مگر ديگران راه هدايت و ضلالت را بدون راهنمايي خدا مي شناسند كه قرآن مي گويد :خداوند از ديگران بهتر مي شناسد و بهتر مي داند ؟

روشـن اسـت كه خداوند همه چيز را مي داند و اصولا در همه جا حاضر و ناظر است با اين حال چه نيازي به سئوال دارد كه انبياء و امتها را عموما و بدون استثناء موردبازپرسي قرار دهد ؟

قـرآن مـي گويد : آگاهي بر اسرار نهان و اسرار گذشته و آينده مخصوص خداوند است اما در پاره اي ديگر از آيات و روايات فراوان درباره پيامبر و علي و ائمه عليهم السلام مي خوانيم كه آنها نيز گاهي از حوادث آينده و از اسرار نهان خبرمي دادند

قـرآن مـي گويد : اللّه يعلم ما تحمل كل انثي خداوند از جنين هايي كه هر زن ياهر حيوان ماده حـمـل مي كند آگاه است در حالي كه امروزه با دستگاههايي نظيرسونوگرافي نيز اين موضوع قابل تشخيص است و مي توان بر آن آگاهي يافت

آيـه 21 سـوره ابـراهـيـم مـي گويد : و برزوا للّه جميعا در قيامت همه در پيشگاه خداوند ظاهر مي شوند مگر مردم در اين جهان در برابر علم خدا ظاهر و آشكارنيستند كه آيه مزبور مي فرمايد : همگي در پيشگاه خدا بارز و ظاهر مي شوند ؟

چـرا حـضـرت عـلي (ع ) با آنكه قاتلش را مي شناخت و از جزئيات حادثه قتلش آگاه بودآنشب به مـسـجـد رفـت تا كشته شود ؟چرا امام حسين (ع ) با آنكه مي دانست كشته مي شود به كربلا رفت ؟چـرا امـام رضـا (ع ) از ميوه يي كه مي دانست زهرآلود است ميل فرمود ؟آيا فرار از خطر و مهلكه لازم نيست ؟ آيا اين كارها به خودكشي شباهت ندارد ؟

در آيه 34 سوره لقمان مي خوانيم : و ما تدري نفس ماذا تكسب و ما تدري نفس باي ارض تموت هـيچكس نمي داند فردا چه بدست مي آورد و هيچ كس نمي داند در چه سرزميني مي ميرد ؟ در حالي كه در تواريخ و روايات متعددي آمده كه ائمه اهل بيت عليهم السلام و حتي بعضي از اولياي الـهي غير از امام از مرگ خود خبر دادند و يا محل دفن خود را بيان كردند و در كتاب اصول كافي بابي در زمينه آگاهي ائمه از زمان وفاتشان ديده مي شود

دربـاره عـلـم خـدا مـي گـوييد : خداوند به تمام حوادث آينده و گذشته و حال , بطوريكسان دانـاسـت و عـلـم او نسبت به همه اين حوادث علم حضوري است , اين سخن نسبت به حوادث آيـنده مشكل به نظر مي رسد ; زيرا چيزي كه هنوز واقع نشده و وجود پيدانكرده , چگونه مي تواند در پيشگاه خداوند حاضر باشد ؟

آيا رسول اكرم و امامان عليهم السلام احكام شرعي را با اجتهاد بدست مي آوردند ؟

بـا اين كه پيامبر اسلام مردم را به علم و دانش دعوت كرده و با زبان و بيان وتقرير , از مقام علم و دانش و مبارزه با بي سوادي و 000 مسلمانان را به فراگرفتن دانش دعوت كرده است - مع الوصف - چرا امروز بسياري از مسلمانان بي سوادهستند ؟

بـا اين كه امامان و پيشوايان معصوم از حوادث و گرفتاري ها آگاه بودند و علم غيب داشتند , چرا هدف تير حوادث ناگوار مانند مسموميت و غيره قرار مي گرفتند ؟

شناخت حصولي چه نقشي را مي تواند در مورد شناخت حضور ايفاء كند ؟