-ياران حق در امانند
-مقدمه
-مفهوم حق
-حقوق متقابل رهبري و امام
-ويژگي هاي حقوق رهبري و مردم
-حقوق رهبري بر مردم
-وفاداري مردم نسبت به رهبر برگزيده ي خويش
-خيرخواهي و اندرزدهي مسلمين
-پذيرش و اجابت دعوت رهبري
-اطاعت فرمان رهبري و انجام اوامروي
-تفسير غزل (غلام شاه جهان)(5621)
-سلاطين و بزرگاني كه در مشهد مدفون هستند(3424)
-نوحه وداع امام حسن با برادر(3247)
-چگونه براي ظهور امام زمان (ع) آمادگي پيدا كنيم؟(3075)
-اولين غزل حضرت حافظ(2899)
-ظلم پايدار نيست(2497)
-با مال و جان و زبان، در راه خدا جهاد كنيد(1442)
-ياران حق در امانند(1441)
-بينوايان را دريابيد(1370)
-با زكات، خشم خدا را فروبنشانيد(1331)
کد مطلب:265172 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:414
مهدي موعود و حكومت جهاني
مسأله مهدي موعود - صلوات اللّه عليه - بيشتر از اين جنبه مطرح است كه او حكومت واحد جهاني اسلامي تشكيل خواهد داد، و يا حكومتهاي شرك، كفر و طغيان به دست او از بين رفته و حكومت توحيد و عباد اللّه الصالحين به جاي آنها خواهد نشست. و به عبارت ديگر، آيات:
(وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ اَنَّ اْلاَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الْصّالِحُونَ) [1] .
و:(هُوَ الَّذِي اَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدي وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَي الدِّينِ كُلِّهِ...) [2] .
كه تا به حال به صورت وعده مانده اند، توسط وي پياده خواهند شد.
در باره اين مطلب، دو حديث با دو عبارت از رسول خدا صلّي اللّه عليه و آله و سلّم نقل شده و ما ابتدا آن دو را نقل و ترجمه مي كنيم و سپس به محلهاي آنها در كتب برادران اهل سنّت اشاره خواهيم كرد.
ناگفته نماند كه: نتيجه اين بحث و ارتباط آن با بحثهاي قبل اعتقاد به زنده بودن امام زمان - صلوات اللّه عليه - است؛ زيرا وقتي ثابت گرديد آن حضرت نهمين فرزند امام حسين عليه السّلام است و ثابت گرديد كه وي در سال 255 هجري از مادري به نام «نرجس» متولد شده است و ثابت گرديد كه او حكومت جهاني واحد تشكيل خواهد داد و هنوز تشكيل نداده و آيات قرآني و وعده حتمي حضرت نبي اكرم صلّي اللّه عليه و آله و سلّم به صورت وعده باقي مانده است، پس ناچار بايد معتقد شد كه آن حضرت به قدرت خدا زنده و غايب است و هر وقت كه خدا خواست ظهور فرموده و حكومت فوق را به وجود خواهد آورد.
به عبارت ديگر: مهدي موعود عليه السّلام همان ذخيره خداست كه در آينده، حاكميت كامل اسلام با ظهور او تحقق خواهد پذيرفت؛ چنانكه عقيده قطعي ما شيعيان، زنده بودن آن حضرت است.
1 - «قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّي اللّه عليه و آله و سلّم لَنْ تَنْقَضِي اْلاَيّامُ وَاللّيالِي حَتّي يَبْعَثَ اللّهُ رَجُلاً مِنْ اَهْلِ بَيْتِي يُواطِئُ اِسْمُهُ اِسْمِي يَمْلاُها قِسْطاً وَعَدْلاً كَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَجَوْراً».
يعني:
«روزها و شبها به پايان نرسند تا اينكه خداوند مردي از اهل بيت مرا كه نامش نام من است مبعوث كند، او زمين را پر از عدل و داد مي كند چنانكه از ظلم و ستم پر شده باشد».
2 - «قالَ رَسُولُ اللّه صلّي اللّه عليه و آله و سلّم لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنْ الدُّنْيا اِلاّ يَوْمٌ واحِدٌ لَطَوَّلَ اللّهُ ذلِكَ الْيَوْمَ حَتّي يَبْعَثَ فِيهِ رَجُلاً مِنْ وِلْدِي يُواطِئُ اِسْمُهُ اِسْمِي يَمْلاُها عَدْلاً وَ قِسْطاً كَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً».
يعني:
«آمدن مهدي موعود چنان قطعي و حتمي است كه اگر از عمر دنيا نماند مگر يك روز، خداوند آن روز را طولاني گرداند تا در آن روز، مردي از فرزندان مرا برانگيزد كه نامش نام من است زمين را پر از عدل و داد خواهد كرد چنانكه از ستم و ظلم پر شده باشد».
كلمه «يملا الارض قسطاً» كه عبارت اخراي تشكيل حكومت جهاني است در همه روايتها و كتابهايي كه ذيلاً اشاره مي شود، موجود است:
1 - مسند امام احمد بن حنبل، ج 3 در صفحات 17، 27، 28، 36، 37، 52 و 70 از صحابي كبير ابو سعيد خدري.
2 - اسد الغابه ابن اثير، ج 1، ص 557 در حالات جابر بن ماجد صدفي عن قيس عن جابر صدفي عن ابيه عن جدّه.
3 - مستدرك حاكم، ج 4، در آخر كتاب: الفتن و الملاحم، ص 557، از ابو سعيد خدري با دو سند.
4 - تلخيص ذهبي، پاورقي مستدرك با دو سند فوق (ج 4، ص 557)
5 - سنن ابي داوود، ج 2، كتاب المهدي، ص 422 از علي عليه السّلام و عبداللّه بن عمر و از ابو سعيد خدري با سه سند.
6 - سنن ابن ماجه، ج 2، كتاب الفتن، باب خروج المهدي، ص 1366 از عبداللّه بن عمر.
7 - نور الابصار شبلنجي، فصل تتمة في الكلام علي اخبار المهدي، ص 170 از علي عليه السّلام و ابو سعيد خدري و حذيفة بن يمان و جابر بن عبداللّه. و نيز از صواعق ابن حجر، تواتر حديث را نقل مي كند.
8 - سنن ترمذي، ج 4، كتاب الفتن، باب 52 (ماجاء في المهدي) ص 505 از عبداللّه بن عمر با دو سند.
9 - صواعق محرقه ابن حجر، باب: خصوصياتهم الدالة علي عظيم كراماتهم، ص 235 از علي عليه السّلام و ابن عباس و در ص 161 ذيل آيه دوازدهم از آيات نازله در شأن اهل بيت عليهم السّلام تا ص 165 با شش طريق.
10 - تذكره سبط ابن جوزي، فصل في ذكر الحجة المهدي، ص 326 از علي عليه السّلام و عبداللّه بن عمر.
11 - البدء والتاريخ، تأليف: ابن زيد بلخي، ج 1، الفصل السابع، ص 62 از ابن مسعود.
12 - معجم كبير طبراني، ج 10، ص 78 از ابن مسعود با سه سند و از عبداللّه بن عمر با چهار سند.
13 - فتوحات مكيّه ابن عمر بن محي الدين، ج 3، باب 366، ص 106 به طور ارسال مسلّم.
14 - مطالب السئول ابن طلحه، باب ثاني عشر، ص 125 از ابوسعيد خدري و عبداللّه بن مسعود.
15 - تذكره قرطبي، باب منه آخر في المهدي و صفته، ص 615 از ابوسعيدخدري.
16 - ذخائر العقبي، ص 136 از علي بن هلال از پدرش.
17 - فرائدالسمطين،ج 2،ص 310،ح 561از ابوسعيد وعبداللّه بن عباس.
18 - الفتن والملاحم ابي الفداء، ج 1، فصل في ذكر المهدي، ص 25 از حجّاج.
19 - فصول المهمّه ابن صبّاغ، فصل ثاني عشر، از عبداللّه عمرو ابن مسعود.20 كنزالعمال، حديث 38653 از ابوسعيد خدري و نيز در احاديث ديگر از علي عليه السّلام و ابن مسعود و غيره.
