کد مطلب:2892 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:4

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

من با مشكل بزرگي مواجه هستم كه با هيچ گناهي در دنيا قابل قياس نيست چه بايد بكنم؟

دواي هر گناهي توبه است و هيچ موقع دير نيست و از هر كسي پذيرفته است. رحمت و مهربانيت خدا بر غضب او افزوني دارد. نااميدي ازدرگاه خدا خود گناهي بزرگ است لطفاً به اين داستان توجه كنيد:

شعوانه نام زني است كه آواز خوش و طرب انگيزي داشت و در بصره مجلس فسق و فجوري بر پا نميشد مگر آن زن در آن مجلس حضور داشت و تدريجاً ازاين راه ثروتي به دست آورده و كنيزكاني خريده بود و از آنها نيز براي همين منظور استفاده ميكرد، روزي با جمعي از كنيزكانش از كوچهاي ميگذشت كه از خانهاي صداي خروشي شنيد، يكي از كنيزكان را فرستاد تا خبري بياورد، كنيزك رفت و بازنگشت، ديگري را فرستاد او نيز بازنگشت، سومي را فرستاد كنيزك رفت و برگشت و بدو گفت: اين خروش گنه كاران و عاصيان است. شعوانه با شنيدن اين حرف به درون خانه رفت واعظي را ديد در آن جا نشسته و جمعي دور او را گرفتهاند و آن واعظ آنان را موعظه ميكند، شعوانه وقتي وارد شد واعظ اين آيه را ميخواند: بل كذّبوا بالساعة و اعتدنا لمن كذّب بالساعة سعيراً اذا رأتهم من مكان بعيد سمعوا لها تغيظاً و زفيراً و اذا القوا منها مكاناً ضيقاً مقرنين دعوا هنا لك ثبوراً؛(1) آنان روز رستاخيز را دروغ ميشمارند و مإ؛ خخ براي آن كه قيامت را دروغ ميشمارند آتشي افروزان آماده كرديم كه چون از مكاني دور آنان را ببينند خروش و غرّش آن را بشنوند و چون دست بسته به تنگناي آن درافتند در آن جا آرزوي هلاكت كنند.

وقتي شعوانه اين آيات را شنيد دگرگون شد و رو به واعظ كرده و گفت: اگر من توبه كنم خدايم ميآمرزد؟ واعظ گفت: آري اگر توبه كني، خدا ترا ميآمرزد، اگر چه گناهت همانند گناه شعوانه باشد. زن گفت: اي شيخ شعوانه منم كه ديگر گناه نخواهم كرد. واعظ بار ديگر او را وادار به توبه و اميدوار به كرم خدا كرد.

شعوانه از آن جا بيرون آمد و بندگان و كنيزان خود را آزاد كرد و به تلافي اعمال گذشته سخت به عبادت مشغول شد تا جايي كه بدنش لاغر و ضعيف گشت. روزي در بدن خود نگريست و گفت: آه دردنيا به اين نحو گداخته شدم نميدانم در آخرت عالم چگونه است؟(2) دنباله كارش به جايي رسيد كه زاهدان و عابدان در مجلس وعظ شعرانه حاضر ميشدند و در حال وعظ بسيار ميگريست و حاضران با او ميگريستند روزي به او گفتند: ميترسيم كه از شدت گريه نابينا شوي؟ در پاسخ گفت: كور شدن در دنيا بهتر از كوري در آخرت است.(3)

پي نوشتها:

1. (25) آيه 13 و 12 و 10.

2. معراج السعادة، نراقي، ص 534.

3. كيفر گناه، ص 37، به نقل از رياحين الشيعه، ج 4، ص 364.