کد مطلب:834 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:378

حیض
حیض خونی است كه غالباً در هر ماه چند روزی از رحم زنها خارج می شود. و زن را در موقع دیدن خون حیض، حائض می گویند.



مسأله 440 ـ خون حیض در بیشتر اوقات، غلیظ و گرم و رنگ آن سیاه یا سرخ است و با فشار و كمی سوزش بیرون می آید.



مسأله 441 ـ زنهای سیّده بعد از تمام شدن شصت سال یائسه می شوند،



یعنی خون حیض نمی بینند و زنهائی كه سیّده نیستند بعد از تمام شدن پنجاه سال یائسه می شوند.







مسأله 442 ـ خونی كه دختر پیش از تمام شدن نه سال، و زن بعد از یائسه شدن می بیند حیض نیست.



مسأله 443 ـ زن حامله و زنی كه بچه شیر می دهد، ممكن است حیض ببیند.



مسأله 444 ـ دختری كه نمی داند نُه سالش تمام شده یا نه، اگر خونی ببیند كه نشانه های حیض را نداشته باشد حیض نیست، و اگر نشانه های حیض را داشته باشد، حیض است و معلوم می شود نه سال او تمام شده است.



مسأله 445 ـ زنی كه شك دارد یائسه شده یا نه اگر خونی ببیند و نداند حیض است یا نه، باید بنا بگذارد كه یائسه نشده است.



مسأله 446 ـ مدت حیض كمتر از سه روز و بیشتر از ده روز نمی شود، و اگر مختصری هم از سه روز كمتر باشد حیض نیست.



مسأله 447 ـ لازم نیست سه روز اول حیض پشت سر هم باشد، پس اگر مثلاً دو روزخون ببیند و یك روز پاك شود و دوباره یك روز خون ببیند حیض است بنا برأقوی،و احتیاط به جمع بین تروك حائض و اعمال مستحاضه ترك نشود.



مسأله 448 ـ لازم نیست در تمام سه روز خون بیرون بیاید، بلكه اگر در فرج یا رحم، خون باشد كافی است، ولی چنانچه در بین سه روز مختصری پاك شود و مدت پاك شدن، به قدری كم باشد كه بگویند در تمام سه روز در فرج یا رحم خون بوده، چون مسامحه عرفی در مقام تطبیق حكم شرعی، اعتبار ندارد، حیض نیست.



مسأله 449 ـ لازم نیست شب اول و شب چهارم را خون ببیند، ولی باید درشب دوم و سوم خون قطع نشود، پس اگر از اذان صبح روز اول تا غروب روز سوم پشت سر هم خون بیاید، یا در وسطهای روز اول شروع شود و در همان موقع از روز چهارم قطع شود و در شب دوم و سوم و چهارم هم هیچ خون قطع نشود، حیض است.



مسأله 450 ـ اگر سه روز پشت سر هم خون ببیند و پاك شود، چنانچه دوباره خون ببیند و روزهائی كه خون دیده و در وسط پاك بوده، روی هم از ده روز بیشتر نشود، روزهائی هم كه در وسط پاك بوده، حیض است.



مسأله 451 ـ اگر خونی ببیند كه از سه روز بیشتر و از ده روز كمتر باشد و نداند خون دمل و زخم است یا خون حیض، در صورتی كه اطمینان به حیض بودن آن پیدا كند، باید آنرا حیض قرار دهد.



مسأله 452 ـ اگر خونی ببیند كه نداند خون زخم است یا حیض، بنابر احتیاط واجب، باید عبادتهای خود را بجا آورد و كارهائی را كه بر حائض حرام است ترك كند.



مسأله 453 ـ اگر خونی ببیند و شك كند كه خون حیض است یا نفاس، چنانچه شرائط حیض را داشته باشد، باید حیض قرار دهد.



مسأله 454 ـ اگر خونی ببیند كه نداند خون حیض است یا بكارت، باید خود را وارسی كند، یعنی مقداری پنبه داخل فرج نماید و كمی صبر كند، بعد بیرون آورد پس اگر اطراف آن آلوده باشد، خون بكارت است و اگر به همه آن رسیده حیض می باشد.



مسأله 455 ـ اگر كمتر از سه روز خون ببیند و پاك شود و بعد از ده روز سه روز خون ببیند، خون دوم حیض است و خون اول اگر چه در روزهای عادتش باشد حیض نیست.



احكام حائض

مسأله 456 ـ چند چیز بر حائض حرام است:



اول ـ عبادتهائی كه مانند نماز باید با وضو یا غسل یا تیمم بجا آورده شود ولی بجا آوردن عبادتهائی كه وضو و غسل و تیمم برای آنها لازم نیست، مانند نماز میت، مانعی ندارد.



