در بين قضاوتهاي امير مؤمنان علي ( عليه السلام ) نقل شده كه روزي سه نفر بر سر 17 شتر گفتگو داشتند و مي خواستند آنها را طوري تقسيم كنند كه يكي از آنها نصف آنها را ببرد 12 و ديگري ثلث 13 و سومي تسع 19 و بر سر تقسيم عدد 17 به اين كسرها درمانده بودند و كار به مشاجره كشيده شد . علي ( عليه السلام ) براي پايان دادن به مشاجره آنها يك شتر از خود به آن هفده شتر اضافه فرمودند آنگاه نصف آن عدد را به نفر اوّل ( 9 شتر و ثلث آن را به نفر دوم ( 6 شتر ) و تسع آن را به سوم ( 2 شتر ) دادند و يك شعر كه متعلّق به خود حضرت بود باقي ماند يعني در حقيقت به هر يك از آن سه نفر چيزي اضافه بر سهمي كه مي خواستند دادند ، زيرا آنها سهم خود را از 17 شتر مطالبه مي كردند و حضرت همان سهم را از 18 شتر به آنها داد ، لذا باكمال خشنودي و رضايت از محكمه قضاوت بيرون رفتند و شتر اضافي هم به جاي خود بود . اكنون اشكال در اين است كه بفرمائيد اين اضافه ها از كجا آمد و مال كي بود كه امام به آن سه نفر داد ) ؟