اينها كه اشاره شد به عنوان نمونه است و گر نه بيشتر از پنجاه كتاب معتبر فعلاً در نزدم موجود است و در همه آنها جمله «يَملا اْلاَرْضَ قِسْطاً» كه حكايت از حكومت جهاني دارد، نقل شده است. بنابراين، مسأله مهدي موعود - صلوات اللّه عليه - مسأله حكومت جهاني اسلام و مسأله آينده اسلام و قرآن مي باشد و او زنده است و ظهور خواهد فرمود.
اين بود آنچه در زمينه «اتفاق شيعه و اهل سنّت» در باره حضرت مهدي - صلوات اللّه عليه - به نظرمان آمده بود. وصلّي اللّه علي محمَّد وآله الطاهرين والحمد للّه ربِّ العالمين.
اروميه - سيدعلي اكبر قرشي
27 ربيع الاوَّل 1411
25/ 8/ 1369
(وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ اَنَّ اْلاَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الْصّالِحُونَ) [1] .
و:(هُوَ الَّذِي اَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدي وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَي الدِّينِ كُلِّهِ...) [2] .
كه تا به حال به صورت وعده مانده اند، توسط وي پياده خواهند شد.
در باره اين مطلب، دو حديث با دو عبارت از رسول خدا صلّي اللّه عليه و آله و سلّم نقل شده و ما ابتدا آن دو را نقل و ترجمه مي كنيم و سپس به محلهاي آنها در كتب برادران اهل سنّت اشاره خواهيم كرد.
ناگفته نماند كه: نتيجه اين بحث و ارتباط آن با بحثهاي قبل اعتقاد به زنده بودن امام زمان - صلوات اللّه عليه - است؛ زيرا وقتي ثابت گرديد آن حضرت نهمين فرزند امام حسين عليه السّلام است و ثابت گرديد كه وي در سال 255 هجري از مادري به نام «نرجس» متولد شده است و ثابت گرديد كه او حكومت جهاني واحد تشكيل خواهد داد و هنوز تشكيل نداده و آيات قرآني و وعده حتمي حضرت نبي اكرم صلّي اللّه عليه و آله و سلّم به صورت وعده باقي مانده است، پس ناچار بايد معتقد شد كه آن حضرت به قدرت خدا زنده و غايب است و هر وقت كه خدا خواست ظهور فرموده و حكومت فوق را به وجود خواهد آورد.
به عبارت ديگر: مهدي موعود عليه السّلام همان ذخيره خداست كه در آينده، حاكميت كامل اسلام با ظهور او تحقق خواهد پذيرفت؛ چنانكه عقيده قطعي ما شيعيان، زنده بودن آن حضرت است.
1 - «قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّي اللّه عليه و آله و سلّم لَنْ تَنْقَضِي اْلاَيّامُ وَاللّيالِي حَتّي يَبْعَثَ اللّهُ رَجُلاً مِنْ اَهْلِ بَيْتِي يُواطِئُ اِسْمُهُ اِسْمِي يَمْلاُها قِسْطاً وَعَدْلاً كَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَجَوْراً».
يعني:
«روزها و شبها به پايان نرسند تا اينكه خداوند مردي از اهل بيت مرا كه نامش نام من است مبعوث كند، او زمين را پر از عدل و داد مي كند چنانكه از ظلم و ستم پر شده باشد».
2 - «قالَ رَسُولُ اللّه صلّي اللّه عليه و آله و سلّم لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنْ الدُّنْيا اِلاّ يَوْمٌ واحِدٌ لَطَوَّلَ اللّهُ ذلِكَ الْيَوْمَ حَتّي يَبْعَثَ فِيهِ رَجُلاً مِنْ وِلْدِي يُواطِئُ اِسْمُهُ اِسْمِي يَمْلاُها عَدْلاً وَ قِسْطاً كَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً».
يعني:
«آمدن مهدي موعود چنان قطعي و حتمي است كه اگر از عمر دنيا نماند مگر يك روز، خداوند آن روز را طولاني گرداند تا در آن روز، مردي از فرزندان مرا برانگيزد كه نامش نام من است زمين را پر از عدل و داد خواهد كرد چنانكه از ستم و ظلم پر شده باشد».
كلمه «يملا الارض قسطاً» كه عبارت اخراي تشكيل حكومت جهاني است در همه روايتها و كتابهايي كه ذيلاً اشاره مي شود، موجود است:
1 - مسند امام احمد بن حنبل، ج 3 در صفحات 17، 27، 28، 36، 37، 52 و 70 از صحابي كبير ابو سعيد خدري.