دوم ـ تمام چیزهائی كه بر جنب حرام است و در احكام جنابت گفته شد.



سوم ـ جماع كردن در فرج كه هم برای مرد حرام است و هم برای زن اگر چه به مقدار ختنه گاه داخل شود و منی هم بیرون نیاید، بلكه احتیاط واجب آنست كه مقدار كمتر از ختنه گاه را هم داخل نكند و در دُبُر زن حائض أقوی كراهت شدیده است. ولی سائر استمتاعات مانند بوسیدن و ملاعبه نمودن مانعی ندارد.



مسأله 457 ـ جماع كردن در روزهائی هم كه حیض زن قطعی نیست ولی شرعاً باید برای خود حیض قرار دهد حرام است، پس زنی كه بیشتر از ده روز خون می بیند و باید به دستوری كه بعداً گفته می شود روزهای عادت خویشان خود را حیض قرار دهد، شوهرش نمی تواند در آن روزها با او نزدیكی نماید.



مسأله 458 ـ اگر شماره روزهای حیض زن به سه قسمت تقسیم شود و مرد در قسمت اول آن با زن خود در قُبُلْ جماع كند بنابر احتیاط واجب باید هجده نخود طلا كفاره به فقیر بدهد و اگر در قسمت دوم جماع كند، نه نخود و اگر در قسمت سوم جماع كند، باید چهار نخود و نیم بدهد، مثلاً زنی كه شش روز خون حیض می بیند، اگر شوهرش در شب یا روز اول و دوم با او جماع كند، باید هیجده نخود طلا بدهد و در شب یا روز سوم و چهارم نه نخود و در شب یا روز پنجم و ششم باید چهار نخود و نیم بدهد. و بنابر احتیاط واجب برای وطی در دُبُر زن حائض هم باید كفاره بدهد.



مسأله 459 ـ اگر مرد بداند كه زن در حال حیض است و با او نزدیكی نماید باید كفاره بدهد و اما اگر نداند و نزدیكی كند كفاره ندارد.



مسأله 460 ـ واجب نیست هجده نخود، طلایكفاره سكه دار باشد، بلكه بنابر أظهر و اشهر دادن قیمت آن كافی است.



مسأله 461 ـ اگر قیمت طلا در وقتی كه جماع كرده، با وقتی كه می خواهد به فقیر بدهد فرق كرده باشد، باید قیمت وقتی را كه می خواهد به فقیر بدهد حساب كند.



مسأله 462 ـ اگر كسی هم در قسمت اول و هم در قسمت دوم و هم در قسمت سوم حیض با زن خود جماع كند، باید هر سه كفاره را كه روی هم سیویك نخود و نیم می شود بدهد.



مسأله 463 ـ اگر انسان بعد از آنكه در حال حیض جماع كرده و كفاره آنرا داده دوباره جماع كند باز هم باید كفاره بدهد.



مسأله 464 ـ اگر با زن حائض چند مرتبه جماع كند و در بین آنها كفاره ندهد، احتیاط واجب آنست كه برای هر جماع یك كفاره بدهد.



مسأله 465 ـ اگر مرد در حال جماع بفهمد زن حائض شده، باید فوراً از او جدا شود و اگر جدا نشود باید كفاره بدهد.



مسأله 466 ـ اگر مرد با زن حائض زنا كند یا با زن حائض نامحرمی به گمان اینكه عیال خود اوست جماع نماید، احتیاط واجب آنست كه كفاره بدهد.



مسأله 467 ـ كسی كه نمی تواند كفاره بدهد، بنابر احتیاط واجب باید استغفار كند اگر هنگام تعلق كفاره متمكن نبوده، و اما اگر متمكن بود و بعد عاجز شد در هر وقت توانست باید كفاره را بدهد.



مسأله 468 ـ طلاق دادن زن در حال حیض، بطوری كه در كتاب طلاق گفته می شود باطل است.



مسأله 469 ـ اگر زن بگوید حائضم یا از حیض پاك شده ام، باید حرف او را قبول كرد. لكن اگر بگوید در یك ماه سه مرتبه حیض شده ام باید از زنهائی كه مطلع به حال او هستند سئوال شود كه آیا حال او چنین بوده سابقاً.



مسأله 470 ـ اگر زن در بین نماز حائض شود، نماز او باطل است.



