کد مطلب:62471 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:260

هر گاه مدیر بخشی از وقت خود را در هفته یا در روز به ملاقات و ارتباط مستقیم با زیردستان اختصاص دهد، متضمن دو فایده بزرگ است:

اول: مدیر از این طریق می تواند از نیازها، مشكلات و گرفتاری های زیر دستان خود آگاه شود، و برای حل آن ها در حد توان اقدام كند؛ و بدین وسیله انگیزه و روحیه كاركنان را برای تلاش و كوشش بیش تر تقویت نماید.

دوم: علاوه بر آشنایی با مشكلات كاركنان، مدیر می تواند بدین وسیله از مشكلات سازمان نیز آگاهی یافته و با اقدام برای حل و فصل آن ها، موفقیت و پیشرفت سازمان را تضمین نماید.

همان گونه كه ارتباط و پیوند مستقیم مدیر با كاركنان می تواند در حل مشكلات سازمان و كاركنان كارساز باشد و بر میزان موفقیت و پیشرفت سازمان بیفزاید، جدایی و عدم ارتباط مدیر و كاركنان نیز می تواند پیامدهای ناگواری به دنبال داشته باشد. فاصله گرفتن مدیران از كاركنان باعث می شود كه آنان از وضع كاركنان و اوضاع سازمان بی اطلاع باشند؛ و در نتیجه، اظهار نظرها و تصمیم گیری های آنان از اعتبار و دقت لازم برخوردار نباشد؛ چرا كه اصولا تصمیم گیری هر گاه بدون اطلاع از واقعیت های آنان از اعتبار و دقت لازم برخوردار نباشد؛ چرا كه اصولا تصمیم گیری هر گاه بدون اطلاع از واقعیت ها باشد، عقلایی و مقبول نخواهد بود، و راه را برای انحراف از اهداف و مأموریت ها همواره خواهد ساخت.

امام علی (ع ) به مالك اشتر دستور می دهد كه با مردم ارتباط مستقیم داشته باشد، از نزدیك به حرف ها و نقطه نظرهای آن ها گوش سپارد و از فاصله گرفتن از آنها بپرهیزد. آن حضرت می فرماید:

فلاتطولن احتجابك عن رعیتك؛[1] مبادا به مدت طولانی خود را از مردم دور نگاه داری! .

1. همان.