کد مطلب:34014 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:2

گنجینه پرسمان » اعتقادات

چرا خداوند با قدرت بيكران خود ما انسانهاي نيازمند را از ازل تا ابد خوشبخت و در بهشت، خلق نكرده است؟

خداوند موجوداتي كه همة كمالات را از بدو خلقت خود دارا باشند آفريده است. ملائكه موجوداتي هستند كه همة كمالات ممكن خود را بدون اختيار و امكان تخلّف بالفعل، دارا ميباشند. اما خداوند حكيم ميخواست علاوه بر چنين موجوداتي، كمالي را بيافريند كه برتر از كمال ملائكه باشد; يعني كمال اختياري كه از روي آزادي و امكان مخالفت، تحصيل ميشود به همين دليل، انسان را آفريد. خداوند حكيم مصلحت را بر اين ديد كه انسان را با مجموعهاي از اضداد بالقوه بيافريند تا او با عقل و اختيار راه راست را برگزيند. تكامل در انسان به معناي به فعليت رساندن كمالاتي است كه بالقوه در او وجود دارد. بنابراين; اگر انسان با وجودي كه راه گناه براي او باز است، اطاعت خدا را كند از ملائك برتر ميشود. و در صورت نافرماني و عصيان، از حيوانات پستتر خواهد شد. برخي آيات قرآن نيز بيانگر اين است كه خداوند كمال غير اختياري را براي انسان كمال مطلوب نميداند. به عنوان نمونه: «و لو شأ ربّك لَأمَنَ مَن في الارض كُلّهُم جميعاً...(6); اگر پروردگار تو ميخواست تمام كساني كه روي زمين هستند همگي (بدون اختيار) ايمان ميآوردند ...».

«و علي الله قَصْد السّبيل و مِنها جائرٌ و لو شأَ لَهديَكم أجمَعين(7); و بر خداست كه راه راست را (به بندگان) نشان دهد اما بعضي از راهها بيراهه است و اگر خدا بخواهد همة شما را(به اجبار) هدايت ميكند». پس هدايت و ايمان بدون اختيار سودي ندارد.

پاورقي:

-6يونس/ 99.

-7 نحل/ 9.