تصادفي در تاريخ 1365/1/8 رخ مي دهد كه در اثر آن جوان 16 ساله اي فوت مي كند ابتدا شكايت (والدين ) متوفي بر مجازات راننده است و اظهار مي دارند ديه نمي خواهند.
بعد از يكسال شكايت قتل عمد عليه چند نفر مي شود كه متهم اصلي (مقصر تصادف ) هم يكي ازآنهاست كه ادعا وشكايت قتل عمد رد ومنع پيگرد صادر مي شود.
البته قبل از شكايت قتل عمد متهم اتهام را مي پذيرد و نوع و مقدار ديه هم به وي تفهيم و او حاضربه پرداخت مي شود ونوع آن را هم انتخاب مي كند وآخرين دفاع هم تفهيم مي شود.
اما بعد از صدور منع پيگرد در دادسرا (بعد از اعاده از دادگاه ) پرونده بر علت نامعلومي بايگاني مي شود و والدين متوفي از ابتداي حادثه و طرح شكايت هيچ اقدامي جهت مطالبه ديه نمي كنند. تا اين كه بعد از 13 سال از گذشت حادثه با توجه به اين كه پدر (مقتول ) هم فوت مي نمايد مادر متوفي وفرزندان ديگر وي به دادگستري مراجعه و پرونده به جريان مي افتد و به شعبه دادگاه عمومي ارسال ورأي به پرداخت ديه كامله مرد مسلمان و در مورد جنبه عمومي به علت مرور زمان ، منع تعقيب صادرمي شود.
با توجه به مراتب فوق سؤالات زير مطرح است :
1 ـ باتوجه به اين كه محكوم عليه در سال هاي 65 و 66 در بازجويي خود صريحا اظهار داشته است كه حاضر به پرداخت ديه است در دادگاه و حتي انتخاب هم مي كند و مسكوت ماندن پرونده ناشي ازتقصير دادگستري و عدم مطالبه و اقدام اولياي دم بوده است ، آيا محكوم عليه بايد ديه را طبق شاخص سال هاي 65 و 66 پرداخت نمايد يا شاخص سال 80 كه پرونده به اجراي احكام ارسال شده است ؟
2 ـ باتوجه به بخشنامه هاي صادره از سوي رئيس محترم قوه قضاييه سابق و رئيس محترم قوه قضاييه فعلي بر اين كه طبق نظر رياست محترم قبلي شاخص پرداخت ديه از زمان يوم الرأي وزمان صدور رأي بوده و طبق نظر رياست محترم فعلي يوم الاداء مي باشد پرونده مشمول كدام بخشنامه مي گردد؟
3 ـ اگر پرونده مشمول نظر رياست محترم قوه قضاييه فعلي جناب آيه الله شاهرودي مي شود كه بايد يوم الاداء پرداخت شود در مورد تعيين و تفسير يوم الاداء به نظر مي رسد نياز به توضيح وتفسير بيشتري است كه آيا يوم الاداء يعني زماني كه سير پرونده تمام شده است و به اجراي احكام ارسال گرديده است و محكوم عليه مي خواهد بپردازد و يا اين كه يوم الاداء زماني مي باشد كه متهم پرونده ، حاضر به پرداخت گرديده و صريحا اعلام داشته كه حاضر به پرداخت ديه است ونوع آن راهم انتخاب نموده است ولي به عللي از جمله بايگاني شدن پرونده و عدم پيگيري و مطالبه اولياي دم حدود 11 الي 13 سال پرونده در بايگاني مسكوت مي ماند.