کد مطلب:25463 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:10

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

با توجه به نظر دانشمندان انسان به صورت حيوان بوده و بعد تكامل يافته و به شكل امروزي درآمده است. خلقت حضرت آدم چگونه بوده است؟ منظور خداوند از آيه كن فيكون در آفرينش چيست؟

اولاً نظريه داروين از سوي بعضي دانشمندان ردّ شده است.

ثانياً: اگر چه ميتواند بين انسانهاي امروزي و از نسل آدم با انسان نماهاي گذشته از نظر فيزيولوژي (جسماني) شباهتهاي وجود داشته باشد، اما به هيچ وجه نميتواند بين عناصر اساسي انسانيت مانند روح انساني، خلاقيت، وجود ارزشهاي اخلاقي، خوب و بد و...

شباهتها را اثبات كرد تا بين انسانهاي امروزي موجودات حيواني ارتباط برقرار كرد.

ثالثاً: برفرض عدم ابطال نميتوان نظريهاي مقابل و مخالف با قرآن باشد، زيرا براساس نظريه تكامل، راه پيدايش انسان از دگرگونيهاي طبيعي ميمون ميگذرد اما ثابت نميكند كه اين، تنها راه تحققق انسان است و بشر منحصراً از اين طريق پا به عرصه هستي گذاشته است، زيرا تجربه دلالت ميكند بر اين كه از اين راه فلان حادثه رخ ميدهد و هرگز دلالت ندارد بر اين كه رخداد فلان حادثه از غير اين راه محال است.(1) روشنترين دليل قرآني بر اين كه آدم (ع) سرآغاز پديد آمدن نسل بشر است، آيه است كه ميفرمايد: بپرهيزيد از خدايي كه شما را از حقيقت و نفس واحدي آفريد و از همان نفس واحد همسرش را خلق كرد و از اين رو مردان و زنان فراواني را در عالم منتشر كرد.(2) و يإ؛ حح خلقت حضرت عيسي(ع) را مانند خلقت حضرت آدم معرفي ميكند كه به امر خدا و به سخن خدا كه كن فيكون (باش، پس شد) است آفريده شد.(3)

البته خداوند در قرآن كريم، كار خود را در دو بخش تقسيم كرده است:

بخشي از كارها را كه مربوط به طبيعت است، به صورت زمانمند انجام ميدهد، مثلاً ارزاق بشر را در فصلهاي چهارگانه تأمين ميكند و براي آفرينش نظام كيهاني شش روز و زمان دوران بارداري و شير خوارگي انسان را سي ماه تعيين كرده است. آفرينش تن انسان هم مربوط به عالم خلق است، چه در آدم كه مسير تراب و طين و حماء مسنون و صلصال را پيموده و چه در بني آدم كه سلسله، نطفه، علقه، مضعفه، عظم و غيره را پشت سر گذاشتهاند.

بخش دوم از كارهاي خداوند اموري است مجرد از زمان كه به عالم امر بازميگردد و به اصطلاح با كن فيكون تحقق مييابد. خلقت روح الهي انسان مربوط به همين عالم امر و جداي از زمان است. (4) پس منظور از خلقت كن فيكون مربوط به روح انسان است و اما جسم انسان مانند ديگر موجودات جسماني، تدريج و زمان را طي كرده است.

پينوشتها:

1 - جوادي آملي، تفسير موضوعي، ج 14، ص 26.

2 - نساء (4) آيه 1.

3 - آل عمران(3) آيه 59.

4 - جوادي آملي، تفسير موضوعي، ج 14، ص 54 و 53، با تلخيص.