کد مطلب:36502 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:626
امام علی (ع) می فرماید: ایها المومنون... انه من رای منكم عدوانا یعمل به... «ای مومنان! هر كس گروهی را دید كه ستم پیشه كرده اند و بر پلیدی و تباهی گرد آمده اند، هر گاه در دل آن را نفی نمود به سلامت است و از گناه رهائی جست. و آن كس كه به زبانش انكار كرد شایسته ی پاداش است [صفحه 154] و بر آن دیگری برتری دارد، و آن كس كه با شمشیر با آن درافتاد، تا كلام خداوند اعتلاء یابد و سخن ستمگران پستی گیرد، به شاهراه هدایت راه می یابد و به طریق حق گام می گذارد و نور یقین به دلش می تابد.» و می فرماید: «گروهی از مردم زشتكاری و تباهی را با دست و زبان و دل انكار می كنند، این عمل خصال پسندیده ی آنان را به كمال می رساند. دسته ای دیگر پلیدی را تنها به زبان و دل منكرند. اینان به دو خصلت از خصال نیكو راه یافته اما خصلتی را واگذاشته اند. و جماعتی پلیدی را تنها در دل خوار می شمارند و از انكار دست و زبانی ابا دارند. اینان از دو خصلت شریف تر دست شسته و به سومی بسنده كرده اند. و كسانی هستند كه پلیدی را نه در دل، و نه به دست و زبان انكار می كنند، اینان به معنی مرده اند و به صورت زنده. همه ی اعمال نیك و جهاد در راه حق در برابر امر به معروف و نهی از منكر چون نم دهان است در برابر دریای توفنده! (زیرا جهاد در برابر دشمن است، در حالیكه امر به معروف و نهی از منكر، كاری است كه امتی را برای جهاد آماده كند و این البته مهمتر است.) و امر به معروف و نهی از منكر اجل را دور می رانند و روزی را می افزایند. و ستوده تر از همه ی آنها حاكم بیدادگر را به عدالت فراخواندن است.»[1]. [صفحه 155]
پلیدی و زشتی را می توان با قلب ناپسند شمرد (و این سست ترین ایمان است). می توان با قلب و زبان نفی نمود (كه خوب است) و می توان با قلب و زبان و شمشیر با او در افتاد (و این برتری نوع زشت شمردن پلیدی است) كه راه هدایت و آگاهی است!
صفحه 154، 155.