آيه 164 سوره انعام مي گويد : عمل هر كس تنها به درد خود او مي خورد بنابراين كارهاي خيري كه به عنوان نيابت يا هديه كردن ثواب براي اموات و مردگان و حتي گاهي براي افراد زنده انجام مـي گـيرد نمي تواند مفيد به حال آنها بوده باشد درحالي كه روايات فراواني داريم كه اين گونه اعمال گاهي مفيد و سودمند است نه تنها عمل فرزند براي پدر و مادر بلكه براي ديگران نيز نتيجه بـخـش است به علاوه مي دانيم پاداش اعمال بستگي به اثراتي دارد كه از انجام كار خير در روح و جان انسان به جاي مي ماند و در تكامل و ترقي او موثر است , اما كسي كه هيچ كار نيكي انجام نداده و حـتـي در مـقدمات آن نيز دخالت نداشته است چگونه ممكن است آن اثرروحي و معنوي را پيدا كند ؟