کد مطلب:38916 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:2

گنجینه پرسمان » اهل بيت

افرادي كه ولايت را قبول ندارند، و افكار و سخنان باطل، خيلي زود روي آنها اثر ميگذارد;وظيفه ما در برابر اين افراد چيست و آيا امر و نهي در آنها اثري خواهد داشت يا نه؟

ترديدي نيست كه از جمله مسئوليتهاي مهمّي كه اسلام به عهدة پيروان خود گذاشته، هدايت و ارشاد افراد گمراه و جاهل است، و اساساً هدف از ارسال پيامبران نيز هدايت انسانها بوده است. پيامبراكرمفرمودهانداگر يك نفر به وسيله تو هدايت شود، ارزش او بيشتر است از آن چه آفتاب بر او ميتابد(ميزانالحكمة،محمدمحمديريشهري، ج،ص 322و 325،نشر مكتبالاعلام الاسلامي.). قرآن در اين باره ميفرمايد: مِن اَجلِ ذَلِكَ كَتَبنا عَليَ بَني اِسرَءيلَ اَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفسـًا بِغَيرِ نَفسٍ اَو فَسادٍ فِي الاَرضِ فَكَاَنَّما قَتَلَ النّاسَ جَميعـًا ومَن اَحياها فَكَاَنَّما اَحيَا النّاسَ جَميعـًا ولَقَد جأَتهُم رُسُلُنا بِالبَيِّنـَتِ ثُمَّ اِنَّ كَثيرًا مِنهُم بَعدَ ذَلِكَ فِي الاَرضِ لَمُسرِفون;(مائده،32) كسي كه نفسي را زنده كند، گويا همة انسانها را زنده كرده. از امامصادقسؤال شد: منظور از زنده كردن نفس انساني چيست؟ فرمود: كسي كه فردي را از گمراهي به هدايت برساند، گويا او را زنده كرده(ميزانالحكمة،محمدمحمدي ريشهري،ج،صو325،نشرمكتبالاعلام الاسلامي.).

اسلام براي امر به معروف و نهي از منكر، اهميّت فراواني قائل شده، تا آن جا كه ملاك برتري امّت اسلامي را انجام همين فريضه ميداند: كُنتُمخَيرَ اُمَّةٍ اُخرِجَت لِلنّاسِ تَأمُرونَ بِالمَعروفِ وتَنهَونَ عَنِ المُنكَرِ وتُؤمِنونَ بِاللّهِ ولَو ءامَنَ اَهلُ الكِتـَبِ لَكانَ خَيرًا لَهُم مِنهُمُ المُؤمِنونَ واَكثَرُهُمُ الفـَسِقون;(آلعمران،110) شما بهترين اُمّت هستيد كه به نفع و سود مردم اقدام ميكنيد، و امر به معروف و نهي از منكر ميكنيد، و نيز يكي از صفات و ويژگيهاي مؤمنين، انجام همين مسؤليت است.; وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَـَتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَآءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَوَة; مردان و زنان با ايمان، ولّي ]و يار و ياور[ يكديگرند; امر به معروف و نهي از منكر ميكنند و نماز را به پا ميدارند. بنابراين، شما وظيفه داريد براي ارشاد و هدايت افرادي كه ولايت را قبول ندارند، نهايت سعي و تلاش خود را به كار گيريد، امّا تأثير امر و نهي و تشخيص آن، به عهدة خود شما است. ما نميتوانيم به صورت قاطع به اين پرسش، پاسخ مثبت يا منفي دهيم; هر فردي تا اندازهاي ميتواند تشخيص دهد كه امر و نهي در فرد مورد خطاب موثر است يا خير; ترديدي نيست، اگر انسان يقين داشته باشد كه مؤثر نيست، وظيفه از او برداشته ميشود و مسئوليّتي ندارد، لكن فردي كه مرقوم داشتهايد، سخنان باطل، خيلي زُود روي او اثر ميگذارد، اگر حق با دليل و منطق براي او روشن شود، قبول ميكند. اگر شما به تنهايي بخواهيد او را ارشاد كنيد، شايد مؤثر نباشد، امّا اگر فرد يا افراد ديگر را به كمك بگيريد كه با او صحبت كنند، ممكن است مؤثر باشد; در اين صورت كه از اين روشن اقدام كنيد و از ديگران در راه هدايت فرد گمراه كمك بگيريد. گاهي هم ممكن است امر و نهي به طور مستقيم، مؤثر نباشد; در اين صورت نيز، بايد از آن راه اقدام كرد. خداوند به شما و همة ما توفيق دهد كه بتوانيم وظايف و مسئوليتهايي كه ذات الهي از ما خواسته، به طور كامل انجام دهيم.