کد مطلب:25947
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:1753
چرا حضرت داوود با اين كه از پيامبران اولوالعزم نبود، داراي كتاب زبور بوده است؟
عزم به معناي ارادة راسخ و محكم است. همة پيامبران داراي ارادهاي راسخ و محكم بودهاند; در اصطلاح، پيامبران اولوالعزم پيامبراني هستند كه صاحب شريعت، كتاب آسماني و احكامي اجتماعي بودهاند و در زمان خود رسالتي جهاني داشته و دعوت آنان به گروه خاصي محدود نميشده است. پيامبراني كه همة اين ويژگيها را دارا بودند پنج نفر بودند: حضرت نوح، حضرت ابراهيم، حضرت موسي، حضرت عيسي و حضرت محمد:. از آية 7 احزاب و 13 شوري تعداد پيامبران اولي العزم استفاده ميشود.
داشتن كتاب آسماني ويژه پيامبران اولوالعزم نيست. پيامبران غيراولوالعزم نيز كتاب آسماني داشتهاند، مانند: حضرت آدم، شيث و ادريس و داوود. بنابراين هر پيامبر اولوالعزمي داراي كتاب است، ولي اين گونه نيست كه هر پيامبري كه كتاب داشت از پيامبران اولوالعزم شمرده شود.
تفاوت كتابهاي پيامبران اولوالعزم با كتابهاي ديگر پيامبران، از اين جهت است كه كتاب پيامبران اولوالعزم مشتمل بر احكام تشريعي تازه و آيين جديد بوده است و كتابهاي ديگر پيامبران مشتمل بر نصايح، اندرزها، دعا و مناجات بوده است. زبود حضرت داوود هم اين گونه بوده است.( ر.ك: الميزان، علامه طباطبايي;، الميزان، دفتر انتشارات اسلامي، ج 2، ص 141ـ142 / راه و راهنماشناسي، آيت اللّه مصباح يزدي، ج 5، ص 31ـ32، مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني / پيام قرآن، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 7، ص 361ـ364، دارالكتب الاسلامية. )
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.