کد مطلب:62469 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:297

سازمان ها در مقابل خدمات كاركنان حقوق و مزایایی برای آنان در نظر می گیرند. اگر سازمان بتواند حقوق و مزایای كافی در اختیار كاركنان خود قرار دهد، و نیازهای مادیشان را تأمین كند، آنان نیز با انگیزه و روحیه بهتری كار می كنند، و طبعا سعی و تلاش خود را برای دستیابی سازمان به اهداف مورد نظر به كار خواهند گرفت. از دیدگاه امام علی (ع ) كاركنان باید از حقوق مادی كافی برخوردار باشند؛ زیرا بهره مندی كارگزاران از در آمد مناسب، برای پیشگیری از فساد، و ایجاد زمینه های اصلاح امری ضروری است.

امام (ع ) در یكی از بندهای عهدنامه مالك اشتر می فرماید:

و أسبغ علیهم الارزاق؛[1] و بر آنان (كار گزاران حقوق و) روزی را فراوان ساز.

برخوردار بودن كاركنان از حقوق و مزایای كافی و مناسب، آثار مناسب، و آثار مثبت و فواید متعددی برای آنان و نیز برای سازمان به دنبال خواهد داشت. كه حضرت (ع ) بعد از توصیه به توسعه در حقوق كارمندان، برخی از مزایای آن را یادآوری می كند و می فرماید:

فان ذلك قوة لهم علی استصلاح أنفسهم و غنی لهم عن تناول ما تحت أیدیهم و حجة علیهم ان خالفوا امرك او ثلموا امانتك؛[2] همانا این (كار) آن ها را در اصلاح خویش تقویت می كند، و از دست اندازی در اموالی كه زیر دست آن هاست، بی نیاز می سازد؛ و حجتی است بر آن ها اگر فرمان تو را نپذیرند و یا در امانت خیانت ورزند.

امام علی (ع ) در این قسمت از عهد نامه، سه دلیل عمده برای پرداخت حقوق مناسب به كاركنان را مورد توجه قرار می دهد:

1- در صورتی كه كارگزار به اندازه كافی حقوق دریافت كند، و بتواند زندگی خود را اداره كند، می تواند به اصلاح و خودسازی بپردازد؛ كه البته این مهم، نفع او و منفعت سازمان را به دنبال دارد؛ زیرا كاركنان متعهد و خود ساخته، بهتر و بیش تر از دیگران كار می كنند، و وظایف محوله را به شایستگی انجام می دهند.

2- پرداخت حقوق كافی باعث می شود كه كاركنان، گرفتار فساد اقتصادی و مالی، مانند رشوه خوار یا اختلاس و سرقت نگردند؛ زیرا این گونه انحرافات اغلب از فشار مادی و كمبود هزینه زندگی فرد تأمین شود، حاضر نخواهد شد حیثیت و شرف خود را به خاطر چیزی كه نیازی به آن نداشته به مخاطره اندازد.

3- در صورتی كه نیاز مالی كاركنان برآورده شود، مسئولان و مدیران دلیل كافی و قاطع برای برخورد با تخلفات آنان داشته و كاركنان هیچ گونه بهانه ای برای تخلف، سهل انگاری یا مخالفت ندارند.

1. همان.
2. همان.