کد مطلب:31721 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

گنجینه پرسمان » اعتقادات

آيا ميتواند بشري به كاملي و تكامل انسان در روي كرة زمين در ديگر نقاط جهان باشد؟

از بررسي آيات و روايات اسلامي نظير آيات و روايات ذيل

نشانههاي توانمندي خداوند پديد آوردن آسمانها و زمين و آفرينش و پراكنده نمودن موجودات زندهاي در آسمانها و زمين است (شوري/29)

هر آنكس در آسمانها و زمين است همگي بندهاي فرمانبردار در پيشگاه خداوند از همة آنان آمار دقيقي گرفته شده و همه در پيشگاه خداوند يكيك حضور پيدا خواهند كرد. (مريم/93)

اين ستارگان شهرهايي مانند شهرهاي زمينند كه با يكديگر با جادهاي نوراني در ارتباطند (امام علي ()

از اين مجموعه و ديگر شواهد پيدا است موجودات زندة ديگري كه بعضاً از نيروي عقل و انديشه برخوردارند در آسمانها و زمين آفريده شده و موجودند ولي مرتبة تكاملي آنان همچون بسياري از پرسشهاي ديگر پيرامون آنان ناشناخته است تفسير نمونه چنين مينويسد:

پيرامون مقتضاي حكمت الهي در اين زمينه خاطرنشان سازيم:

از نظري كه فرد موحد و خداشناس كه آفرينش جهان را از روي حكمت خداوند ميداند بسيار بعيد است كه در ملياردها ستاره هيچكدام جز كرة زمين مسكون نباشند، نه موجودي زنده، نه موجود متفكر و با شعوري مطلقاً در هيچيك ديده نشود. اين احتمال با قبول اصل هدف براي آفرينش و حكيم بودن آفريدگار سازگار نيست.

قرآن مجيد با بيان روشن به موجودات زنده در آسمانها تصريح ميكند و در توصيف قدرت خدا چنين ميفرمايد:

ومن آيا خلق السموات والارض ومابث فيهما من دابة (سوره شوري آيه29)

از نشانههاي قدرت گستردة خداوند، آفرينش آسمانها و زمين و موجودات زندهاي است كه در آنها (آسمانها و زمينها) پخش كرده و پديد آورده است. چه بيانيرساتر از اين كه ميگويد: خداوند در آسمانها و زمين موجود زنده متحرك (دابه) آفريده و بخش كرده است؟

قرآن نه تنها به وجود وحيات و زندگي در كرات آسماني، تصريح ميكند بلكه در برخي از آيات به روشني تصريح ميكند كه در آسمانها، موجودات زنده و عاقلي هستند كه بسان بشر خاكي تكليف و وظيفه دارند، و در روز بازپسين مانند بشر محشور خواهند شد آنجا كه ميفرمايد: ان كل من في السماوات والارض الااتي الرحمان عبداً.

آنچه در آسمانها و زمين از موجودات (زنده و عاقل)(1) وجود دارد همگي به صورت بندة فرمانبر، در پيشگاه خداوند حاضر ميشوند

لقدا حصيهم و عدهم عداً

از همه به دقت آمار گرفته و مشمرده است.

و كلهم آتيه يوم القيامه فردا (سوره مريم آيههاي 93 ـ 95)

همة آنان (آنها كه در آسمان و زمين قرار دارند) روز رستاخيز به تنهايي محشور ميگردند.

اين آيات سهگانهم ميرسانند كه درآسمانها موجودات زنده و عاقل كه داراي تكليف و رستاخيزند. وجود دارند و چگونگي حضر آنان، بسان بشر در روز قيامت به صورت تنهائي انجام خواهد گرفت.

از ميان روايات تنها بنقل يك روايت و ترجمه آن اكتفا ميكنيم:

امير مؤمنان دربارة ستارگان چنين مي فرمايند:

ان هذا النجوم التي في السماء مدائن مثل المدائن التي في الارض مربوطة كل مدينة الي عمد من نور (2)

اين ستارگانشهرهايي هستند، مانند شهرهاي روي كرة زمين و هر شهري با شهر ديگر، با ستوني از نور مربوط ميباشد

سالار شهيدان حضرت حسين ابن علي ( در دعاي و نيايش خود بدرگاه الهي چنين ميگويد: اللهم اني اسئلك بكلماتك و معاقد عزك وسكان سماواتك و ارضك...

پروردگارا من به كلمات و سخنان مراكز عزت و ساكنان آسمانها و زمينت سوگند ميدهيم... اين جمله به روشني ميرساند كه آسمانها هم ساكناني دارد آنهم مقرب درگاه الهي و پاكدامن. گرچه بعضي از علماي اسلام اين جمله را تفسير به ملائك و فرشتگان كردهاند ولي دليلي بر اين انحصار نداريم.

ـــــــــــــــــــــــــــــ

1ـ در زبان عربي لفظ من در موجود زنده و عاقلي به كار ميرود اين جهت در ترجمه آيه اين دو لفظ؛ به جاي من گذارده شد.

2ـ سفينه البحار ماده نجم ج ص 574 ـ نزديك به همين مضمون در مجمع البحرين ماده كوكب وارد شده است و بجاي عمد من نور؛ عمودين من نور ذكر شده است، و ممكن است منظور از عمودين (دو ستون) همان دو قانون نيرون جاذبه و گريز از مركز باشد، (ص122 مجمع البحرين)