عقيده ما اين است : افرادي كه وارد بهشت مي شوند ديگر از آنجا بيرون نمي روند وبطور جاويدان در آنـجا هستند و بسياري از آيات , اين مسئله ( خلود و ثبات دربهشت ) را صريحا اثبات مي كند , ولي از ظاهر آيه 108 سوره هود استفاده مي شود كه ممكن است روزي از بهشت بيرون روند : و اما الـذين سعدوا ففي الجنه خالدين فيها ما دامت السموات و الارض الا ماشاءربك عطاء غير مجذوذ ; اما آنها كه خوشبخت و سعادتمند شدند , جاودانه در بهشت خواهند ماند تا آسمانها و زمين برپاست , مگر آنچه پروردگارت بخواهد بخششي است قطع نشدني ظاهر استثناء جمله الا ماشاء ربك مگر اين كه خداي تو بخواهد مي رساند كه ممكن است روزي خدا بخواهد كه آنان را از اين مركز نـعـمـت بـيـرون كـند , در صورتي كه باقي آيات گواه بر اين است كه هرگز آنها از بهشت خارج نخواهند شد , با اين وضع معني اين آيه چيست ؟