کد مطلب:32010 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:1

گنجینه پرسمان » اعتقادات

هنگامي كه مرده را در قبر ميگذارند چگونه زنده ميشود و چه سؤالاتي از او ميشود و آيا درست است كه آنقدر فشار قبر زياد ميشود كه از سر انگشتان وي شيرهايي كه در نوزادي از مادر خورده بيرون ميآيد؟

هنگامي كه مرده را در قبر ميگذارند، مرده (به آن مفهومي كه نزد شماست) زنده نميشوند؛ زيرا اگر چنين باشد و مرده در قبر زنده شود، در اين صورت نبش قبر واجب است تا وي به دنيا برگردد و به ادامه زندگي خود ادامه دهد. بلكه منظور از آن زندگي برزخي است و آن همان ارتباطي است كه در قبر ميان جسم و روح بر قرار است و اگر چنين نباشد{P - منظور از برزخ حد فاصل بين دنيا و قيامت است. P}

{P - ر.ك: حيات پس از مرگ، علامه طباطبايي، ص 31 - 45. P}

عذاب برزخي معنا ندارد. فشار قبر نيز چنين است.

همچنين سؤالاتي كه از او ميشود پيرامون توحيد، نبوت، امامت، دين و فروع دين از جمله نماز، زكات و امور ديگر از قبيل گذراندن عمر و چگونگي آن ميباشد. رسول خدا(ص) فرمود: از خدا، پيامبر، دين و امام پرسيده ميشود. و امام{P - بحار الانوار، ج 6، ص 245. P}

سجاد فرمود: »... فرشتگان درباره پروردگار، پيامبر، دين، كتاب و امام از تو ميپرسند. پس از عمر و چگونگي گذراندن آن و پس از آن، درباره مال و نحوه مصرف آن خواهند پرسيد.«

{P - همان، ص 223 - 224. P}

البته آنچه از روايات به دست ميآيد، اينكه آزمون قبر (در عالم برزخ) كلي و كوتاه است و آزمون تفصيلي كه از جزء جزء زندگي و اعمال و رفتار انسانها سؤال ميشود، مربوط به قيامت است.

{P - ر.ك فروع كافي، ج 3، ص 336. P}

اما قسمت آخر سؤال كه پرسيدهايد »فشار قبر آنقدر زياد است كه آن شيري كه نوزاد از مادر نوشيده از سر انگشتانش بيرون ميآيد« بايد بگوئيم چنين چيزي در روايات وجود ندارد. هر چند در اصل وجود فشار قبر هيچ گونه ترديدي نيست و روايات در اين زمينه بسيار است و ما در اينجا بسنده ميكنيم به يك روايت كه امام صادق (ع) به نقل از رسول خدا (ص) فرمود: هيچ مؤمني نيست مگر آن كه از براي او فشار قبر است. و روايات متعدد ديگري كه نياز به بيان آنها نيست.

{P - بحار الانوار، ج 2، ص 221. P}

{P - ر.ك: بحارالانوار، ج 6، ص 145 به بعد. P}

البته بايد گفت كه منشأ طرح اين تعبير - كه در سؤال آمده - بر ميگردد به روايت مربوط به مراسم تشييع و دفن سعد بن معاذ كه از اصحاب نزديك پيامبر اسلام(ص) بوده است. در حالي كه با مراجعه به آن روايت، در مييابيم كه چنين تعبيري در آن وجود ندارد.

در اين جا براي اطمينان و روشنگري بيشتر در اين باره، اصل روايت را مرور ميكنيم: پيامبر اسلام(ص) (همانند كسي كه صاحب عزاست) در مراسم تشييع سعد شركت كرد و حتي با دستان مبارك خود وي را در داخل بر نهاد و سنگ لحد او را نيز در جايگاهش قرار داد.

مادرِ سعد كه در اين مراسم حضور داشت و شاهد اين همه بزرگداشت از جانب پيامبر(ص) نسبت به فرزندش بود، خطاب به سعد گفت: فرزندم چنين مراسمي و چنين مرگي بر تو گوارا باد!

اما پيامبر خدا(ص) فرمود: اين گونه نگو و اين گونه انديشه مكن؛ زيرا او هم اكنون دچار فشار شديدي است.

مادر سعد علت را جويا شد و پيامبر(ص) فرمود: »زيرا او نسبت به خانوادهاش بداخلاق بود.«

{P - بحار الانوار، ج 6، ص 220. P}



اين خلاصه روايت بود كه از نظر شما گذشت. بنابراين معلوم شد كه چنين تعبيري در منابع اسلامي وجود ندارد.