شكّي نيست كه پيغمبر اسلام ( ص ) به ازاي آن همه جان فشاني و فداكاري ها براي راهنمايي مردم تنها از خداوند پاداش خواسته است . در بعضي آيات ، « مودّت ذوي القربي » ، ( دوستي خاندان پيامبر ( ص ) ) مزد رسالت معرّفي شده است . اين امر نيز خود خدمت ديگري به مردم وسيله راهنمايي آنها است زيرا « ولايت اهل بيت » ( عليهم السلام ) و موجب پيروي از گفتار و رفتار آنان مي گردد و مردم از اين راه به سعادت مي رسند ، ولي وجوب خمس كه نصف آن را به سادات مي دهند چه معني دارد ؟ آيا اين ، مزد رسالت نيست ؟