کد مطلب:53231 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:150
پيامبر صلي اللّه عليه و آله و سلم به علي عليه السلام فرمود: پس از مرگ من كينه هايي كه در سينه هاي گروهي نهفته است آشكار مي شود و همه بر ضد تو دست به دست هم دهند و تو را از حق خود باز دارند.[2] . جابر بن عبداللّه انصاري گويد: رسول خدا صلي اللّه عليه و آله و سلم در سكرات مرگ بود كه فاطمه عليهماالسلام بر آن حضرت وارد شد، خود را به روي حضرتش افكند و مي گريست، پيامبر چشم خود را گشود و به هوش آمد و فرمود: دختركم، تو پس از من ستم خواهي ديد و تو پس از من به استضعاف كشيده خواهي شد؛ هر كه تو را بيازارد مرا آزرده، هر كه تو را به خشم آرد مرا به خشم آورده، هر كه تو را شادمان كند مرا شادمان نموده، هر كه به تو نيكي كند به من نيكي كرده، هر كه به تو جفا كند به من جفا كرده و هر كه به تو ستم كند به من ستم روا داشته است، زيرا تو از مني و من از تو، و تو پاره تن مني و همان روح من هستي كه ميان دو پهلوي من است. سپس فرمود: من به پيشگاه پروردگار از ستمكاران امت خود به تو، شكايت مي برم. سپس حسن و حسين عليهماالسلام وارد شدند و خود را بر روي بدن مبارك رسول خدا صلي اللّه عليه و آله و سلم انداخته، مي گريستند و مي گفتند: فداي تو شويم اي رسول خدا؛ علي عليه السلام خواست آنها را دور سازد پيامبر صلي اللّه عليه و آله و سلم سر برداشت و فرمود: برادرم، رهاشان كن تا مرا ببويند و من هم آنان را ببويم، آنان از من توشه گيرند و من از آنان؛ زيرا آن دو پس از من به ظلم و ستم كشته خواهند شد و لعنت خدا بر قاتلان آنها. سپس فرمود: اي علي،تو پس از من مظلوم قرار خواهي گرفت و من در روز قيامت خصم كسي هستم كه تو خصم او باشي.[3] . معاوية بن ثعلبه گويد: ابوذر رحمة اللّه در مسجد نشسته بود و علي عليه السلام در جلو او نماز مي خواند، مردي بر او وارد شد و گفت اي اباذر، آيا مرا از محبوبترين مردم در نزد خود خبر نمي دهي؟ به خدا سوگند كه مي دانم كه محبوبترين مردم نزد تو محبوبترين آنها نزد رسول خدا صلي اللّه عليه و آله و سلم است. ابوذر گفت: چرا، سوگند به خدايي كه جانم در دست اوست محبوبترين مردم نزد من محبوبترين آنها نزد رسول خدا صلي اللّه عليه و آله و سلم است و او همين شيخ مظلوم و ستمديده اي است كه حقش را غصب كرده اند.[4] . امام مجتبي عليه السلام از پدرش علي عليه السلام روايت كرده كه فرمود: چون آيات اول سوره عنكبوت: الم. احسب الناس... «آيا مردم پنداشته اند كه آنان را رها ساخته اند كه بگويند ايمان آورديم، و امتحان نشوند»؟ نازل شد من گفتم: اي رسول خدا، اين فتنه و آزمايش چيست؟ فرمود: اي علي، تو آزموده مي شوي و ديگران هم به تو مورد آزمايش قرار مي گيرند، و تو (در پيشگاه خدا) از گروهي دادخواهي خواهي نمود پس براي دادخواهي آماده باش.[5] . حضرت رضا عليه السلام فرمود كه رسول خدا صلي اللّه عليه و آله و سلم به علي عليه السلام فرمود: اي علي، تو حجت خدايي، تو باب خدايي، تو راه به سوي خدايي، تو آن خبر بزرگي، تو راه راستي، تو مثل اعلايي، تو امام مسلماناني، و امير مؤمناني و بهترين اوصيا و سرور صديقاني. اي علي، تو فاروق اعظم و صديق اكبري. اي علي، تو جانشين من بر امت مني، تو ادا كننده دين مني، تو انجام دهنده وعده هاي مني. اي علي، پس از من مظلومي، اي علي، تو پس از من تنها مي ماني. اي علي، پس از من از تو دوري مي گزينند، من خدا و همه حاضران امتم را گواه مي گيرم كه حزب تو حزب من است و حزب من حزب خداست، و حزب دشمنانت حزب شيطان است.[6] و[7] .
در خبري طولاني رسول خدا صلي اللّه عليه و آله و سلم به آن حضرت فرمود: بترس از كينه هايي كه از تو در سينه هاي كساني هست كه تنها پس از مرگ من آشكار مي كنند؛ آنان ملعون خدا و همه لعنت كنندگانند. آن گاه پيامبر صلي اللّه عليه و آله و سلم گريست، گفته شد: اي رسول خدا، از چه مي گرييد؟ فرمود: جبرئيل عليه السلام به من خبر داد كه امت به او ستم مي كنند و او را از حقش باز مي دارند و با او مي جنگند و فرزندانش را به قتل مي رسانند.[1] .