کد مطلب:28436
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:13
انسان تا چه اندازه مي تواند در طبيعت دخالت كند؟
خداوند آدمي را خليفه زمين قرار داده و به او امكان تصرف و بهره برداري از همه موهبت هاي طبيعت را داده است: {A{/Bخَلَقَ لَكُمْ ما فِي اَلْأَرْضِ جَمِيعاً{w3-8w}{I2:29I}/}A}؛{M آنچه كه بر روي زمين است براي شما (انسان ها) آفريده است M}»، {V(بقره، آيه 29)V}. هم چنين فرموده است: {A{/Bوَ سَخَّرَ لَكُمُ اَلشَّمْسَ وَ اَلْقَمَرَ{w1-6w}{I14:33I}/}A}؛{M خورشيد و ماه را نيز براي شما مسخر كرد تا از آن بهره ببريدM}». محدوده اين تصرف و بهره برداري تا جايي است كه موجب فساد در طبيعت نشود و نظام آن را متلاشي نكند. در آيه 119 «سوره نساء» تعبير در خلقت الهي، از فرمان هاي شيطان دانسته شده است: {A{/Bوَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اَللَّهِ {w10-14w}{I4:119I}/}A}. بنابراين تصرف در طبيعت و بهره برداري از آن تا جايي مجاز است كه نظام را تغيير ندهد و فساد و ضرري براي انسان در پي نداشته باشد.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.