2 - اسد الغابه ابن اثير، ج 1، ص 557 در حالات جابر بن ماجد صدفي عن قيس عن جابر صدفي عن ابيه عن جدّه.
3 - مستدرك حاكم، ج 4، در آخر كتاب: الفتن و الملاحم، ص 557، از ابو سعيد خدري با دو سند.
4 - تلخيص ذهبي، پاورقي مستدرك با دو سند فوق (ج 4، ص 557)
5 - سنن ابي داوود، ج 2، كتاب المهدي، ص 422 از علي عليه السّلام و عبداللّه بن عمر و از ابو سعيد خدري با سه سند.
6 - سنن ابن ماجه، ج 2، كتاب الفتن، باب خروج المهدي، ص 1366 از عبداللّه بن عمر.
7 - نور الابصار شبلنجي، فصل تتمة في الكلام علي اخبار المهدي، ص 170 از علي عليه السّلام و ابو سعيد خدري و حذيفة بن يمان و جابر بن عبداللّه. و نيز از صواعق ابن حجر، تواتر حديث را نقل مي كند.
8 - سنن ترمذي، ج 4، كتاب الفتن، باب 52 (ماجاء في المهدي) ص 505 از عبداللّه بن عمر با دو سند.
9 - صواعق محرقه ابن حجر، باب: خصوصياتهم الدالة علي عظيم كراماتهم، ص 235 از علي عليه السّلام و ابن عباس و در ص 161 ذيل آيه دوازدهم از آيات نازله در شأن اهل بيت عليهم السّلام تا ص 165 با شش طريق.
10 - تذكره سبط ابن جوزي، فصل في ذكر الحجة المهدي، ص 326 از علي عليه السّلام و عبداللّه بن عمر.
11 - البدء والتاريخ، تأليف: ابن زيد بلخي، ج 1، الفصل السابع، ص 62 از ابن مسعود.
12 - معجم كبير طبراني، ج 10، ص 78 از ابن مسعود با سه سند و از عبداللّه بن عمر با چهار سند.
13 - فتوحات مكيّه ابن عمر بن محي الدين، ج 3، باب 366، ص 106 به طور ارسال مسلّم.
14 - مطالب السئول ابن طلحه، باب ثاني عشر، ص 125 از ابوسعيد خدري و عبداللّه بن مسعود.
15 - تذكره قرطبي، باب منه آخر في المهدي و صفته، ص 615 از ابوسعيدخدري.
16 - ذخائر العقبي، ص 136 از علي بن هلال از پدرش.
17 - فرائدالسمطين،ج 2،ص 310،ح 561از ابوسعيد وعبداللّه بن عباس.
18 - الفتن والملاحم ابي الفداء، ج 1، فصل في ذكر المهدي، ص 25 از حجّاج.
19 - فصول المهمّه ابن صبّاغ، فصل ثاني عشر، از عبداللّه عمرو ابن مسعود.20 كنزالعمال، حديث 38653 از ابوسعيد خدري و نيز در احاديث ديگر از علي عليه السّلام و ابن مسعود و غيره.
اينها كه اشاره شد به عنوان نمونه است و گر نه بيشتر از پنجاه كتاب معتبر فعلاً در نزدم موجود است و در همه آنها جمله «يَملا اْلاَرْضَ قِسْطاً» كه حكايت از حكومت جهاني دارد، نقل شده است. بنابراين، مسأله مهدي موعود - صلوات اللّه عليه - مسأله حكومت جهاني اسلام و مسأله آينده اسلام و قرآن مي باشد و او زنده است و ظهور خواهد فرمود.
اين بود آنچه در زمينه «اتفاق شيعه و اهل سنّت» در باره حضرت مهدي - صلوات اللّه عليه - به نظرمان آمده بود. وصلّي اللّه علي محمَّد وآله الطاهرين والحمد للّه ربِّ العالمين.
اروميه - سيدعلي اكبر قرشي
27 ربيع الاوَّل 1411
25/ 8/ 1369
[1] سوره انبيا، آيه 105.
[2] اين آيه در سه جاي از قرآن كريم آمده است: سوره توبه، آيه 33، سوره فتح، آيه 28 و سوره صف، آيه 9.