کد مطلب:28607 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

كسي كه به خدا و پيامبر اعتقاد دارد ولي بعضي مسائل جزئي را رعايت نمي كند، آيا اعمال او درست است؟

الف) اعتقاد يك امر قلبي بوده و عبارت است از: ايمان به خدا و رسول و ائمه(ع) و آنچه كه به نام «مجموعه دين» و برنامه سعادت بشر در قرآن و روايات اسلامي آمده است. به طور كلّي ايمان سه شاخه دارد چنانكه در روايات آمده: 1- اعتقاد قلبي؛ 2- اقرار به زبان (يعني گفتن شهادتين و اقرار به خدا و پيامبر و ائمه و آنچه بر پيامبر نازل شده)؛ 3- عمل به اركان؛ يعني، انجام واجبات و ترك محرّمات و بنابراين مؤمن كامل كسي است كه هر سه جنبه را دارا باشد. ب) در مقام عمل (مثل خواندن نماز) فرضاً اگر انسان نمي داند پوشيدن لباس غصبي حرام است ويا اگر لباس غصبي باشد نماز باطل است؛ چنانچه نماز خواند و بعداً متوجه شد، آن نماز صحيح است. شروطي كه براي لباس ومكان نمازگزار گفته شده، شرايط صحت است؛ يعني، اگر كسي عمداً و از روي آگاهي آنها را رعايت نكند، نماز باطل مي شود. اما مستحبات ديگر (مثل نماز جماعت و ...) كمال نماز است كه اگر كسي عمداً آنها را رعايت نكند، نمازش باطل نمي شود. ج) گفتني است كه جايگاه بحث از مسائل اعتقادي علم كلام است و اينكه آيا خداوند چه كساني را مورد بخشش قرار مي دهد يا نمي دهد، خيلي براي ما روشن نيست. از آيات و روايات استفاده مي شود كه خداوند همه گناهان غير از شرك را مي بخشد. اما اگر فرضاً كسي عبادتي را بدون توجه به احكام و شرايط آن انجام داد، از نظر يك فقيه عملش باطل است؛ گر چه ممكن است خداوند در قيامت بخواهد او ببخشد. ازاين رو مسائل فقهي را نبايد با مسائل اعتقادي و كلامي مخلوط كنيد.