کد مطلب:24138 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:2

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

چرا بعضي دعاها به استجابت نمي رسند و براي استجابت دعا بايد چه كرد

قرآن مجيد ميفرمايد: ((من

دعاي دعا كننده را اجابت ميكنم))و

سنت الهي بر اين قرار گرفته كه

برخي از امور را از طريق دعا و

درخواست به انسان عنايت كند اما

اين بدان معنا نيست كه هر مشكل و

هر چه را از خدا خواست و در هر

شرايطي درخواست كند تماما

مطابق خواست او اجابت شود;

زيرا اجابت نيز امري قانونمند است

و شرايط و موانعي دارد كه با رعايت

آنها دعا به اجابت ميرسد از جمله

اينكه : 1 ؤ با اخلاص و انقطاع كامل

بر خدا از او درخواست كند. 2 ؤ

يقين به اجابت داشته باشيد (پيامبر

اكرم(ص) فرمودند: خدا را بخوانيد

و يقين به اجابت داشته باشيد. 3 ؤ

اصرار در دعا.

4 ؤ روزي پاك و حلال پيامبر اكرم

(ص) فرمودند: كسي كه دوست

دارد دعايش مستجاب شود بايد

غذا و كسب خود را از حرامپاك

كند. 5 ؤ عمل به پيمانهاي الهي،

ايمان و عمل صالح و درست كاري

يكي از شرايط استجابت دعاست;

زيرا آن كس كه به عهد خويش در

برابر پروردگارش وفا نكند نبايد

انتظار داشته باشد كه مشمول وعده

اجابت شود. 6 ؤ خير خواهي

ديگران و خالي بودن دل از كينه،

حسد و سو، نيت نسبت به

ديگران. 7 ؤ معقول بودن

خواستهها. 8 ؤ ناديده نگرفتن

عوامل طبيعي و فراهم كردن

مقدمات. 9 ؤ گاهي مصلحت انسان

در عدم استجابت است و ممكن

است انسان چيزي را از خدا

درخواست كند كه به ضررش تمام

شود:((عسي ان تحبوا شيئا و هو شر

لكم)). 10 ؤ و گاهي خداوند اجابت

مطلوب انسان را به عللي كه صلاح

ميداند به تاخير مياندازد. 11 ؤ

گاهي پاسخ نيافتن ما اجابت از

جانب خدا است; يعني خداوند با

طول دادن اجابت ما را بيشتر به

حالت انابه و تضرع به درگاهش نگه

ميدارد و اين لطف بزرگي است كه

بدينوسيله ارتباط با معبود حفظ

ميگردد و در پي آن الطاف بيشمار

ديگري نصيبش ميشود. 12 ؤ

توسل نيز مانند دعا مشروط به

شرايطي است كه اگر شرايط موجود

باشد توسل اثر دارد و ممكن است

موانعي در كار باشدكه موجب عدم

استجابت، توسل ميگردد ولي به

هر حال انسان نبايد از دعا و توسل

مايوس شود; زيرا يكي از شرايط

استجابتاصرار و پافشاري در

درخواستهاست. امام صادق (ع)

فرمودند: هيچ دري نيست كه پي در

پي كوبيده شود مگر اينكه بر انسان

گشوده خواهد شد. و چه بسا

اجابت نشدن خواستهها موجب

بيداري و تنبه انسان ميگردد و

انسان با خود ميگويد: اگر تقصيري

هست از جانب من است و سعي

ميكند خود را اصلاح كند و هيچ

گاه انسان نبايد از درگاه خدا و

اولياي الهي مايوس گردد.