کد مطلب:78277 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:323
[صفحه 60] وسوسه های خناسان توطئه گر رهایی بخشد. و به گواهی همه ی اسناد و مدارك تاریخی پس از پیامبر اكرم (ص) تنها امیرالمومنین و یازده اختر تابناك آسمان امامت از عترت پاك پیامبر خدا، با صدای رسا در همه ی عصرها فریاد برآورده اند كه: «ما اهل بیت پیامبر خدا (ص) اصحاب و خزانه داران و درهای شهر علم رسول الله می باشیم». و مهمتر از این سخن اینكه حتی یك مورد در دوران حیات و امامت اهل بیت عصمت و طهارت مشاهده نشده است، كه یكی از دوستان و یا دشمنان ایشان پرسشی از كتاب خدا و یا هر موضوع دیگری از عترت معصوم پیامبر (ص) داشته باشد و آن سئوال از سوی آنها بی پاسخ باقی مانده باشد. و شگفت تر اینكه همه ی كسانی كه در برابر اهل بیت پیامبر (ص) به مخالفت و دشمنی برخاسته اند، حتی در یك مورد نسبت به علم و عرفان و آگاهی خاندان رسول الله (ص) كه اوصیاء آن حضرت پس از وی می باشند، اظهار شك و تردید نكرده اند. و بلكه در موارد بسیاری زبان به ستایش و تعظیم شخصیت و تجلیل از مقام علمی و مرتبه ی ایمان و عرفان آنها گشوده اند. در این رابطه سخنان هر سه خلیفه ی اهل سنت در كتابهای معتبر آنها به ویژه صحاح سته، (كتابهای صحیح ششگانه) كه نزد آنان از ارزش و اعتبار خاصی برخوردار می باشد، شایان دقت و مراجعه است. سیره ی روشن و زندگانی سراسر رحمت و معرفت اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، سند زنده و گواه صادقی بر پایگاه رفیع علمی آنان است. مجموعه ی احادیثی كه از پیامبر خدا درباره ی علم و عرفان و آگاهی [صفحه 61] عترت معصوم آن حضرت بیان شده و در كتابهای معتبر حدیث ثبت و ضبط است از یك سو و از سوی دیگر زلال گوارای علم و حكمت و عرفان بی انتهایی كه از آبشار خروشان حیات ائمه ی اطهار (ع) سرچشمه گرفته و همه ی تشنگان علوم و معارف اسلامی را سیراب كرد، دلیل محكم و حجت متین و استواری بر اثبات علم الهی و حكمت خدایی آنها است، كه از سوی خدای علیم و پروردگار حكیم به اوصیاء رسول الله (ص) و ائمه ی امت اسلامی افاضه و عنایت شده است. و به همین دلیل و با اتكاء به عنایت و لطف خاص حق تعالی نسبت به عترت مطهر و معصوم حضرت ختمی مرتبت، امیرالمومنین امام علی بن ابیطالب علیه السلام در ادامه ی سخنان خود پیرامون مقام و شخصیت اهل بیت پیامبر (ص) فرمود: «آیات كریمه ی قرآن (آنچه در مدح و منقبت نازل شده) درباره ی اهل بیت پیامبر (ص) فرود آمده است و آنان گنجهای خدای بخشنده اند».[2]. این بخش از كلام امیرالمومنین امام علی (ع) ممكن است برای آنها كه دارای قلبی پاك از آلودگیهای گناه و وسوسه های اهریمن نیستند، اندكی گران و گزاف جلوه كند. ولی برای آنها كه آئینه ی جانشان از زنگار نفاق و حسد و كینه پاك شده و خانه ی دل ایشان به روشنای ایمان و معرفت اهل بیت رسول الله (ص) روشن و تابناك است، حقیقتی محسوس و واقعیتی غیرقابل انكار است. چرا كه آیات مدح و منقبت قرآن همه در تجلیل و تعظیم و ستایش مومنان، موحدان، مخلصین، مجاهدین فی [صفحه 62] سبیل الله، ایثارگران، اقامه كنندگان نماز، حج گزاران، پرداخت كنندگان خمس و زكات، آمرین به معروف و نهی كنندگان از منكر، مهربانان با مردم، اشداء و سختگیرندگان بر كفار، خاشعین، پرهیزگاران، امیدواران به رحمت پروردگار، امانتداران امین، اطاعت كنندگان پیامبر، صادقین، عالمان عامل، صالحان، مومنان به غیب و قیامت، اطعام كنندگان در راه خدا، نوازندگان و پناه دهندگان یتیمان، انفاق كنندگان در راه حق تعالی، دفاع كنندگان از حق، پیكارگران با باطل، یاوران مظلوم، دشمنان ظالم، شیفتگان لقاء الله و صابران است. و مصداق آشكارا و حتمی همه ی این صفات ممتاز و بر جسته و فرد اكمل عباد الرحمان ائمه ی اطهار (ع) از عترت پاك و معصوم پیامبر خدا (ص) می باشند. امامان پاكباز و پاك نهاد و معصوم و مطهری از سلاله ی خاتم الانبیاء (ص) كه تجسم عینی و تجلی نهایی همه ی آیات رحمت و فضیلت و كرامت قرآن در حیات سراسر فیض و بركت آنان پیدا و مشهود است. و اگر همه ی كرائم قرآن و آیات مدح و منقبت آن به فرموده ی امام علی (ع) درباره ی پیامبر اكرم و ائمه ی اطهار صلوات الله علیهم نازل نشده باشد، پس در شان چه كسانی می تواند نازل شده باشد؟ اگر آیات قرآن كه در فضیلت نمازگزاران خاشع، نیایش كنندگان با اخلاص، جهادگران شهادت طلب، روزه داران خداجو، ایثارگران جوانمرد، خدمتگزاران به مردم، وفاكنندگان به پیمانها، امانتداران امین، شیفتگان حقیقت، سینه سوختگان عشق الهی، مومنان صادق و كارگزاران صالح سخن گفته، در تجلیل و تكریم اهل بیت رسول الله (ص) نیست، [صفحه 63] پس مخاطب نخستین این آیات چه كسانی هستند؟ به نزد هر انسان مومن و آزاده ای كه با فرهنگ دین مانوس و با زبان قرآن آشنا است و از صدق و صفا و اخلاص و جوانمردی اسلامی برخوردار می باشد، به روشنی آفتاب و تابندگی حقیقت روشن است كه به فرموده ی امام علی (ع)، همه ی كرائم قرآن در شان عترت معصوم پیامبر خدا است. امام علیه السلام در ادامه ی سخنان خود عترت پیامبر اكرم را به گنجهای خدای بخشنده تشبیه كرده است. و این سخن به معنی آنست كه همه ی بركات و فیوضات و الطاف خاص پروردگار از سوی ایشان و به بركت این بندگان صالح و صادق حق تعالی به مردم می رسد. و آنها كه دستشان از دامان عنایت و كرامت اهل بیت رسول الله (ص) كوتاه است، محرومین و زیانكاران آخرت و سرای جاویدان می باشند. یكی دیگر از ویژگیهای ممتازی كه اختصاص به عترت معصوم پیامبر (ص) دارد و در كلام امیرالمومنین حضرت علی (ع) به آن اشاره شده است، این صفت ممتاز اخلاقی است كه امام فرمود: «خاندان پیامبر (ص) اگر سخن بگویند، راست می گویند و اگر ساكت باشند كسی بر آنها پیشی نگرفته است». از آنجا كه عترت پاك و مطهر پیامبر خدا (ص) همیشه و در هر حالی خود را در محضر پروردگار حاضر می دانند و حق تعالی را بر احوال خویش بصیر و ناظر می شمارند. و نیز به دلیل اینكه ایشان مظهر و مظهر صدق و صفا و صحت و حكمت كلام می باشند، هر گاه زبان به سخن گشوده اند جز راستی و درستی در كلام آنها مشاهده نشده است. و این حقیقت روشن و آشكاری است كه در [صفحه 64] سخنان حكمت آمیز و هدایت بخش آنان مشهود است. و هیچ انسان آگاه و آزادی تا به حال این واقعیت محسوس را انكار نكرده، چرا كه كلام ایشان نور و گفته ی آنان صادق و حق محض است. و آنگاه كه از گذرگاه حكمت و بر اساس درایت و بصیرت سكوت اختیار كرده و لب از سخن فرو بسته اند، هیچكس بر آنها پیشی نگرفته است. چرا كه ایشان به اقتضای معرفت و درایت ذاتی خویش به حكمت سخن گفتن به هنگام و به مصلحت سكوت، در زمان لب فرو بستن آگاهی و احاطه ی كامل دارند.
«ما اهل بیت پیامبر خدا اصحاب و خزانه داران و درهای شهر علم رسول الله (ص) هستیم. و هیچ كس به خانه ای جز از در آن وارد نمی شود و اگر از در وارد نشود دزد نامیده می شود».[1] به عقیده ی شیعیان امام امت اسلامی كه پس از پیامبر خدا (ص) عهده دار زعامت و هدایت و حمایت مسلمانان می باشد، باید از همه ی امت اسلامی آگاه تر به احكام و مبانی اسلام و آشناترین ایشان به حقایق و اسرار كتاب خدا قرآن باشد. و این والاترین و ارزنده ترین سخن حق است. چرا كه پس از پیامبر خدا (ص) جانشین او و امام امت اسلامی باید همانند رسول الله بر اساس كتاب خدا و بر پایه ی احكام و مبانی اسلام جامعه ی اسلامی را هدایت و امامت كند. و این مهم هرگز امكان پذیر نیست، مگر اینكه امام آگاه به كتاب خدا و آشنا به اسرار و حقایق آن باشد، تا در پرتو انوار روشن و هدایت بخش قرآن بتواند امت اسلامی را از خطر انحراف و ارتجاع و گمراهی و زوال و ذلت و
صفحه 60، 61، 62، 63، 64.