مـتـديـنـيـن مـي گـويند از اول آفرينش تاكنون هفت يا هشتهزار سال است با آنكه علماي امروز فـرنـگـسـتـان از طبقات الارض و قرائن ديگر چنان دانسته اند كه ميليونها سال براين كره زمين گذشته است ; و جمع بين اين دو چگونه مي شود ؟

چرا خداوند اسرار خلقت آدم و فرزندانش را از ابليس كتمان نكرد تا ابليس به آنهاحسادت نورزد و در گمراهي آنان تلاش نكند ؟

فائده خلق انسان هاي كافر چيست در حاليكه خداوند مي داند كه اين انسان ها كفرخواهند ورزيد و به جهنم خواهند رفت ؟

آيا خداوند از خلقت جهان و مخلوقات غرض دارد ؟

هدف خداوند از خلق زمين و آسمان و مسخر ساختن آنها براي انسان هدايت انسان است . در حاليكه همه انسانها ايمان نمي آورند . آيا اين نشان نمي دهد كه خداوند نتوانسته است به هدفش دست يابد و شكست خورده است ؟

اگـر مراد از خلقت در آيه 56 سوره ذاريات عبادت باشد , لازم مي آيد كه خداوند به غرض خود از خلقت نائل نشده باشد . زيرا بسياري از انسان ها و جنيان به خدا كفرورزيده و مي ورزند ؟

قـرآن مـي گـويـد : خـداونـد آدم و نـوح و آل ابراهيم و آل عمران را بر جهانيان برتري داد اين گـزينش اگر به اين معني باشد كه خداوند آفرينش آنها را از آغاز ,آفرينش ممتازي قرار داده اين امتياز ذاتي يك نوع تبعيض است .

در قرآن كريم آمده است كه خداوند خالق هر پديده و موجود است . [ اللّه خـالـق كـل شي ء ( زمر - 62 ) ] از سوي ديگر در آيه 7 سوره مباركه سجده مي خوانيم [ الذي احسن كل شي ء خلقه ] خدايي كه هر چيزي را نيكو آفريد . بدين ترتيب ميان خلق و نيكويي و حسن تلازم برقرار شده است يعني هر چه مخلوق و موجود است نيكو و حسن است . درحاليكه هم به دليل عقل , هم به تصريح قرآن برخي از افعال زشت و ناپسندند .

اينكه به خداوند گفته مي شود ( بديع ) معنايش اين مي شود كه خداوند , آسمانها وزمين را بدون هيچ ماده و نمونه قبلي بوجود آورده است . مگر مي شود چيزي از عدم به وجود آيد , عدم كه نقيض وجود مي باشد چگونه مي تواند علت و منشا وجود باشد ؟

نشانه هاي هدفمندي پديده ها را شرح دهيد ؟

چرا نمي توان براي آفريدن , مصداق عيني زائد بر ذوات مخلوقات در نظر گرفت ؟

به چه معني مي توان مصلحت و خير و كمال مخلوقات را هدف آفرنيش بشمار آورد ؟