرمؤمنان عليه السلام سواره به سوي ياران خود بيرون شد و آنها پشت سر او به راه افتادند، حضرت رو به آنان نموده، فرمود: آيا كاري داري؟ گفتند: نه، اين اميرمؤمنان، ولي دوست داريم كه تو را همراهي كنيم. فرمود: بازگرديد، كه همراهي پياده با سواره، مايه فساد سواره و خواري پياده است. و بار ديگر پشت سر حضرتش به راه افتادند، فرمودند: بازگرديد، كه صداي پاي همراهان در پشت سر مردان، مايه فساد دل مردان احمق است. هنگام ورود امام عليه السلام به شهر انبار دهقان هاي آنجا پياده در برابر او دويدند، امام فرمود: اين چه كاري است كه كرديد؟ گفتند: ما بدين وسيله اميران خود را تعظيم مي كنم. فرمود: به خدا سوگند كه اميران شما سودي از اين كار نمي برند و شما هم در دنيا خود را به رنج و زحمت مي افكنيد و در آخرت به شقاوت دچار مي سازيد، و چه رنج و زحمت زيانباري است كه در پس آن كيفر و عذاب باشد! و چه راحتي سودمندي است كه امان از آتش را به همراه داشته باشد![2] و[3] .
امام صادق عليه السلام فرمود: امير مؤمنان عليه السلام هيزم جمع مي كرد و آب از چاه مي كشيد و جارو مي زد، و فاطمه عليهماالسلام آرد و خمير مي ساخت و نان مي پخت.