با استفاده از برخي آيات و روايات مطالبي دربارة امور زنان در كتاب منتخب احاديث (تحف العقول) آمده است از جمله:
ـ اگر زنان از فرمان شما سرباز زدند خدا به شما اجازه داده كه بر آنها سخت بگيريد و حتي آنها را بزنيد. ـ نيز آمده، تا ميتواني زنان را در پرده نگهدار و مبادا با آنها مشورت كني كه سست رأي هستند. ـ باز در جاي ديگر همين كتاب آمده: «همت زنان زيور دنيا و فساد در دنياست» از مجموع مطالب فوق و مباحثي كه دربارة زن بين احاديث و احكام اسلامي وجود دارد چه نتيجهاي ميتوان گرفت؟ آيا زنان موجودات بياراده و ضعيفي هستند كه بايد مانند يك شيء در خانه نگهداري شده و در همة امور حتي بيرون رفتن از منزل ... تحت فرمان شوهر يا پدر خود باشند؟
آيا خداوند كه جنس زن را پستتر از مرد قرار داده اينگونه دست مردان را در ظلم به آنها باز ميگذارد؟ و پاسخ اسلام به زناني كه با اين زورگوئيها از پيشرفت بازماندهاند چيست؟ البته ميدانم رسيدگي به خانه، شوهر و فرزندان بزرگترين مسؤوليت يك زن است ولي به عنوان يك فرد تحصيل كرده و شاغل به اين نتيجه رسيدهام كه قرار گرفتن در اجتماع و سعي براي دوري از گناه، مرا بهتر از زماني كه در خانه بودم ساخته است. آيا زني كه هيچ گناه نكند و خود ساخته باشد امكان پيشرفت براي او وجود دارد؟ لطفاً در اين زمينه چند كتاب معرفي نماييد.