کد مطلب:275566 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:442
وعده و وعيد خداوند به محبين
وعده معمولا در معناي مژده به رحمت خدا و وعيد عموما در مفهوم ترسانيدن از عذاب و غضب خدا بكار مي رود.
آنچه در فصول گذشته از وعده هاي الهي گفته شد، اگر چه مشتي از خروار و اندكي از بيشمار بيش نبود، ولي هرگز به معناي انكار وعيد خداوند متعال در قران نيست. خداي متعال، صادق في وعده و وعيده [1] بوده، فرموده هاي او درباره بهشت و جهنم، رحمت و عذاب، هر دو صحيح و مطابق واقع است. ولي به علت لطفي كه خداوند در حق مومنين يعني پيروان اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام دارد مجازات گناهان آنان را موكول به عذاب ابد در جهنم ننموده، وعيد خويش درباره گناهان آنان را - اگر آنها را به رحمت خويش نبخشوده باشد - با بلاها و سختي هاي دنيا، با مرگ سخت و سهمگين، با فشار و عذاب قبر و چه بسا با عذاب موقت او در جهنم اجرا نموده، بدين گونه او را آماده ورود در رحمت جاودان خويش مي سازد. حضرت عسكري عليه السلام فرمودند: مردي همسر خويش را به نزد حضرت فاطمه عليها السلام فرستاد تا از آن حضرت بپرسد: آيا من از شيعيان شما هستم يا خير؟ حضرت فاطمه عليها السلام فرمودند به او بگو: اگر به آنچه، امر كرده و از آنچه نهي نموده ايم عمل مي نمايي شيعه ما هستي و الا خير. زن، پيغام را رسانيد و شوهرش ناله سرداد: اي واي بر من، چه كسي است كه گناه و اشتباهي نداشته باشد؟ پس من همواره در جهنم خواهم بود،
[ صفحه 73]
زيرا هر كس كه شيعه آنان نباشد، جاودانه در جهنم بسر خواهد برد. همسر او به نزد حضرت فاطمه عليه السلام آمد و سخنان شوهرش را عرضه داشت. آن حضرت فرمودند: اين گونه نيست (كه او فهميده است). شيعيان ما از بهترين افراد بهشت هستند و تمام دوستان ما كه دوست دوستداران ما بوده با دشمنان ما دشمن باشند و با قلب و زبان تسليم امر ما گردند، اگر با اوامر و نواهي ما مخالفت كرده، اعمال زشت ديگري نيز مرتكب شوند به بهشت مي روند، ولي پس از اينكه با بلايا و مصائب (دنيا) يا شدائد موجود در مراحل قيامت پاك شدند و يا در طبقه بالاي جهنم عذاب گرديدند. ما آنان را بعلت محبتي كه به ما دارند، از جهنم نجات داده به جوار خود در بهشت انتقال مي دهيم. [2] اميرالمومنين عليه السلام فرمودند: فاعلموا و اطيعوا لا تتلكوا و لا تستصغروا عقوبه الله عز و جل فان من المسرفين من لا تلحقه شفاعتنا الا بعد عذاب ثلاثمائه الف سنه به دستورات خدا عمل كرده و اطاعت كنيد و به پشتوانه شفاعت ما گناه نكنيد و كيفر خداي بزرگ را كوچك نشماريد، زيرا به برخي از گناهكاران (از شيعه) شفاعت ما نمي رسد مگر بعد از اينكه سيصد هزار سال عذاب شوند. [3] لذا ائمه عليهم السلام در روايات متعدد به ما فرموده اند:
[ صفحه 74]
با تقوي و عبادت و اطاعت ما را (به شفاعت خود) كمك كنيد. [4] .
آنچه در فصول گذشته از وعده هاي الهي گفته شد، اگر چه مشتي از خروار و اندكي از بيشمار بيش نبود، ولي هرگز به معناي انكار وعيد خداوند متعال در قران نيست. خداي متعال، صادق في وعده و وعيده [1] بوده، فرموده هاي او درباره بهشت و جهنم، رحمت و عذاب، هر دو صحيح و مطابق واقع است. ولي به علت لطفي كه خداوند در حق مومنين يعني پيروان اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام دارد مجازات گناهان آنان را موكول به عذاب ابد در جهنم ننموده، وعيد خويش درباره گناهان آنان را - اگر آنها را به رحمت خويش نبخشوده باشد - با بلاها و سختي هاي دنيا، با مرگ سخت و سهمگين، با فشار و عذاب قبر و چه بسا با عذاب موقت او در جهنم اجرا نموده، بدين گونه او را آماده ورود در رحمت جاودان خويش مي سازد. حضرت عسكري عليه السلام فرمودند: مردي همسر خويش را به نزد حضرت فاطمه عليها السلام فرستاد تا از آن حضرت بپرسد: آيا من از شيعيان شما هستم يا خير؟ حضرت فاطمه عليها السلام فرمودند به او بگو: اگر به آنچه، امر كرده و از آنچه نهي نموده ايم عمل مي نمايي شيعه ما هستي و الا خير. زن، پيغام را رسانيد و شوهرش ناله سرداد: اي واي بر من، چه كسي است كه گناه و اشتباهي نداشته باشد؟ پس من همواره در جهنم خواهم بود،
[ صفحه 73]
زيرا هر كس كه شيعه آنان نباشد، جاودانه در جهنم بسر خواهد برد. همسر او به نزد حضرت فاطمه عليه السلام آمد و سخنان شوهرش را عرضه داشت. آن حضرت فرمودند: اين گونه نيست (كه او فهميده است). شيعيان ما از بهترين افراد بهشت هستند و تمام دوستان ما كه دوست دوستداران ما بوده با دشمنان ما دشمن باشند و با قلب و زبان تسليم امر ما گردند، اگر با اوامر و نواهي ما مخالفت كرده، اعمال زشت ديگري نيز مرتكب شوند به بهشت مي روند، ولي پس از اينكه با بلايا و مصائب (دنيا) يا شدائد موجود در مراحل قيامت پاك شدند و يا در طبقه بالاي جهنم عذاب گرديدند. ما آنان را بعلت محبتي كه به ما دارند، از جهنم نجات داده به جوار خود در بهشت انتقال مي دهيم. [2] اميرالمومنين عليه السلام فرمودند: فاعلموا و اطيعوا لا تتلكوا و لا تستصغروا عقوبه الله عز و جل فان من المسرفين من لا تلحقه شفاعتنا الا بعد عذاب ثلاثمائه الف سنه به دستورات خدا عمل كرده و اطاعت كنيد و به پشتوانه شفاعت ما گناه نكنيد و كيفر خداي بزرگ را كوچك نشماريد، زيرا به برخي از گناهكاران (از شيعه) شفاعت ما نمي رسد مگر بعد از اينكه سيصد هزار سال عذاب شوند. [3] لذا ائمه عليهم السلام در روايات متعدد به ما فرموده اند:
[ صفحه 74]
با تقوي و عبادت و اطاعت ما را (به شفاعت خود) كمك كنيد. [4] .
[1] التوحيد شيخ صدوق:235 ح 2 از رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم.
[2] بحار 155:68 ح 11.
[3] معاني الاخبار:288 ح 2 - بحار 154:6 ح 9.
[4] تفسير فرات:551 ح 705 از امام صادق عليه السلام.