مسأله 471 ـ اگر زن در بین نماز شك كند كه حائض شده یا نه نماز او صحیح است، ولی اگر بعد از نماز بفهمد كه در بین نماز حائض شده، نمازی كه خوانده باطل است.



مسأله 472 ـ بعد از آنكه زن از خون حیض پاك شد، واجبست برای نماز و عبادتهای دیگری كه باید با وضو یا غسل یا تیمم بجا آورده شود، غسل كند، و دستور آن مثل غسل جنابت است، ولی برای نماز باید پیش از غسل یا بعد از آن وضو هم بگیرد، و اگر پیش از غسل وضو بگیردبهتر است.



مسأله 473 ـ بعد از آنكه زن از خون حیض پاك شد اگر چه غسل نكرده باشد، طلاق او صحیح است شوهرش هم می تواند با او جماع كند، ولی احتیاط شدید آنست كه پیش از جماع موضع را بشوید و احتیاط مستحب آنست كه پیش از غسل از جماع با او خودداری نماید، اما كارهای دیگری كه در وقت حیض بر او حرام بوده مانند توقف در مسجد و مس خط قرآن تا غسل نكند بر او حلال نمی شود.



مسأله 474 ـ اگر آب برای وضو و غسل كافی نباشد و به اندازه ای باشد كه بتواند یا غسل كند وضو بگیرد، باید غسل كند و بدل از وضو تیمم نماید، و اگر فقط برای وضو كافی باشد و به اندازه غسل نباشد، باید وضو بگیرد و عوض غسل تیمم نماید و اگر برای هیچ یك از آنها آب ندارد باید دو تیمم كند یكی بدل از غسل و دیگری بدل از وضو.



مسأله 475 ـ نمازهای یومیه ای كه زن در حال حیض نخوانده قضا ندارد، ولی روزه های واجب را باید قضا نماید. نماز كسوف و خسوف او هم قضاء ندارد.



مسأله 476 ـ هر گاه وقت نماز داخل شود و بداند كه اگر نماز را تأخیر بیندازد حائض می شود، باید فوراً نماز بخواند.



مسأله 477 ـ اگر زن غیر حائض نماز را تأخیر بیندازد و از اول وقت باندازه خواندن یك نماز بگذرد و حائض شود قضای آن نماز بر او واجب است، ولی در تند خواندن و كند خواندن و چیزهای دیگر باید ملاحظه حال خود را بكند. مثلاً زنی كه مسافر نیست اگر در اول ظهر نماز نخواند، قضای آن در صورتی واجب می شود كه به مقدار خواندن چهار ركعت نماز به دستوری كه گفته شد از اول ظهر بگذرد و حائض شود و برای كسی كه مسافر است گذشتن وقت به مقدار خواندن دو ركعت كافیست.



مسأله 478 ـ اگر زن در آخر وقت نماز از خون پاك شود و به اندازه غسل و وضو و مقدمات دیگر نماز مانند تهیه كردن لباس یا آب كشیدن آن و خواندن یك ركعت نماز یا بیشتر از یك ركعت وقت داشته باشد، باید نماز را بخواند و اگر نخواند باید قضای آنرا بجا آورد، و اما اگر فقط به قدر یك ركعت با وضو و غسل درك كند بنابر احتیاط واجب باید نماز را بخواند و اگر نخواند قضا نماید.



مسأله 479 ـ اگر زن حائض به اندازه غسل و وضو وقت ندارد، ولی می تواند با تیمم نماز را در وقت بخواند آن نماز بر او واجب نیست، اما اگر گذشته از تنگی وقت تكلیفش تیمم است مثل آنكه آب برایش ضرر دارد، باید تیمم كند و آن نماز را بخواند.



مسأله 480 ـ اگر زن حائض شك كند كه برای نماز وقت دارد یا نه، باید نمازش را بخواند علی الاحوط.



مسأله 481 ـ اگر بخیال اینكه به اندازه تهیه مقدمات نماز و خواندن یك ركعت وقت ندارد نماز نخواند و بعد بفهمد وقت داشته، باید قضای آن نماز را بجا آورد.



مسأله 482 ـ مستحب است زن حائض در وقت نماز، خود را از خون پاك نماید و پنبه و دستمال را عوض كند و وضو بگیرد و اگر نمی تواند وضو بگیرد به رجاء مطلوبیت می تواند تیمم نماید و در جای نماز رو به قبله بنشیند و مشغول ذكر و دعا و صلوات شود.



مسأله 483 ـ خواندن و همراه داشتن قرآن و رساندن جائی از بدن به مابین خطهای قرآن و نیز خضاب كردن به حنا و مانند آن، برای حائض مكروه است.