اهل عرفان و حكماء در مورد وحدت وجود بيانات مختلفي دارند كه يكي از آنها همين بياني است كه مورد نظر اشكال كننده قرار گرفته است و آن اين است كه گفته اند مراد از وحدت وجود وحدت شخصيه است به اين معني كه خداوند متعال شخصي واحد و منحصر به فرد در وجود است و براي وجود و مفهوم هستي مصداق ديگري نيست و تمام موجودات امكان ( آسمان ، زمين ، كوهها ، عقل ، نباتات ، حيوانات و . . . ) همه خيالات همان واجب الوجود ( خداي متعال ) مي باشند و در واقع چيز ديگر جز ذات وجود خداي سبحان نيست ، مانند آب دريا كه به صورت موجهاي گوناگون ( بزرگ ، كوچك ، بلند و پست ) درمي آيد و در حقيقت شخص آب دريا و موجهاي آن يك حقيقت و يك فرد آب بيش نيست . بلي كثرت موجها باعث گمراهي انسان شده و خيال مي كند موج غير از آب است . ؟