از آيـات سـوره هـود برمي آيد هنگامي كه آن قوم بي آزرم از وجود ميهمانهاي لوطبا خبر شدند به سـرعـت به سراغ آنها آمدند و در نظر داشتند مزاحم آنها شوند لوطكه هنوز فرشتگان را نشناخته بـود , سـخـت نـاراحت شد ولي رسولان پروردگار خود را به لوط معرفي كرده و به او گفتند : نترس و غمگين مباش هرگز نمي توانند آسيبي به تو وارد كنند بر طبق اين آيات ترس و اندوه لـوط مـربـوط بـه خودش نبوده بلكه ازاين بيم داشت كه مزاحم ميهمانهايش شوند اما جوابي كه فرشتگان دادند , مربوط به نجات لوط و خانواده اش بود و اين دو با هم سازگار نيست