در آية 5 سورة توبه آمده است: پس چون ماههاي حرام سپري شد، مشركان را هر جا كه يافتيد بكشيد و آنان را دستگير كنيد و به محاصره درآوريد و در هركمين گاهي به كمين آنها بنشنيد، پس اگر توبه كردند و نماز بر پا داشتندو زكات دادند، راه برايشان گشاده فرماييد، زيرا خداوند آمرزنده و مهربان است. و نيز در آية 29 همين سوره نزديك به همين معنا در مورد اهل كتاب ميخوانيم: اكنون اگر قبول خدا و دين بايد اختياري و با فكر باشد، چرا بايد با مشركان و اهل كتاب جنگيد و آنها را كشت و محاصره كرد، تا اسلام بياورند،، آيا اين راه براي ايمان آوردن به خدا آن هم از راه ارحم الراحميني، حكمتي دارد و يا تفسيري دارد كه من آن را نميدانم؟