روايات فراواني در منابع معروف و دست اول اهل سنت و منابع اهل بيت (ع) آمده است كه با صراحت ميگويد آيه مباهله درباره علي (ع) و فاطمه و حسن و حسين (ع) نازل شده است از جمله







1 ـ در صحيح مسلم در كتاب «فضائل الصحابه» در باب فضائل علي بن ابيطالب (ع) از سعد بن ابي وقاص نقل شده كه معاويه به سعد گفت «چرا ابوتراب (علي (ع)) را سب و دشنام نميدهي»؟ گفت من سه سخن از پيامبر اكرم (ص) به ياد دارم كه به خاطر آنها نميتوانم علي (ع) را دشنام دهم ! و اگر يكي از آنها براي من باشد بهتر از تعداد زيادي شتران سرخ مو است (اين حيوان از گرانبهاترين سرمايههاي عرب محسوب ميشد) سپس داستان حديث منزلت (در جنگ تبوك) و داستان پرچم دادن به دست علي (ع) در جنگ خيبر را ذكر ميكند، و بعد ميافزايد.







«هنگامي كه آيه مباهله نازل شد، رسول خدا (ص) علي و فاطمه و حسن و حسين (ع) را فراخواند ، سپس عرضه داشت خداوندا اينها اهل منند». (و مصداق اين آيهاند) (صحيح مسلم 4/1871 حديث شماره 32 باب 4).







2 ـ در صحيح ترمذي در جاي ديگر نيز حديث از سعد بن وقاص نقل شده كه وقتي آيه مباهله نازل شد ، پيامبر اكرم(ص)، علي و فاطمه و حسن و حسين (ع) را فراخواند و عرضه داشت «اَللّهُمَّ هؤلاءِ اَهْلي» [خداوندا ! اينها اهل بيت منند] . (صحيح ترمذي 5/225)







3 ـ سيوطي در «الدرالمنثور» از «حاكم» و «ابن مردويه» و «ابونعيم» در «دلائل» از «جابر بن عبدالله انصاري» نقل ميكند «هنگامي كه پيغمبر اكرم(ص) قرار مباهله با مسيحيان گذاشت ، روز بعد دست علي(ع) و فاطمه(س) و حسن و حسين(ع) را گرفت و براي مباهله آورد ، اما آنها (مسيحيان) حاضر به مباهله نشدند ، سپس جابر ميافزايد آيه «تَعالَوْا نَدْعُ اَبْنائَنا وَ اَبْنائَكُم...» درباره آنها نازل شده. (الدر المنثور 2/38)







علامه طبري در تفسيرش با سند خود از «زيد بن علي» در تفسير اين آيه نقل ميكند «كانَ النَّبُّي وَ عَلِيّ وَ فاطِمَهُ وَالحَسَنُ وَالحُسَينُ» [در آنجا پيامبر و علي و فاطمه و حسن و حسين (ع) بودند] (تفسير طبري 3/192)











 

پيام قرآن ج 9


حضرت آيت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران